หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3491

สรุปบท ตอนที่ 3491 เดินระวังๆ: หัตถ์เทวะหมอเทวดา

สรุปเนื้อหา ตอนที่ 3491 เดินระวังๆ – หัตถ์เทวะหมอเทวดา โดย พลอย

บท ตอนที่ 3491 เดินระวังๆ ของ หัตถ์เทวะหมอเทวดา ในหมวดนิยายสัจนิยม เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย พลอย อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

แม้ว่าครั้งนี้จะมีส่วนที่หลินมั่วใช้มาตรการที่ค่อนข้างแข็งกร้าวอยู่บ้าง

แต่ลอเร้นซ์ก็ให้ความร่วมมือและบอกทุกอย่างที่หลินมั่วต้องการรู้

น้ำใจนี้ หลินมั่วจึงรับเอาไว้

“งั้นต้อวขอบคุณน้องมั่วหลินมาก มีเรื่องอะไรต้องหาแน่ต้องหาเเน่”

ลอเร้นซ์ยิ้ม ภายในใจพูดกับตัวเองอย่างบ้าคลั่งว่า

“ชั่วชีวิตนี้ฉันไม่อยากเจอหน้าคุณอีก รีบไปเลยรีบไป”

สำหรับคนอย่างหลินมั่วที่สามารถฆ่าเขาได้ทุกเมื่อทุกเวลา

คนอย่างลอเร้นซ์ที่มีตำแหน่งสูงและอำนาจมาก ไม่ต้องการพบเจออีกเลย

“ลูกพี่ลอเร้นซ์ งั้นผมขอลาไปก่อน”

หลินมั่วลุกขึ้นยืน ใบหน้าหล่อเหลาของเขาเผยให้เห็นรอยยิ้มที่อ่อนโยน

มุมปากของลอเร้นซ์กระตุกเล็กน้อย

ถ้าไม่เกรงว่าจะน่าเกลียดเกินไป

เวลานี้ลอเร้นซ์คงอยากจะด่าหลินมั่วออกไปยกใหญ่อย่างเเรง

เพราะภาพที่ไอ้บ้านี่ทำจนสภาพโต๊ะเป็นอย่างนั้น

มันเห็นว่าฉันเป็นลูกพี่สักนิดไหม

“ฮ่าฮ่า น้องมั่วหลินในเมื่อมีธุระ งั้นผมก็ไม่รั้งตัวไว้กินข้าวแล้ว”

“ตอนคุณกลับก็เดินระวังๆ ถ้ามีใครมาหาเรื่องคุณก็พูดชื่อผมไปเลย”

“ผมไม่ไปส่งคุณแล้วนะมั่วหลิน”

ลอเร้นซ์ลุกขึ้นยืน ทำท่าทีว่าเสียดาย

ไม่เห็นเเม้แต่เงาของความองอาจที่เคยมีตอนเจอหลินมั่วแรกๆ

เขาเป็นเเค่ลูกพี่ตลาดวัสดุก่อสร้าง ปกติก็ทำมาหากินเล็กๆน้อยๆ

เลี้ยงลูกน้องร้อยกว่าคนเพื่อคอยคุ้มกันตัวเอง

แต่ใครมาเจอคนอย่างหลินมั่วที่ทั้งโหดทั้งพูดน้อย และสามารถฆ่าคนได้ง่ายดายแบบนี้

แล้วยังจะให้คงรักษาภาพลักษณ์ของพี่ใหญ่ได้ยังไง

หลังจากหลินมั่วจากไป ลอเร้นซ์ก็หยิบวิทยุสื่อสารขึ้นมาทันที

“ตั้งเเต่วันนี้เป็นต้นไป ไอ้หน้าหล่อมั่วหลินนั่นมาก็บอกไปเลยนะว่าฉันไม่อยู่”

“ถ้าเขายืนยันจะเข้ามารีบมารายงานฉันให้รู้โดยด่วน”

“คุณดูสิเหมืองเเร่เฉียนซื่อของพวกเราเป็นธุรกิจขนาดใหญ่ เงินในบัญชีคุณหยิบไปใช้ตามสบายไม่เป็นไร”

“งั้นก็ทุกวันจันทร์พุธศุกร์กินถั่วฝักยาว วันอังคารพฤหัสเสาร์กินมะเขือม่วงผัด วันอาทิตย์กินถั่วฝักยาวตุ๋นมะเขือม่วง”

มองไปที่เซียงเอ๋อร์อย่างหมดหนทาง เเละพูดอย่างอ่อนเเรง

ใบหน้าที่ดูสง่างามของเขาตอนนี้ดูสิ้นหวัง

ตอนที่รับเซียงเอ๋อร์มาอยู่ด้วย ก็ไม่น่าพูดว่าจะให้เธอช่วยเขาซักเสื้อผ้าทำอาหารเลย

ตอนนี้เป็นไงล่ะ กินมังสวิรัติทุกวัน

ทุกเช้าจะโดนเซียงเอ๋อร์ปลุกขึ้นมากินข้าว

ตัวเองอยากจ้างคนหนึ่งมาทำอาหาร ผลลัพธ์คือเซียงเอ๋อร์ไม่เห็นด้วย

“กินมังสวิรัติเเล้วเป็นยังไง กินมังสวิรัติดีต่อร่างกาย”

“คุณดูมะเขือม่วง ช่วยชะลอวัยและบำรุงหลอดเลือด”

“คุณดูถั่วฝักยาวในมืออีกสิ สามารถช่วยเรื่องการย่อยและกระเพาะอาหาร”

“คุณว่าถ้ากินเนื้อสัตว์ใหญ่เนื้อปลาใหญ่ทุกวันมีประโยชน์อะไรบ้าง ถึงเวลาเป็นคอเลสเตอรอลสูงจะทำอย่างไร”

เซียงเอ๋อร์พูดจนเฉียนเต๋อกุยอ้าปากค้าง ขณะที่เขากำลังครุ่นคิด

“เกิดเรื่องอะไรขึ้น คุยกันอย่างมีความสุขขนาดนี้”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา