หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3512

“เด็ก ๆ ขยันกันหน่อย งานจะเสร็จแล้ว!”

บนท่าเรือของเกาะหลิน กลุ่มชายฉกรรจ์กำลังขนของขึ้นลงเรืออย่างขะมักเขม้นโดยที่ร่างกายไม่สวมเสื้อ

ชายฉกรรจ์ที่แข็งเเรงตัวใหญ่ล่ำสันที่สุดเดินนำขบวนไปมา พร้อมกับตะโกนสั่งงานลูกน้องเสียงดัง

หลังจากหลินมั่วจากไป หวาเฉียงก็รับหน้าที่ดูแลเเรงงานทั้งหมดที่ท่าเรือ

“ลูกพี่ มีเรือใหญ่มาอีกหลายลำจากที่ไกลๆ!”

ทันใดนั้น ลูกน้องคนหนึ่งชี้ไปที่เรือหลายลำที่แล่นอยู่ในทะเลจากระยะไกล

ทันใดนั้นเขาก็พูดเสียงดังกับชายหัวโล้นที่ยืนอยู่ด้านหน้า

“วันนี้ไม่ใช่มีเรือเเค่นี้เหรอ”

“เสี่ยวซาน นายไปดูหน่อยว่าเกิดอะไรขึ้น!”

จางซานที่สวมชุดสูทวิ่งออกมาจากออฟฟิศอย่างรวดเร็ว

เมื่อเห็นเรือหลายสิบลำที่เเล่นมาจากระยะไกล ก็หยิบกล้องส่องทางไกลขึ้นมาดู

“พี่เฉียง เป็นเรือของเหมืองเเร่เฉียนซื่อ ที่ขนเเร่เหล็กมา”

เสียงของจางซานทำให้หวาเฉียงพยักหน้า

คาราวานของเหมืองเเร่เฉียนซื่อมักจะขนแร่มาส่งเป็นประจำ

เวลาผ่านไปนาน พวกเขาจึงคุ้นเคยกับเรื่องนี้เป็นอย่างดี