หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3427

ดวงตาโตๆของหวาเฉียงยังคงมีความคิดถึงอยู่เล็กน้อย

“รอข้ากลับไปถึงป่าผืนนั้น จะไปสู้ตัวต่อตัวกับเจ้าเสือโคร่งตัวนั้นอีก”

“ถ้าเห็นฉันแล้วมันไม่ยอมหมอบลงกับพื้น ฉันจะไม่กลับไปใช้นามสกุลของตัวเองอีกตลอดชีวิต!”

เมื่อได้ยินคำพูดของหวาเฉียง ใบหน้าของทุกคนต่างมีรอยยิ้มบางๆ

“ใช่แล้วน้องมั่วหลิน เนื่องจากคุณเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเราเเล้ว”

“งั้นฉันก็ไม่สามารถปกปิดอะไรคุณได้ มีเรื่องอะไรบางอย่างที่ฉันต้องบอกคุณ”

หลินมั่วพยักหน้าเบาๆ และพูดว่า

“พี่เฉียง คุณมีเรื่องอะไรก็พูดมาตรงๆได้เลย”

“หวาเฉียงพยักหน้า แล้วถอดเสื้อกล้ามบนตัวออกมา

“พี่เฉียง…คุณ…นี่คุณจะทำอะไรน่ะ”

หลินมั่วยังไม่ทันพูดอะไร จางซานที่นั่งอยู่ข้างๆก็ตกใจ

เขารู้สึกว่าหวาเฉียงดูแปลกมาตลอด

ตอนนี้ก็ยังจะมาถอดเสื้อผ้าต่อหน้าทุกคนแบบนี้

ภายในใจของจางซานรู้สึกถึงความอันตราย

“คุณส่งเสียงทำบ้าอะไรเนี่ย ฉันจะให้ทุกคนดูไอ้นี่!”

หวาเฉียงถลึงตาใส่จางซาน

นิสัยหุนหันพลันแล่นของเขาก็ปรากฏออกมาให้เห็น

แล้วเขาก็หันหลังให้ ทุกคนเห็นรอยสักสีดำเป็นรูปหัวเป็นงูตัวเป็นคนที่อยู่ข้างหลัง

จางซานที่เมื่อครู่ยังคงรู้สึกถึงอันตรายอยู่เห็นรอยสักนี้

ตาก็เบิ่งกว้าง ภายในใจเต็มไปด้วยความตกใจ

เพราะเขาก็มีรอยสักนี้เช่นกัน!

“น้องมั่วหลิน บอกตรงๆนะ พวกเราล้วนเป็นทาสที่มีรอยสัก”

“ตอนเเรกองค์กรที่จับฉันไปชื่อว่าองค์กรมนุษย์งู มันคือ…”

หวาเฉียงกำลังจะอธิบายรายละเอียดเกี่ยวกับองค์กรมนุษย์งูให้หลินมั่วฟัง

แต่จางซานที่นั่งอยู่ข้างๆก็ดึงเเขนเสื้อขึ้นมา เผยให้เห็นข้อศอก

หลินมั่วดูรอยสักมนุษย์งูบนตัวของหวาเฉียง แล้ววิเคราะห์ในใจ

นี่คือยาชนิดพิเศษ ภายใต้อุณหภูมิไม่สูงจะไม่เเสดงผล

แต่หลังจากถูกส่งเข้าไปในร่างกายด้วยอุณหภูมิสูง ก็จะเเทรกซึมเข้าไปอย่างรวดเร็ว

หนำซ้ำเวลายิ่งนาน ก็จะยิ่งแทรกซึมเข้าไปลึก

อย่างหวาเฉียง ถ้าจะใช้กำลังภายนอกกำจัด คงต้องตัดเนื้อส่วนนั้นออกทั้งก้อน

หรือปล่อยทิ้งไว้หนึ่งหรือสองปี อาจจะเเทรกซึมเข้าไปในกระดูก และทิ้งรอยสักงูไว้บนกระดูก

“รอยสักนี้ ถ้าพวกคุณสามารถทนต่อความเจ็บปวดได้ล่ะก็”

“ผมสามารถช่วยพวกคุณเอาออกได้ เเค่เจ็บปวดหน่อย”

“พี่เฉียง คุณเชื่อใจผมไหม”

หลินมั่วมองหวาเฉียงอย่างเรียบเฉย เเล้วพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ

สีหน้าของหวาเฉียงเเข็งทื่อ ดวงตาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ กำลังจะพูดอะไรบางอย่าง

“วันนี้ใครตีหลานชายฉัน ก้าวออกมา!”