หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3578

สรุปบท ตอนที่ 3578 สังหารฉลามยักษ์: หัตถ์เทวะหมอเทวดา

สรุปตอน ตอนที่ 3578 สังหารฉลามยักษ์ – จากเรื่อง หัตถ์เทวะหมอเทวดา โดย พลอย

ตอน ตอนที่ 3578 สังหารฉลามยักษ์ ของนิยายสัจนิยมเรื่องดัง หัตถ์เทวะหมอเทวดา โดยนักเขียน พลอย เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

เงาดำโผล่ขึ้นมาบนผิวน้ำที่ปั่นป่วนอีกครั้ง

หลินมั่วขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วจับดาบไท่อาอีกครั้ง

“ครั้งนี้ ถ้าแกออกมา”

“ตายแน่”

หลินมั่วเหมือนกำลังพูดกับตัวเอง

ก็ไม่รู้เหมือนกันว่ากำลังพูดกับใคร

ปัง!

ผิวน้ำแตกกระจายออกอย่างรุนแรง

เวลานั้นฉลามยักษ์ไม่ได้พุ่งเข้ากัดหลินมั่วทันที

ด้วยประสบการณ์จากครั้งก่อน มันจึงเปลี่ยนทิศทางแล้วหมุนตัวกลางอากาศ

อ้าปากกว้างพอที่จะกลืนคนได้หลายสิบคน

พุ่งลงมาจากอากาศตรงๆเพื่อกัดหลินมั่ว

ฉากนี้ดูไปแล้วน่าตกใจมากจริงๆ

ฟันที่อยู่ข้างในปากของฉลามยักษ์ยาวประมาณหนึ่งเมตร

หากโดนกัดสักคำ เดาว่าคงไม่มีใครช่วยได้

ไรอันที่อยู่ในห้องโดยสารเห็นฉากนี้

คนทั้งคนก็สั่นเทิ้ม ดวงตาทั้งคู่เเดงก่ำ

สายตาของเขามองไปยังฉลามยักษ์ที่กำลังตกลงมาจากท้องฟ้ากัดหลินมั่ว

ภายในใจก็รู้สึกหมดหนทาง

เเต่ไม่นานไรอันก็พยายามข่มความรู้สึกนั้นลง

มั่วหลินก่อนหน้านี้เคยพูดว่า เป็นคน

ยังไม่ทันได้ทำอะไรก็อย่าเพิ่งท้อเเท้สิ้นหวังกับสถานการณ์ปัจจุบัน

ภายในใจของไรอันยังคงเชื่อมั่นในตัวของหลินมั่ว

มั่วหลินต้องปลอดภัยไม่เป็นอะไรแน่นอน…

สายตาของไรอันมองไปยังปุ่มกดสีแดงขนาดใหญ่ข้างๆ

หากมั่วหลินหมดหนทางแล้ว

ไรอันจะพาเรือลำนี้ ลากไปตายพร้อมกับฉลามยักษ์เป็นเพื่อนมั่วหลิน

ขณะที่ปากกว้างของฉลามยักษ์ค่อยๆเข้ามาใกล้

ดาบไท่อาในมือของหลินมั่วค่อยๆขยับตัว

พลังภายในของหลินมั่วถูกปลุกเร้าอย่างรุนแรง และรวมเข้ากับดาบไท่อา

หลินมั่วค่อยๆเงยหน้าขึ้น สายตามองฉลามยักษ์ที่อ้าปากกว้างอยู่ด้านบนด้วยสายตาที่เย็นชา

ไรอันไม่มีพลังปราณปกป้อง ดังนั้นจึงหลีกเลี่ยงฝนเลือดขณะที่ยืนบนดาดฟ้าเรือไม่ได้

รอบตัวหลินมั่วหนึ่งเมตรล้อมรอบด้วยพลังปราณอันแข็งแกร่ง

เลือดที่ตกลงมาทั้งหมดถูกพลังปราณผลักออกไป

“ปัง!”

ซากของฉลามยักษ์ขนาดใหญ่สองส่วนตกลงไปในทะเลทันที

เกิดละอองน้ำขนาดใหญ่กระเซ็นขึ้นมา

ไรอันเดินออกมาจากห้องโดยสารด้วยความตกตะลึง มองไปที่หลินมั่วด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเห็นว่าเสื้อผ้าของหลินมั่วยังสะอาดหมดจด

เสียงของไรอันไม่อาจสงบนิ่งได้อีกไป เเละพูดอย่างสั่นเทาเล็กน้อย

“คุณมั่วหลิน คุณบอกผมหน่อย”

“คุณเป็นมนุษย์จริงๆใช่ไหม!”

หลินมั่วเผลอหัวเราะออกมานิดๆ ทันใดนั้นก็นึกถึงเรื่องตลกที่เคยได้ยิน

“ในเมื่อโดนคุณมองได้ทะลุแล้ว งั้นผมก็จะไม่ปิดบังคุณอีก”

“ความจริงผมมีชีวิตอยู่มาหนึ่งหมื่นปี ตอนนี้เเค่ต้องการทำลายล้างโลกใบนี้”

ไรอันเงียบไปครู่หนึ่ง “คุณมั่วหลิน ผมใกล้จะสามสิบเเล้ว”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา