หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3479

“ประธานธนาคารเฉียนครับ ถ้าหากเป็นแร่หินชนิดอื่นขุดแบบเอียงลงไปไม่มีปัญหาแน่นอน”

“แต่แร่หินประเภทนี้เดิมทีปรากฏอยู่ในพื้นที่หนาวเย็น คุณคิดว่าตรงไหนคือพื้นที่หนาวเย็นครับ”

คำพูดของหลินมั่วทำให้แววตาของเฉียนเต๋อกุยค่อยๆ เป็นประกายขึ้นมา

“ใต้ดิน!”

“ถูกต้องครับ”

หลินมั่วพยักหน้า แล้วพูดต่อ

“ประธานธนาคารเฉียนอย่างมากสุดต้องขุดลงไปอีกยี่สิบเมตร แล้วจะเจอแร่หินแน่นอนครับ!”

ใบหน้าของเฉียนเต๋อกุยแสดงรอยยิ้มปลื้มปริ่ม อยากจะโผเข้ากอดหลินมั่วโดยตรง

“น้องมั่วหลิน ถ้าหากสามารถขุดแร่หินได้มากพอจริงๆ ผมจะแบ่งให้คุณฟรีครึ่งหนึ่ง!”

“ถ้าอย่างนั้นต้องขอบคุณมากๆ ครับ”

หลินมั่วไม่ได้ปฏิเสธเจตนาดีของเฉียนเต๋อกุย การช่วยเหลือนี้จะว่าเรื่องใหญ่ก็ใหญ่ จะว่าเรื่องเล็กก็เรื่องเล็กเช่นกัน

เฉียนเต๋อกุยรีบวิ่งออกไปข้างนอกอย่างรีบร้อน แล้วสั่งให้คนไปขุดเหมืองแร่ตรงไหนที่ทิ้งร้าง

ก่อนหน้านี้เขารู้สึกเสียดายมาตลอด ถึงแม้จะเป็นเหมืองแร่ทิ้งร้าง ก็ไม่เคยขายเลย

ตอนนี้ดูท่าแล้ว การตัดสินใจของตัวเองในตอนแรกถือว่าฉลาดหลักแหลมเหมือนกัน