หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 349

หลินมั่วเอ่ยขึ้น “แล้วยังไงหรือ ก็แค่ขยะกองหนึ่งแบบนี้ ยังจะเรียกว่าเป็นงานแลกเปลี่ยนทางการแพทย์อะไรอีกหรือ ถุย”

ทันทีที่คำพูดนี้ออกมา ผู้คนรอบข้างก็ด่าทอด้วยความโกรธทันที

“แกกล้ามาก!”

“แก ไอ้คนทำความสะอาดโรงพยาบาล แกมีสิทธิ์อะไรมาดูถูกพวกเรา!”

“ไอ้ขยะ ไอ้ชาติชั่ว แกมันไอ้เศษสวะของแท้!”

“การยืนปะปนอยู่กับคนประเภทนี้ ถือเป็นความอัปยศจริงๆ”

“ผู้อาวุโสเฮ่อบ้าไปแล้วหรือ ทำไมเอาคนแบบนี้เข้ามาร่วมงานแลกเปลี่ยนครั้งนี้ได้”

เฮ่อเชียนเสวี่ยรู้สึกโกรธเป็นฟืนเป็นไฟเช่นกัน เธอเดินไปใกล้หลินมั่ว “หลินมั่ว ฉันเตือนนายเอาไว้นะ อย่าปากพล่อย!”

“อย่าคิดว่ามีอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อหนุนหลัง แล้วจะทำอะไรได้ตามอำเภอใจนะ!”

“คนที่นี่ล้วนแต่เป็นบุคคลสำคัญในวงการแพทย์ของแต่ละมณฑล”

“ถ้านายล่วงเกินพวกเขา หึ เชื่อหรือไม่ว่าพวกเขาสามารถทำให้อุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อของนายล้มละลายได้!”

“ตอนนี้คุกเข่าขอโทษยังทัน ถ้านายทำให้งานแลกเปลี่ยนนี้พังลงจริงๆ นายจะไม่มีโอกาสได้คุกเข่าอีกตลอดชีวิต!”

ในขณะนั้น ก็มีคนส่งเสียงเอะอะดังเข้ามาจากด้านนอก

มีคนตะโกน “มาแล้วๆ หมอเทวดาเซวียมาแล้ว!”

สีหน้าของผู้คนตื่นเต้น แล้วรีบวิ่งไปรับหมอเทวดาเซวีย

เฮ่อเชียนเสวี่ยยังคงมีสีหน้าบูดบึ้ง

หมอเทวดาเซวียมาถึงแล้ว เรื่องอัปยศของหลานชายของเขา เธอยังคลี่คลายไม่ได้ ทำอย่างไรล่ะทีนี้

และผู้คนในที่นี้ ก็มุ่งมาที่หลินมั่วด้วยความเหยียดหยาม

หมอเทวดาเซวียมาถึงที่นี่แล้ว หลินมั่วจบเห่แน่!

แม้จะมีผู้อาวุโสเฮ่อคอยปกป้อง แล้วจะมีประโยชน์อะไร

ต่อหน้าหมอเทวดาเซวีย ผู้อาวุโสเฮ่อนั้นไม่มีความสำคัญพอที่จะเอ่ยถึงด้วยซ้ำ

หมอเทวดาเซวียเดินเข้ามาในโถง พร้อมกับผู้คนที่รายล้อม

ทุกคนต่างก็ตื่นเต้นและทักทายเขาด้วยรอยยิ้ม “สวัสดีท่านหมอเซวีย!”

“กระผมคำนับท่านหมอเซวีย”

“ไม่คิดเลยว่า วันนี้จะมีบุญได้เจอหมอเทวดาเซวีย ชีวิตนี้ไม่เสียชาติเกิดแล้ว!”

ทุกคนได้แต่ทักทายหมอเทวดาเซวีย แต่ไม่มีใครสามารถเข้าไปใกล้เขาได้เลย เนื่องจากความแตกต่างนั้นมากเกินไป

ชายสวมแว่นเดินเข้าไปท่ามกลางความสนใจของผู้คน แล้วโค้งให้หมอเทวดาเซวีย “สวัสดีครับคุณอาเซวีย”