หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3414

“ปัก!”

ศพของชายเสื้อกั๊กล้มลงกับพื้นอย่างแรง

หลินมั่วกวาดสายตามอง ก่อนจะหันหลังเดินจากไป

เมื่อครู่เข็มเงินของหลินมั่วพุ่งเข้าไปทางปากของชายคนนั้นโดยตรง

อาจมีเลือดออกเล็กน้อย แต่เลือดนั้นจะไม่ได้ไหลออกมา

บนต้นไม้ขนาดใหญ่ในระยะไกล กล้องวงจรปิดหมุนเคลื่อนไหวเล็กน้อย และไม่ได้จับภาพหลินมั่วอีก

และข้าง ๆ กล้อง มีเข็มเงินเสียบติดอยู่

“ขอเชิญท่านทั้งหลายเข้ามาร่วมสนุกกัน! สาว ๆ ของพวกเราทั้งสวย และอ่อนหวาน อีกทั้งยังเก่งรอบด้าน ไม่ว่าจะร้อง เล่น เต้น รำ”

“รับซื้อของมือสองทุกชนิดในราคาสูง ไม่ว่าจะเป็นเรือ ปืน หรือยา พวกเรารับซื้อทุกอย่าง”

“สำนักงานการควบคุมและดูแล กำลังรับสมัครพนักงาน ต้องอายุไม่เกิน 30 ปี และมีประสบการณ์ทำงานไม่ต่ำกว่า 35 ปี!”

ในขณะที่หลินมั่วเดินลึกเข้าไปในเกาะเรื่อย ๆ บรรยากาศรอบ ๆ ก็ยิ่งคึกคักมากขึ้น

จากบ้านไม้ที่ดูธรรมดา ตอนนี้กลายเป็นอาคารที่ถูกสร้างขึ้นอย่างประณีต

หลินมั่วมองไปยังชายร่างอ้วนที่ยืนตะโกนรับสมัครพนัดงานให้แก่สำนักงานการควบคุมและดูแล

ก่อนหน้านี้ ตอนที่จางซานเล่าเรื่องกลุ่มผู้ทรงอิทธิพลบนเกาะ เขาได้พูดถึงสำนักงานการควบคุมและดูแลนี้ด้วย

หมู่เกาะซีว่านเซี่ยงมีเกาะเล็กใหญ่กว่าพันเกาะ

แต่ละเกาะจะมีสำนักงานการควบคุมและดูแลและสำนักงานการปกครองเกาะ

สำนักงานการควบคุมและดูแลมีหน้าที่ตรวจตราพื้นที่ทั่วทั้งเกาะ และกฎที่ห้ามทำให้มีการนองเลือดในตอนกลางวันก็ถูกกำหนดโดยสำนักงานนี้

เมื่อใดก็ตามที่มีการนองเลือด ในสถานที่ที่ไม่มีใครคาดคิด ก็อาจมีกล้องของสำนักงานการควบคุมและดูแลโผล่ออกมา

ส่วนสำนักงานการปกครองเกาะก็ชัดเจนอยู่แล้ว เป็นสำนักงานของผู้ปกครองเกาะ

เกาะทั้งหมดจะอยู่ภายใต้การปกครองของเจ้าของเกาะ

สามสหภาพใหญ่กำลังแย่งชิงตำแหน่งเจ้าของเกาะอยู่

หลังจากที่เจ้าของเกาะคนก่อนหายตัวไปอย่างลึกลับ ตำแหน่งเจ้าของเกาะก็ว่างลง

มีข่าวลือที่โด่งดังที่สุดในตอนนี้ เกี่ยวกับหัวหน้าสำนักงานการควบคุมและดูแล

เขาเคยมีความทะเยอทะยานอยากขึ้นเป็นเจ้าของเกาะ และเคยใช้อำนาจของสำนักงานการควบคุมและดูแลเพื่อบรรลุเป้าหมายของตน

แต่น่าเสียดายที่ในคืนนั้น สำนักงานการควบคุมและดูแลถูกโจมตีอย่างกะทันหัน

ไม่มีใครในสำนักงานถูกฆ่าตาย ส่วนใหญ่จะได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อย

ยังไงซะตอนนี้เขาก็ใช้ชื่อปลอม และปรับเปลี่ยนรูปลักษณ์ภายนอกเล็กน้อย

แม้แต่สวี่ปั้นซย่า ภรรยาของเขาก็คงจะจำไม่ได้หากไม่เดินเข้ามาใกล้

จูถ่งไม่ใส่ใจในน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยการข่มขู่ของหลินมั่ว

ผู้ที่หล่อเหลาขนาดนี้ หากไม่มีความสามารถหรืออิทธิพล

คงไม่สามารถมีชีวิตรอดมาจนถึงตอนนี้ได้แน่

“น้องชาย พี่เห็นว่านายมีพรสวรรค์ อีกทั้งยังหน้าตาดีมาก มาเข้าร่วมสำนักงานการควบคุมและดูแลของพวกเราเถอะ”

“ถ้านายมาเข้าร่วมกับเรา พี่รับรองเลยว่านายจะกลายเป็นดาวรุ่งพุ่งแรงในแวดวงนี้อย่างแน่นอน!”

จูถ่งพูดพร้อมยิ้มกว้างให้หลินมั่ว

หากมองจากระยะไกล เขาดูค่อนข้างสกปรก

แต่หากมองในระยะใกล้แล้ว จะเห็นได้ว่า นอกจากความสกปรกแล้ว ยังดูเจ้าเล่ห์อีกด้วย

หลินมั่วมองไปที่จูถ่ง ด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย

บนเกาะแห่งนี้ ทำไมถึงมีคนที่นิสัยแบบนี้อยู่ด้วย