หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3490

เสียงที่นิ่งสงบดังมาจากระยะไกล

เห็นเพียงจากด้านหน้าของโรงงานมีชายสวมเเว่นดำเดินออกมาจากข้างใน

บนตัวของเขาสวมชุดลายพรางรัดรูป ดูไปแล้วก็ทำให้เขาดูน่าเกรงขามมากยิ่งขึ้น

“คุณมั่วหลิน ได้ยินชื่อเสียงของคุณมานานเเล้ว”

หลินมั่วมองไปยังผู้ชายที่เดินมายังข้างหน้าตัวเอง แล้วถามเสียงเบาๆว่า

“ลูกพี่ลอเร้นซ์?”

“ฮ่าฮ่า นั้นเป็นฉายาที่ลูกน้องเรียกผม คุณสามารถเรียกว่าลอเร้นซ์ได้เลย”

ลอเร้นซ์โบกมือไม่สนใจ เป็นนัยว่าหลินมั่วจะเรียกเขายังไงก็ได้

หลินมั่วยิ้มเล็กน้อย ไม่ได้เเสดงท่าทีอะไรเป็นพิเศษ

“คุณมั่วหลินเชิญเข้ามาข้างในเถอะ”

ลอเร้นซ์พาหลินมั่วตรงเข้าไปข้างในโรงงาน

ภายในโรงงานเเตกต่างจากภายนอกที่ดูโล่งเตียนอย่างสิ้นเชิง

การจัดวางที่เป็นระเบียบเรียบร้อย ดูเหมือนจะสะท้อนบุคลิกของลอเร้นซ์

“เชิญนั่ง”

ลอเร้นซ์พาหลินมั่วนั่งลงบนโซฟา

เขาวางถ้วยชาไว้ตรงหน้าหลินมั่ว พูดยิ้มๆว่า

“ไม่ทราบว่าคุณมั่วหลินมาที่นี่ด้วยเรื่องอันใด”

“ก่อนหน้านี้ตอนที่ผมไปดูวัสดุก่อสร้าง ผมบังเอิญเห็นผ้าคลุมชนิดหนึ่งน่าสนใจมาก”

“พอดีครั้งนี้ผมมาที่เกาะหลิงเพื่อซื้อวัสดุก่อสร้างและสินค้าต่างๆ”

“พอไปสอบถามถึงที่มาที่ไป ปรากฏว่าเป็นสินค้าที่ลูกพี่ลอเร้น์ขายให้เขา|”

“ดังนั้นครั้งนี้ผมจึงมาเพื่อดูว่า ของพวกนั้นเป็นสินค้าที่ลูกพี่ลอเร้นซ์ผลิตเอง”

“หรือเอามาจาก…ที่อื่น!”

นิ้วเรียวยาวของหลินมั่วเกลี่ยไปมาบนขอบแก้วชาเบาๆ

น้ำเสียงราบเรียบ ทว่าคำพูดสุดท้ายสองสามคำ

ความเย็นยะเยือกแทงทะลุออกมา ทำให้สีหน้าของลอเร้นซ์เปลี่ยนไปเล็กน้อย

เขามองหลินมั่วอย่างลึกซึ้ง

หมอนี่ ไม่ได้ธรรมดาอย่างที่เขาเล่าลือกัน และอาจจะ…”

เขาเข้าใจดีว่าหลินมั่วกำลังบอกให้เขารู้ว่า เขาต้องการรู้เเหล่งที่มาของสิ่งเหล่านั้น

หากตัวเองไม่พูด รอยตัดบนโต๊ะนี้อาจจะไม่ใช่เเค่บนโต๊ะอีกต่อไปแล้ว

บนใบหน้าของลอเร้นซ์เต็มไปด้วยความเคร่งขรึม และพูดกับหลินมั่วว่า

“น้องมั่วหลิน ก่อนหน้านี้เนี่ยชิงจากแก็งต้าเฉวียนจู่ๆได้ขายวัสดุก่อสร้างคุณภาพดีจำนวนมากให้ผม”

“และผ้าคลุมเหล่านั้นก็มาพร้อมกับวัสดุก่อสร้าง ผมรู้แค่นี้เท่านั้น”

ลอเร้นซ์ไม่อยากไปขัดใจหลินมั่ว ผู้ที่มีพลังอำนาจซ่อนเร้นขนาดนี้

จึงตัดสินใจบอกทุกอย่างให้หลินมั่วรู้อย่างตรงไปตรงมา

หลังจากหลินมั่วที่นั่งอยู่ข้างๆลอเร้นซ์ได้ยินที่เขาพูด

ก็เข้าใจทันทีว่าเนี่ยชิงต้องเกี่ยวข้องกับการปล้นสะดมสินค้าครั้งก่อนอย่างเเน่นอน

แล้วแก็งต้าเฉวียนมีบทบาทเกี่ยวข้องกับข้างในนั้นอย่างไร

“ขอบคุณมาก ผมติดหนี้น้ำใจคุณ หากมีเรื่องอะไรให้ช่วยเหลือ สามารถไปหาผมได้ที่เหมืองเเร่เฉียนซื่อ”

หลินมั่วมองลอเร้นซ์ และพูดอย่างจริงจัง

เขาไม่เคยติดหนี้น้ำใจใคร