หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3480

เช้าตรู่วันที่สอง

หลินมั่วตื่นนอนจากในห้องรับรองแขกของเหมืองแร่เฉียนซื่อ

ต้องยอมรับว่า จูถ่งพูดได้ถูกต้องมาก

ทั้งเกาะนี้คนที่รวยเหมือนเฉียนเต๋อกุย และยังสร้างห้องรับรองแขกในเหมืองแร่ได้แบบนี้

มีจำนวนน้อยมาก ถึงขนาดที่ว่าไม่มีแม้แต่หลังเดียว

ก่อนหน้านี้หลินมั่วอยู่ที่ตลาดเหมืองแร่ก็ได้เห็นความซอมซ่อของเหมืองแร่แล้ว

“น้องมั่วหลินตื่นแล้วเหรอ รีบมากินข้าวเร็ว”

เฉียนเต๋อกุยนั่งลงหน้าโต๊ะ หลังจากเห็นหลินมั่วแล้วจึงรีบกวักมือเรียกแล้วพูดกล่าว

บนโต๊ะจัดวางไปด้วยอาหารเช้าสองสามอย่างสุดดั้งเดิมของประเทศจีน

ซุปเผ็ด กุ้ยช่ายทอด ปาท่องโก๋ เป็นต้น

เฉียนเต๋อกุยคีบปาท่องโก่ขึ้นมาหนึ่งชิ้นแล้วจิ้มกับซุปเผ็ดที่อยู่ในชาม จากนั้นจึงกัดลงไป

ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกพึงพอใจทันที

“พวกเรากินของอร่อยบ้านเราดีที่สุดแล้ว อร่อยกว่าแซนวิชอีกใช่ไหม”

หลินมั่วยิ้มเล็กน้อย แล้วจึงหยิบเต้าฮวยชามหนึ่งที่อยู่ข้างๆ ขึ้นมา

โรยน้ำตาลนิดหน่อยกินคู่กับเสี่ยวหลงเปาที่เพิ่งทำเสร็จใหม่ๆ