หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3555

หลังจากทานอาหารเสร็จ หลินมั่วก็ขอตัวลาและเดินออกไปข้างนอก

ก่อนหน้านี้ หลินมั่วบังเอิญเห็นสายลับของแก๊งใหญ่

เดิมทีเขาตั้งใจจะดูที่แก๊งใหญ่ และตอนนี้ก็ไม่มีอะไรทำพอดี

หลินมั่วก็อยากจะดูว่าสวี่ชูที่เขาเลือกไว้ก่อนหน้านี้มีความสามารถหรือไม่

“ลูกน้องสวี่ชู ขอคารวะหัวหน้ามั่วหลินขอรับ !”

เพิ่งจะเดินออกมาจากประตูใหญ่บ้านเจ้าเกาะ

ก็มีเสียงหนึ่งที่ดังมากดังขึ้นมา

หลินมั่วหันหน้าไปมอง สวี่ชูยืนอยู่ไม่ไกลด้วยท่าทางเคารพ

“นายมาได้ไง”

หลินมั่วมองสวี่ชูอย่างความประหลาดใจเล็กน้อยแล้วถามเบา ๆ

เขาได้ตั้งใจบอกกับสายลับไว้ก่อนหน้านี้ว่าเขาจะไปที่แก๊งใหญ่สักครั้ง

สวี่ชูไม่จำเป็นต้องมารับเขา

“กระผมได้ยินว่าท่านหัวหน้ามั่วหลินกลับมาแล้ว กระผมรู้สึกตื่นเต้นมากจึงรีบวิ่งมาหาครับ”

“ท่านหัวหน้ามั่วหลินอย่าโมโหกระผมเลยนะครับ”

หลินมั่วมองสวี่ชูด้วยรอยยิ้มบางๆ บนใบหน้า

“ไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้ ฉันไม่ค่อยสนใจเรื่องพิธีการเท่าไหร่”

“นายสามารถสบายๆ ได้สักหน่อย”

เมื่อสวี่ชูได้ยินคำพูดของหลินมั่ว สีหน้าที่เคร่งเครียดก็ผ่อนคลายลงเล็กน้อย

“หัวหน้าโม่หลินครับ นี่คือทิศทางการพัฒนาและนโยบายของแก๊งใหญ่ในช่วงเวลาที่ผ่านมาครับ”

“ผมคิดว่าคุณอาจต้องการ เลยตัดสินใจนำมาให้เองครับ”

หลินมั่วรับเอกสารจากสวี่ชูด้วยนิ้วมือที่เรียวยาว

ในใจเขายิ่งชื่นชมสวี่ชูมากขึ้นไปอีก

ในหมู่เกาะซีว่านเซียงเจ้าหมอนี่เป็นคนที่ตรงใจหลินโม่ที่สุด

เขาเป็นคนฉลาดมากคนหนึ่ง

เปิดเอกสารที่สวี่ชูส่งมา หลินมั่วเปิดดูคร่าวๆ

แต่หลังจากนั้น สีหน้าของหลินมั่วก็เริ่มไม่เป็นธรรมชาติเล็กน้อย

“สิ่งนี้…นายเห็นมาจากไหน”

หลินมั่วชี้ไปที่บรรทัดหนึ่งในเอกสาร

“ท่านสวี่ชูเหรอ”

“นี่คือไข่ไก่ที่แม่ไก่ของผมเพิ่งออกวันนี้ ท่านเอาไปต้มกินสักหน่อยนะครับ จะได้บำรุงร่างกาย”

หญิงคนหนึ่งที่มีรอยแผลไหม้ครึ่งหน้าวิ่งเข้ามาหาสวี่ชูทันทีที่เห็นเขา

ใบหน้าของเธอน่ากลัวมาก สามารถทำให้เด็กๆ ตกใจได้

สวี่ชูมองหญิงคนนี้ด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความจนใจ

“พี่หลิว ไข่ไก่นี้พี่เก็บไว้ให้หนูตัวน้อยกินเถอะครับ”

“หนูตัวน้อยผอมขนาดนี้ ไม่ได้เลยนะ”

หญิงคนนั้นมองสวี่ชูด้วยความดื้อรั้นและพูดว่า

“ไม่ได้ นายพูดแบบนี้อยู่ทุกวัน”

“ครั้งนี้นายต้องเก็บเอาไว้ ก่อนหน้านี้ถ้าไม่เพราะนาย”

“ก็ไม่รู้ว่าแม่ลูกอย่างพวกฉันยังจะมีชีวิตหรือไม่”

สวี่ชูถอนหายใจ แล้วรับกลับมาอย่างจำใจ

และหยิบไข่ไก่จากมือของเธอมา

“งั้นขอบคุณนะครับ”