หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3551

สรุปบท ตอนที่ 3551 ยิงครอบคลุม: หัตถ์เทวะหมอเทวดา

ตอน ตอนที่ 3551 ยิงครอบคลุม จาก หัตถ์เทวะหมอเทวดา – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

ตอนที่ 3551 ยิงครอบคลุม คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายสัจนิยม หัตถ์เทวะหมอเทวดา ที่เขียนโดย พลอย เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

เวลาผ่านไปแต่ละวินาที

จู่ๆ หลินมั่วก็ได้ยินเสียงฝีเท้าหนาแน่นมากสักพักหนึ่งดังมาจากทางบ้านเจ้าของเกาะ

หลิงจื่อเหยาที่ชุดสีเขียวอ่อนทั้งตัวเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว

เห็นศพที่นอนอยู่เต็มพื้น หลิงจื่อเหยาก็ถามหลินมั่ว

“มั่วหลิน เธอเป็นยังไงบ้าง”

เห็นแววตาที่มีความเป็นห่วงเล็กน้อยของหลิงจื่อเหยา หลินมั่วก็ยิ้ม

“คุณเจ้าของเกาะไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ ฉันไม่เป็นไรอยู่แล้วค่ะ”

หลิงจื่อเหยาพยักๆ หน้า จากนั้นก็พูดกับหลิงจงที่อยู่ด้านหลัง

“สั่งให้กองทัพเปิดฉากยิงครอบคลุมทันที ฉันไม่ต้องการเชลยศึกจากกลุ่มกบฏนี้แม้แต่คนเดียว !”

ภายใต้คำพูดของหลิงจื่อเหยาเต็มไปด้วยความดุร้านและอาฆาต

แม้ว่าก่อนหน้านี้เขาจะระวังตัวและสงสัยต่อไบรเดน

แต่พอดูแล้วกลับนึกไม่ถึงว่าอีกฝั่งกลับซ่อนทหารไว้ในที่ลับมากมายขนาดนั้น

ถ้าไม่ใช่เพราะครั้งนี้มั่วหลินกลับมาได้ทันเวลา

ในใจหลิงจื่อเหยาก็คงยังมีความรู้สึกที่หวาดกลัวอยู่

สีหน้าของหลิงจงก็แฝงไปด้วยความตั้งใจที่จะฆ่าอย่างเย็นชา

พวกนี้กล้าขู่คุณหนูขนาดนี้

ถึงหลิงจื่อเหยาไม่พูด หลิงจงก็จะไม่ให้พวกเขารอดไป

“เปิดใช้งานระบบโจมตีด้วยการยิงระดับสูงสุด”

“เป้าหมายคือป่าที่อยู่ห่างจากบ้านของเจ้าของเกาะหนึ่งลี้ ทำการโจมตีด้วยอำนาจการยิงแบบครอบคลุม”

“จำไว้ อย่าให้แรงระเบิดกระทบถึงบ้านของเจ้าของเกาะเด็ดขาด”

“รับทราบครับ”

เสียงหนึ่งดังขึ้นจากวิทยุสื่อสารในมือของหลิงจง

ทันใดนั้น หลินมั่วเห็นรถยิงขีปนาวุธสิบกว่าคันขับเข้ามาอย่างชัดเจน

ขีปนาวุธบนรถของพวกเขาค่อยๆ ยกขึ้น และในที่สุดก็เล็งไปที่ป่า

พื้นที่ของป่านี้มีขนาดสิบกว่าตารางกิโลเมตร

ในตอนนี้หลิงจื่อเหยาก็ไม่อยากทำการบุกแม่นยำอะไรไป

เธอต้องการทำการโจมตีด้วยการยิงครอบคลุมป่านี้โดยตรง

ถึงตอนนั้นที่นี่ทั้งผืน…สร้างรูปปั้นของมั่วหลินเหรอ

ป่าหมายถึงประเทศจีน

คนในกลุ่มกบฏเห็นว่าหัวหน้าและรองหัวหน้าไม่กลับมาสักที

สายตาของทหารมองไปที่ท้องฟ้า และนับอย่างไม่ตั้งใจ

“หนึ่ง สาม เจ็ด สิบห้า…”

“พี่ต่ง ขีปนาวุธสิบห้าลูกพุ่งมาที่เรา เรานอนรอความตายกันเถอะครับ”

พี่ต้งมองท่าทางของทหาร แล้วเงยหน้ามองท้องฟ้า

ตอนที่อยากจะก้มหน้าลงไปด่าทหารที่จงใจหลอกและขี้เกียจ

ไม่สิ…

พี่ต่งมีสติขึ้นมาอย่างกะทันหัน

สายตาของเขามองขึ้นไปบนท้องฟ้าในทันที

ขีปนาวุธที่สามารถมองเห็นได้กำลังตกลงมาอย่างรวดเร็ว

และเป้าหมายก็คือบริเวณที่พวกตัวเองอยู่

พี่ต่งมองทหารที่อยู่บนพื้น แล้วเตะเขาอย่างแรง

“บ้าจริง มีขีปนาวุธแกก็ไม่รู้จักบอกฉันหน่อย !”

“ทุกคน รีบวิ่งเร็ว มีขีปนาวุธมาแล้ว !”

พร้อมกับเสียงพี่ต่ง ขีปนาวุธสิบกว่าลูกตกลงบริเวณรอบๆ เต็มไปหมด”

“ตูม !”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา