หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3595

สรุปบท ตอนที่ 3595 รอยเลื่อนของเปลือกโลกเกิดความผิดปกติ: หัตถ์เทวะหมอเทวดา

ตอนที่ 3595 รอยเลื่อนของเปลือกโลกเกิดความผิดปกติ – ตอนที่ต้องอ่านของ หัตถ์เทวะหมอเทวดา

ตอนนี้ของ หัตถ์เทวะหมอเทวดา โดย พลอย ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายสัจนิยมทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 3595 รอยเลื่อนของเปลือกโลกเกิดความผิดปกติ จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

ซาอีมองลูกน้องด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความน่าเกรงขาม

“ฉันหมายถึงทุกคนบนเกาะ”

“รวมถึงที่พวกนายจับไปเป็นทาส เเละพวกที่หายตัวไปอย่างลึกลับด้วย”

“ไม่ว่าจะใช้วิธีอะไรก็ตาม เดิมทีบนเกาะมีคนอยู่หนึ่งหมื่นห้าพันคน”

“อย่างน้อยที่สุดต้องมีคนมาแปดพันคน”

คำพูดหนักแน่นของซาอีทำให้ลูกน้องที่ยืนอยู่ด้านหลังหน้าตาเปลี่ยนไปเล็กน้อย

“ลูกพี่ซาอี พวกเราต้องปล่อยพวกนั้นไปจริงๆเหรอ”

“ถ้าพวกเราไม่ใช้พวกมันทำงานเป็นทาส ถ้างั้นวันหลังพวกเราจะทำอย่างไร”

“พวกนั้นเเค่พูดเล่นๆ ผมรู้สึกว่าพวกเราไม่จำเป็นต้องจริงจังหรอก”

ชายหนวดเคราคนหนึ่งเดินออกมาจากกลุ่มคนเเล้วมองไปที่ซาอี

เขารู้ดีว่าถ้าซาอีทำตามคำพูดของสองคนนั้น

ทำให้คนบนเกาะเป็นอิสระ

ถ้างั้นตัวเองกับพวกจะใช้ชีวิตอย่างสุขสบายแบบนี้ไม่ได้อีกต่อไป

แม้เเต่ตอนกลางคืนจะไปจับผู้หญิงที่สวยหน่อยมา ก็ยังทำไม่สะดวก

หนำซ้ำที่บ้านของเขายังมีทาสเป็นร้อยคน รวมถึงผู้หญิงหลายสิบคนที่ไว้สำหรับสนองความต้องการทางเพศ

สายตาของซาอีมองชายหนวดเคราตรงหน้าด้วยความสงบ

ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าภายในใจของไอ้หมอนี่คิดอะไรอยู่

ภายในใจของซาอีรู้ดี

คนพวกนี้ต่างมีทาสไม่มากก็น้อยไว้ในบ้านทั้งนั้น

ที่มีเมตตาให้ทาสอยู่บ้าง ทำให้ชีวิตของทาสดีขึ้นบ้างเล็กน้อย

เเต่คนที่ใจดำก็จะเห็นว่าทาสนั้นต่ำต้อยกว่าสัตว์เลี้ยงเสียอีก

แต่ถ้าจะให้พวกเขามอบทาสที่บ้านให้ ทุกคนก็คงไม่อยากทำทั้งนั้น

“อ๊าก!”

ทันใดนั้นดวงตาของชายหนวดเคราก็โปนขึ้น คนทั้งคนร้องเสียงดังด้วยความเจ็บปวด

ซาอีที่ยืนอยู่ตรงหน้าด้วยความสงบ เวลานี้ได้โยนมีดเปื้อนเลือดในมือทิ้งไป

ถ้าอยากให้คนพวกนี้เชื่อฟัง ก็ต้องวางอำนาจให้พวกมันกลัว

ลูกน้องที่ยืนอยู่ข้างๆชายหนวดเคราต่างตกใจกับการกระทำของซาอี

“ลูกพี่ซาอี พี่ทำอะไรน่ะ!”

ลูกน้องคนหนึ่งถามซาอีเสียงดัง

คำพูดของซาอีทำให้ลูกน้องทุกคนสะดุ้งทันที

“ครับครับครับ พวกเราจะไปทำดี๋ยวนี้”

พวกเขาเเต่ละคนรับวิ่งไปยังฝั่งตรงข้ามของอ่าวทันที

ซาอีที่มีความสูงถึงสองเมตรยืนอยู่บนอ่าว

ในสายตามีแววความกังวล

เขาจึงได้เเต่ภาวนาในใจว่าคนทั้งสองจะหาทางออกไปได้

มิฉะนั้นถ้าพวกเขาจะต้องถูกขังอยู่ที่นี่ล่ะก็

เสือสองตัวอยู่ถ้ำเดียวกันไม่ได้ ตัวเองกับพวกจะต้องเป็นเป้าหมายแรกของพวกเขาเเน่

และด้วยเรือรบเก่าๆลำนี้ ก็ไม่สามารถเอาชนะพวกเขาได้

ซาอีครุ่นคิดภายในใจไม่หยุด

เเต่ไม่ว่าจะคิดอย่างไร

คำตอบที่ได้ล้วนก็คือ…

จุดจบ!

Top of Form

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา