ตั้งแต่ที่คนทั้งสองเดินเข้ามาในห้อง หลินมั่วเพียงชำเลืองมองพวกเขาครั้งหนึ่ง จากนั้นก็ไม่ได้สนใจอีกเลย
เมื่อได้ยินคำพูดของฮั่วเทียนเฉิง หลินมั่วจึงวางถ้วยชาในมือลง “ฮั่วเทียนเฉิง นายเข้าผิดห้องแล้ว”
“ห้องนี้เป็นห้องของคณะผู้แทนของเมืองก่วงหยาง!”
ฮั่วเทียนเฉิงโกรธวิบขึ้นมาทันที “เหลวไหล!”
“คณะผู้แทนของเมืองก่วงหยางเป็นใครกันถึงได้มีห้องแยกต่างหาก”
“นายควรตักน้ำส่องกะโหลกชะโงกดูเงาตัวเองซะบ้าง นายคู่ควรกับการไปนั่งในส้วมเท่านั้น!”
เฮ่อเชียนเสวี่ยที่อยู่ข้างๆ ตกตะลึง
เมื่อสักครู่นี้ที่อยู่ด้านนอก ฮั่วเทียนเฉิงดูสง่างามและพูดจาสุภาพมาก
คาดไม่ถึงเลยว่า เมื่อเข้ามาในห้องและเพิ่งจะพูดกันไปไม่เท่าไร ก็พ่นคำด่าคนออกมาแบบนี้แล้ว
เช่นนั้นแล้ว ที่ด้านนอกเมื่อสักครู่นี้ ท่าทางสง่างามทั้งหมดนั่นเป็นการเสแสร้งน่ะหรือ
วินาทีนี้ ความรู้สึกดีๆ ที่เธอมีต่อฮั่วเทียนเฉิงเมื่อสักครู่ได้มลายหายไปสิ้น
เธอคิดจะชักมือกลับ แต่ชายหนุ่มกลับยิ่งจับให้แน่นขึ้นพลางโอบเธอไว้ในอ้อมแขน
“คุณหนูฮั่ว คุณบอกเขาทีสิ ว่าห้องนี้สำหรับใครกัน” ฮั่วเทียนเฉิงยิ้มเยาะ
ความลำบากใจผุดขึ้นบนใบหน้าของเฮ่อเชียนเสวี่ย “คุณชายฮั่ว คุณหลินเองก็เป็นคนมณฑลก่วง...”
ฮั่วเทียนเฉิงเดือดดาล “หุบปาก!”
“เขาเป็นคนมณฑลก่วงอะไรกันเล่า!”
“คนสถุนชั้นต่ำ คุณกลับเอามันมาเทียบชั้นกับพวกเราชาวมณฑลก่วง นี่คุณกำลังดูถูกผมหรือ”
เฮ่อเชียนเสวี่ยหน้าซีดด้วยความตกใจ เธอไม่รู้ถึงเรื่องราวความแค้นระหว่างหลินมั่วและฮั่วเทียนเฉิงเลยสักนิด เวลานี้เธอเองก็ไม่รู้ว่าควรจะไกล่เกลี่ยเรื่องนี้อย่างไรดี
หลินมั่วหัวเราะเบาๆ “ฮั่วเทียนเฉิง เรื่องระหว่างพวกเรา พวกเราเคลียร์กันเองก็ได้นี่นา”
“ต้องลำบากผู้หญิงด้วยหรือ นายนี่มันไม่เอาไหนจริงๆ”
คำพูดนี้ทำให้ทัศนคติของเฮ่อเชียนเสวี่ยที่มีต่อหลินมั่วเปลี่ยนไปอย่างมาก
ฮั่วเทียนเฉิงหัวเราะ “ก็ฉันอยากทำให้เธอลำบากไง!”
“เธอเสนอตัวมาให้ฉันดูถูกเอง นายไม่พอใจหรือ”
“คนแซ่หลิน ฉันจะบอกนายนะ”
“หลังจบเรื่องในวันนี้แล้ว ไม่แค่เธอเท่านั้น ยังรวมถึงสวี่ปั้นซย่าเมียนายนั่นด้วย ฉันจะทำให้หล่อนยอมเอนกายลงตรงหน้าฉันแต่โดยดี!”
สีหน้าของเฮ่อเชียนเสวี่ยเปลี่ยนไปอีกครั้ง เธอคาดไม่ถึงจริงๆ ว่า ฮั่วเทียนเฉิงจะน่ากลัวขนาดนี้เมื่อถอดหน้ากากออกแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...