หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3514

ค่ำคืนค่อยๆมาเยือน

ท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาวระยิบระยับ

หลินมั่ววางเเขนไว้ด้านหลังศรีษะ นอนราบลงบนพื้นหญ้า มองขึ้นไปบนท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว

ก่อนหน้านี้ตอนที่อยู่เมืองก่วงหยาง หลินมั่วเคยดูดาวกับสวี่ปั้นซย่ามาก่อน

ข้างๆหลินมั่ว คือจางซานที่ใส่แว่น เเละหวาเฉียง

ส่วนเหิงปิง…

เพราะเกรงใจที่จะมานอนกับพวกผู้ชายสามคน

เวลานี้จึงไปนั่งอยู่บนหญ้าไม่ไกลนัก

“จางซาน วันหลังคุณยังคิดจะกลับไปไหม”

ทันใดนั้น หวาเฉียงที่เงียบมาตลอดก็เอ่ยถามจางซาน

จางซานตกใจเล็กน้อย จากนั้นก็เผยให้เห็นรอยยิ้มอย่างสบายๆ

“ยังจะกลับไปทำไม ความจริงที่นี่ก็ดีแล้ว”

“ต่อให้กลับไปเเล้ว ก็คงเหงาอยู่คนเดียว ถ้าเทียบกับที่นี่…”

จู่ๆจางซานลุกขึ้นมานั่ง ยิ้มให้หวาเฉียง

“ผมว่าคนที่เหงาที่สุดก็คือพี่เฉียงคนโง่แบบพี่มากกว่า”

สีหน้าของหวาเฉียงเปลี่ยนไปทันที “ดีนักนะเสี่ยวซาน ฉันรู้มาตลอดว่านายชอบนินทาฉันลับหลัง”

“ตอนนี้กล้ามาพูดแบบนี้ต่อหน้าฉัน นายวอนโดนตีจริงๆ!”

หวาเฉียงเข้าไปจับตัวจางซานทันที

หลินมั่วที่นอนอยู่บนพื้นหญ้าเห็นท่าทางของทั้งสองคนก็อดยิ้มที่มุมปากไม่ได้

เหิงปิงที่อยู่ห่างออกไปเมื่อเห็นทั้งสามคนสนุกสนานก็รู้สึกอิจฉาเล็กน้อย

ขณะที่หลินมั่วกำลังมองดูทั้งสองคนทะเลาะกันอยู่นั้น จู่ๆก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย

เขาลุกขึ้นยืน แล้วหลินมั่วก็บอกกับทั้งสามคนว่า

“ผมจะไปห้องน้ำ พวกคุณคอยผมอยู่ที่นี่สักครู่”

ทั้งจางซานและหวาเฉียงพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม

สีหน้าของเหิงปิงเเดงขึ้นเล็กน้อย แต่ก็ยังชำเลืองมองตามหลังหลินมั่วไปด้วยความสงสัย

หลินมั่วเดินไปยังป่าเล็กๆบริเวณใกล้เคียง

รอยยิ้มเเต่เดิมบนใบหน้าก็ค่อยๆหายไป แทนที่ด้วยสีหน้าที่สงบเยือกเย็น

ในป่าเต็มไปด้วยเสียงร้องของแมลง

นี่แหล่ะคือพลังภายในที่ยอดฝีมือสามารถทำได้

พลังอันมหาศาลถูกถ่ายทอดไปยังใบไม้เพียงใบเดียวในทันที

เงาของชายคนหนึ่งที่มีหนวดเคราเดินออกมาจากหลังต้นไม้ นั่นคือชายหนุ่มที่ซ่อนตัวอยู่ก่อนหน้านี้

ในดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความกลัว

งูสีดำตัวนั้นเขาเคยได้ยินชื่อเสียงมาบ้าง

เป็นงูพิษชนิดหนึ่งที่พบได้เฉพาะในหมู่เกาะซีว่านเซียง พิษร้ายเเรงมาก

ถึงขั้นฆ่าคนได้ในทันที

ถ้าตัวเองถูกงูตัวนั้นกัดเข้าไป ต้องไม่มีชีวิตรอดกลับไปแน่

ชายหนุ่มที่มีหนวดเคราเมื่อมองไปที่หลินมั่วก็ไม่มีทีท่าเป็นศัตรูอีกต่อไป

“คุณมั่วหลิน เจ้านายผมให้ผมบอกคุณ”

“การเเข่งขันของคุณกับเนี่ยชิงจะเริ่มในคืนพรุ่งนี้ ที่ท่าเรือของสหภาพเเรงงานลี่กง”

“พวกเราจะรอคุณที่นั่น”

หลังจากฟังคำพูดของชายมีหนวดเคราเเล้ว หลินมั่วก็พยักหน้ารับ

“พรุ่งนี้ผมจะไปตรงเวลา”