หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3533

“สวัสดีตอนบ่ายค่ะทุกคน ดิฉันเดซี่เป็นพิธีกรดำเนินรายการของพวกคุณค่ะ”

ภายในเวทีประลองความเป็นความตาย มีหญิงสาวรูปร่างเซ็กซี่คนหนึ่ง

เธอสวมชุดเดรสสั้นมากๆชิ้นหนึ่งบนร่างกายเท่านั้น เผยให้เห็นเรียวขายาว

การปรากฏตัวของเธอทำให้ผู้ชมที่กำลังพูดกันเบาๆต่างก็ตื่นเต้นขึ้นมาทันที

“เดซี่ ผมรักคุณ!”

“เดซี่ เเค่คุณยอมนอนกับผมคืนเดียวเท่านั้น ผมจะเอาเงินทั้งหมดของผมให้คุณ”

เดซี่ที่ยืนอยู่บนเวทีสูงมองเห็นปฏิกิริยาของผู้ชมด้านล่าง

เธอก็ส่งสายตาเย้ายวนไปให้ผู้ชมทันที เเละใช้น้ำเสียงที่ไพเราะยั่วยวน

“บ่าวก็บอกแล้วนี่เจ้าคะ เเค่ห้าล้านเหรียญเฟื่องฟ้าก็สามารถให้บ่าวทำอะไรก็ได้ทั้งนั้นเจ้าค่ะ”

พูดไปพูดมา เดซี่ก็หันหลังให้

ทันใดนั้น ผู้ชมผู้ชายทุกคนก็ตาโตเหมือนจะหลุดออกมาจากเบ้า

“เอาละค่ะ ต่อไปก็เชิญคู่ต่อสู้คู่เเรกของพวกเรา”

“ไต้ซือดาบ ผู้ที่ยังไม่เคยมีใครต้านทานดาบของเขาได้เกินสามกระบวนบนเวทีประลองความเป็นความตาย ไต้ซือดาบคลั่ง!”

“มั่วหลินผู้ซึ่งพึ่งผ่านการต่อสู้มา เเต่สามารถเอาชนะกำปั้นดำพานเซินได้โดยที่อีกฝ่ายยังไม่ทันได้โต้ตอบ!”

พร้อมกับเสียงของเดซี่ หลินมั่วในชุดสีขาวกับผู้ชายอีกคนที่สวมเสื้อคลุมได้เดินออกมา

นาทีนั้นที่เดซี่เห็นหลินมั่ว ดวงตาก็เป็นประกายวิบวับบนเวทีประลองความเป็นความตาย

เป็นผู้ชายที่หล่อมาก

เดซี่อดไม่ได้ที่จะรวบกระชับขาทั้งคู่ให้ตึง

ผู้ชายเเบบนี้ถ้าโดนเธอฝึกให้เชื่อง จะต้องสนุกแน่

หลินมั่วและดาบคลั่งที่สวมเสื้อคลุมเดินขึ้นไปบนเวทีประลองความเป็นความตาย

เดซี่เห็นหลินมั่วก็ยิ้มให้พลางพูดว่า “คุณมั่วหลินต้องสู้ๆนะคะ ถ้าคุณชนะเเล้ว”

“บ่าวก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ให้โอกาสคุณเลี้ยงข้าวบ่าวนะคะ”

คำพูดของเดซี่ทำให้ผู้ชมชายทุกคนเเตกตื่นไปชั่วขณะ

“คุณเดซี่พูดอะไรน่ะ ให้ไอ้หน้าขาวเลี้ยงข้าวเหรอ”

“ไอ้หน้าขาวคู่ควรตรงไหน”

“เดาว่าสามารถทำได้เเค่เกาที่คันให้คุณเดซี่เท่านั้นแหล่ะ”

“คุณเดซี่ ผมยินดีเลี้ยงข้าวคุณ!”

“ทันทีที่ฉันชักดาบ ต้องมีเลือดแน่”

“ถ้าแกลงไปจากเวทีตอนนี้ยังมีโอกาสรอด ไม่อย่างนั้น ต้องตาย!”

คำพูดของดาบคลั่งฟังดูไม่ได้มีพลังอะไรเลย

เเต่บรรดานักพนันกลับตื่นเต้นกันยกใหญ่

เพราะทุกครั้งที่ดาบคลั่งมั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าจะชนะก็มักจะพูดประโยคนี้ออกมา

สายตาของหลินมั่วมองไปที่ดาบคลั่ง เเล้วพูดทีละคำทีละประโยคว่า

“ในบรรดาอาวุธทั้งหมด ดาบเป็นราชา ผู้ถือดาบต้องมีจิตใจที่เเข็งแกร่ง”

“ความเเข็งแกร่งในตัวของแกหายไปแล้ว หนำซ้ำดาบของแกก็สับสนวุ่นวาย มีเพียงเลือดเท่านั้นจึงจะสามารถควบคุมมันได้”

“อย่างแก ยังจะนับว่าเป็น…ไต้ซือแห่งวิถีดาบได้เหรอ”

หลินมั่วเอื้อมมือไปหยิบดาบเหล็กธรรมดาที่มีรอยร้าวจากชั้นวางอาวุธด้านข้าง

“ดาบคลั่ง อะไรคือคลั่ง”

“คลั่งคือคลั่งที่สุดในหล้า แกยังทำไม่ได้”

“วันนี้ ฉันจะใช้ดาบพิสูจน์…วิถีดาบของแก”