หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3534

เสียงพูดที่สงบเยือกเย็นของหลินมั่วดังก้องไปทั่ว

ทุกคนต่างอ้าปากค้างมองไปที่ดาบเหล็กในมือของเขา

“มันไม่ได้เข้าใจอะไรผิดใช่ไหม”

“มันกล้าพูดแบบนี้ต่อหน้าดาบคลั่งว่าจะเอาชนะเขาด้วยดาบ”

“ทำไมฉันรู้สึกว่าไอ้หมอนี่มันหยิ่งผยองเกินไปนะ”

ผู้ชมบนอัฒจันทร์กระซิบกระซาบกัน

น้ำเสียงของพวกเขาทั้งหมดเต็มไปด้วยความเยาะเย้ยต่อความหยิ่งผยองของหลินมั่ว

ในสายตาของพวกเขา การกระทำของหลินมั่วไม่ต่างอะไรกับการรนหาที่ตาย

ดาบคลั่งที่ยืนอยู่ตรงหน้าหลินมั่วเวลานี้ร่างกายกลับสั่นเทิ้มเล็กน้อย

นั่นคือความตื่นเต้น!

เพียงเเค่ประโยคเดียวของหลินมั่วก็จุดประกายความต้องการของเขา

คู่ต่อสู้เเบบนี้ จะไม่ให้ดาบคลั่งไม่ตื่นเต้นได้อย่างไรเล่า

ดวงตาเย็นชาทั้งคู่ภายใต้หมวกคลุมของดาบคลั่งจ้องเขม็งไปที่หลินมั่ว

มือทั้งคู่ของเขาคว้าไปที่ดาบสองเล่มที่อยู่ตรงกลางเอว

“ฉิ้ง!”

เสียงดาบยาวออกจากฝักดังก้อง

มือซ้ายของดาบคลั่งเป็นดาบสั้นยาวประมาณหกสิบเซ็นติเมตร

ส่วนมือขวาถือดาบยาวถึงหนึ่งเมตรยี่สิบ