หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3582

หลินมั่วหยิบตะเเกรงย่างเหล็กออกมาจากห้องโดยสาร

“คุณทำไปก่อน ผมไปดูว่ามีวัตถุดิบอะไรบ้าง”

หลังจากบอกไรอันไปแล้ว หลินมั่วก็เดินไปยังห้องเก็บดินปืน

เมื่อก่อนตอนที่เขามาหยิบถ่านไม่มีควัน

เขาเห็นวัตถุดิบเเช่เเข็งในห้องเก็บดินปืนเยอะเเยะเลย

เอามาทำอาหารปิ้งย่างสักมื้อก็ดี

พอดีเลยหลินมั่วไม่ได้กินปิ้งย่างมานานเเล้ว ครั้งล่าสุดที่กินปิ้งย่างคือตอนที่อยู่กับสวี่ปั้นซย่า

เขาเลือกวัตถุดิบจากข้างในมาบางอย่าง

แล้วหลินมั่วก็เดินไปยังดาดฟ้าเรือ จากนั้นก็เห็นฉากที่น่าตลก

เขาเห็นไรอันยืนอยู่หน้าเตาปิ้งย่างด้วยท่าทางระมัดระวัง

ในมือของเขากำลังคีบไตและกูช่ายบนตระเเกรงพลิกไปมาอย่างระมัดระวัง

แถมยังคอยหยิบแปรงทาซอสลงไปบนนั้นเป็นระยะ

ทั้งที่เมื่อกี้ยังบอกว่าไม่เอาเอง

แต่ตอนนี้ร่างกายก็ดันมาหยุดยืนอยู่หน้าเตาปิ้งย่างอย่างว่าง่าย

ไรอันที่ยืนอยู่หน้าตะแกรงย่างหน้าเเตกตื่น

ทำไมไฟนี่มันอ่อนจังวะ

เดี๋ยวมั่วหลินไอ้หมอนั่นกลับมา ต้องหัวเราะเยาะเขาอีกแน่

คิดไปคิดมา ไรอันก็วางเเผนที่จะหันไปดูสถานการณ์

ก็เห็นหลินมั่วยืนอยู่ที่ประตูทางเข้าห้องโดยสารด้วยสีหน้ายิ้มๆ

“คุณ…คุณเดินยังไงไม่มีเสียงเลย”

หลินมั่วเห็นสีหน้าตื่นตกใจของไรอัน ก็ยิ้มพลางพูดว่า

“คนที่ทำผิดมักจะได้ยินช้ากว่าคนปกตินะ”

จากนั้นหลินมั่วก็ไม่พูดอะไรมาก เดินตรงมายังตะแกรงปิ้งย่างข้างๆ

ชั่วขณะต่อมา หลินมั่วก็กุมหน้าผากด้วยความปวดใจ

“พี่ใหญ่ คุณปิ้งย่างแบบนี้ทุกครั้งเลยเหรอ”

หลินมั่วเห็นว่าใต้ตะแกรงมีถ่านไม่มีควันอยู่แค่สามสี่ก้อน

ไอ้บ้านี่ ไม่ใช่การต้มกบให้สุกแบบค่อยๆต้มแบบนี้นะ

“ตอนผมอายุสิบสองสิบสามขวบ ผมถูกลักพามาขาย”

“มีเด็กๆอีกหลายคนที่ถูกพามาพร้อมกัน พวกเขาส่วนใหญ่ถูกขายไปหมดเเล้ว”

“แค่ผมตัวเล็กและอ่อนแอ เลยขายไม่ออก”

“ไอ้พวกนั้นเลยเห็นผมเป็นถังขยะ ทุบตีดุด่าผมตามใจชอบ”

“จนกระทั่งต่อมา แสงแรกในชีวิตของผม คือคุณโรนัลด์”

“ต่อมาผมก็ถูกคุณโรนัลด์อุปถัมภ์ และกลายเป็นคนสนิทและลูกน้องของเขา”

ไรอันเล่าประวัติของตัวเองคร่าวๆ

ดูเหมือนประสบการณ์ของเขาจะเจ็บปวดมาก หลินมั่วจึงไม่ได้ถามอะไรต่อ

“ใช่แล้วมั่วหลิน คุณมาจากไหน”

“เป็นคนประเทศว่านเซี่ยง เพราะทนไม่ไหวกับเหล่าขุนนางชั่วที่ก่อความวุ่นวาย”

“หลังจากฆ่าพวกมันแล้ว ผมก็หนีมาที่หมู่เกาะซีว่านเซี่ยง”

ไม่ใช่ว่าหลินมั่วจะไม่บอกตัวตนของตัวเองให้ไรอันรู้

ตัวตนของหลินมั่วต้องปกปิดเป็นความลับ ไม่มีใครบนหมู่เกาะซีว่านเซี่ยงรู้เรื่องนี้เลย