หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3556

หลังจากที่หญิงสาวเดินจากไป สวี่ชูก็หันมามองหลินมั่วพร้อมกับยิ้มเจื่อนๆ และกล่าวว่า

“ก่อนหน้านี้เธอกับลูกสาวของเธอเคยถูกคนร้ายทำร้าย โชคดีที่ตอนนั้นผมอยู่แถวนั้นพอดี”

“หลังจากนั้น พี่สาวคนนั้นก็เลยยืนกรานที่จะเอาไข่มาให้ผมเป็นการขอบคุณอยู่เรื่อยเลย”

“นั่นก็เป็นสัญญาณที่ดีไม่ใช่เหรอ”

หลินมั่วหัวเราะเล็กน้อยก่อนจะพาสวี่ชูเดินต่อไปข้างหน้า

“หนึ่ง! สอง! สาม! สี่!”

เสียงนับเลขที่พร้อมเพรียงกันดังขึ้นมาจากที่ไกลๆ

ถัดมาจากนั้น เสียงฝีเท้าที่เดินอย่างเป็นจังหวะก็ดังตามมาอย่างต่อเนื่อง ขบวนคนในชุดลายพรางปรากฏตัวขึ้นจากที่ห่างไกลอย่างรวดเร็ว

“ลูกพี่มั่วหลิน นี่คือสายเลือดใหม่ของแก็งต้าเฉวียนของพวกเรา”

“พวกเขาทั้งหมดนี้ผมคัดเลือกมาจากคนที่ถูกขายมาที่เกาะนี้หรือไม่ก็คนที่ระหกระเหินมาครับ”

“พวกเขาไม่ได้มีจิตใจที่โหดเหี้ยมและดุร้ายเหมือนพวกอาชญากร และพวกเขาจะเป็นเสาหลักของพวกเราในอนาคต”

สายตาของหลินมั่วจ้องมองไปยังผู้คนที่มีเหงื่อโซมกาย แต่บนใบหน้าของพวกเขากลับเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่สดใสและเปี่ยมด้วยพลังชีวิต

“ดีมาก” หลินมั่วเอ่ยชม ก่อนจะเดินต่อ

เมื่อเข้ามาถึงห้องทำงาน สีหน้าของหลินมั่วที่เคยยิ้มแย้มค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นเรียบเฉย

“เรื่องที่ฉันมอบหมายให้นายทำก่อนหน้านี้ ตอนนี้ไปถึงไหนแล้ว” เขาถาม

ก่อนหน้านี้ หลินมั่วเคยยื่นกระดาษโน้ตแผ่นหนึ่งให้สวี่ชู ซึ่งบนกระดาษแผ่นนั้นได้ระบุถึงนโยบายและแผนการพัฒนาที่หลินมั่ววางเอาไว้

“ลูกพี่มั่วหลิน ผมได้ตรวจสอบแก๊งต้าเฉวียนทั้งหมดแล้วครับ” สวี่ชูกล่าวพร้อมหยิบรายงานฉบับหนึ่งจากโต๊ะขึ้นมายื่นให้หลินมั่ว

สวี่ชูหยิบรายงานฉบับหนึ่งขึ้นมาจากโต๊ะ แล้วยื่นให้หลินมั่วพร้อมกับรายงาน

“ในรายงานนี้รวบรวมพวกที่มีประวัติอาชญากรรมร้ายแรงทั้งหมดเอาไว้ครับ”

หลินมั่วเปิดรายงานที่สวี่ชูส่งมาให้ สายตาของเขาค่อยๆ ไล่ดูข้อมูลในนั้นอย่างละเอียด

“เจี่ยอี้ อาชญากรระดับ S ของประเทศเจินล่า เคยวางเพลิงเผาหมู่บ้านทั้งหมู่บ้านจนกลายเป็นเถ้าถ่าน ชาวบ้านหลายร้อยคนถูกขังและตายอย่างทุกข์ทรมานจนกลายเป็นศพแห้ง”

“จาคอบ ทอม อาชญากรระดับ SS ของประเทศเฟิงเย่า เคยนำพวกเข้าบุกยึดโรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง เขาได้ลงมือสังหารนักเรียนชายจนกระทั่งเหล่าอาจารย์ เหลือไว้เพียงนักเรียนหญิงหน้าตาดีไว้เป็นตัวประกัน และล่วงละเมิดพวกเธอทั้งหมด จากนั้นก็จุดชนวนระเบิดฆ่าพวกเธอทั้งหมดในท้ายที่สุด!”

“……”

“ในที่สุดก็ได้ข้อสรุปว่า ก่อนหน้านี้อู่ซานและเนี่ยชิงเคยออกไปด้วยกันช่วงหนึ่ง”

“แต่ไม่นานหลังจากนั้น อู่ซานก็กลับมาอีกครั้ง แถมยังดูโกรธมาก ดูเหมือนว่าเขาจะล้มเหลวครับ”

หลินมั่วพยักหน้า “แล้วยังมีเบาะแสอื่นอีกไหม”

“มีข้อมูลไหมว่าอู่ซานเคยไปที่ไหนมาก่อน”

นี่เป็นเบาะแสที่สำคัญมาก เพราะอู่ซานเคยไปยังสถานที่หนึ่งกับเนี่ยชิง

แต่เขากลับมาอย่างรวดเร็วและดูโกรธมาก ดูเหมือนว่าเขาน่าจะล้มเหลว

และเนี่ยชิงก็คือคนที่หายไปในช่วงเวลานั้น ก่อนจะกลับมาใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟือย

เหมือนกับว่าไม่กังวลเลยว่าตัวเองจะใช้เงินหมดไป

พวกเขาไปที่ไหนกันแน่

ทำไมอู่ซานถึงล้มเหลวกลับมาล่ะ

เนี่ยชิงทำอะไรในช่วงเวลานั้นกัน