หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3596

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป

ทาสจำนวนมากมารวมตัวกันกลางเกาะ

พวกเขาล้วนใส่เสื้อผ้าเก่าซอมซ่อ

กับสายตาที่เย็นชา

ฉลามอีถือโทรโข่งขนาดใหญ่และยืนอยู่ด้านหน้าพวกเขา

“ทุกคน ผมขอสัญญากับทุกคนตรงนี้ว่า…”

"ขอโทษ!"

หลังจากที่ซายี่พูดเขาก็โค้งคำนับทุกคนอย่างสุดซึ้ง

สมาชิกแก๊งฉลามที่อยู่ด้านหลังฉลามอีก็โค้งคำนับทาสเหล่านั้นตาม

พวกทาสที่ผอมจนถึงกระดูกและร่างกายที่เต็มไปด้วยบาดแผลเมื่อเห็นภาพนี้ก็รู้สึกสับสน

พวกแก๊งฉลามจะทำอะไรอีก?

“ฉันรู้ว่าทุกคนคงคิดว่าฉันมีเจตนาไม่ดี”

“คงคิดว่าแก๊งฉลามของเรามีแผนจะทำร้ายพวกคุณอีก”

ฉลามอีมองทุกคนด้วยความรู้สึกผิด

“แต่ฉันจะบอกทุกคนว่าตั้งแต่วันนี้”

“ทุกคนเป็นอิสระ และแก๊งฉลามจะไม่ให้พวกคุณเป็นทาสอีก”

คำพูดของฉลามอีทำให้ทาสทุกคนตัวสั่นทันที

แต่ยังไม่มีใครพูดอะไร

พวกเขาตกเป็นทาสแก๊งวายร้ายฉลามมาเป็นปีๆ

ในระหว่างนั้นพวกเขาได้เห็นเลือดและคราบน้ำตามากมาย

สามี ภรรยา พ่อแม่ถูกแก๊งฉลามฆ่าตายหมด

ความโกรธแค้นที่ฝังลึกนี้ทำให้พวกเขาไม่กล้าเชื่ออะไรที่แก๊งฉลามพูด

เมื่อฉลามอีเห็นพวกเขานิ่งเงียบ

เขารู้ว่าคนเหล่านี้ไม่เชื่อคำพูดของเขาแน่นอน

ฉลามอีตบมือเบาๆ

ทันใดนั้นชายสองคนก็ลากศพสองศพออกจากด้านหลัง

นำศพขึ้นแขวนบนเสาที่เตรียมไว้

“ทุกคนดูสิ พวกคุณคงรู้จักสองคนนี้ดี”

มีเสียงร้องไห้แห่งความดีใจและความเสียใจอย่างสุดขีด เสียงหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง และเสียงแห่งความคิดถึงครอบครัวที่ตายไปแล้ว

ทันใดนั้นชายคนหนึ่งที่ไม่สวมเสื้อก็วิ่งไปหน้าเสาด้วยสีหน้าดุดัน

เขาถือหินไว้ในมือแล้วขว้างมันใส่ศพกัปตันเรืออย่างแรง

อีกทั้งเขายังหัวเราะเสียงดัง

“ฮ่าฮ่าฮ่า พี่สาว...มันตายแล้ว!”

ในขณะที่เขาหัวเราะน้ำตาก็ไหลออกจากตาทั้งสองข้าง

การกระทำของเขายังกระตุ้นความโกรธภายในใจของเหล่าทาสที่มีต่อกัปตันเรือและชายมีหนวด

ก้อนหินบนพื้นถูกหยิบขึ้นมาทีละก้อน

ก้อนหินหมดแล้วก็หยิบดินขึ้นมาปั้นเป็นก้อน

ก้อนหินและก้อนดินเหล่านี้คือความแค้นและความโกรธที่พวกเขามีต่อกัปตันเรือ

ร่างกัปตันเรือที่แขวนอยู่บนเสาถูกหินและดินกระหน่ำ

จนร่างแหลกสลายเป็นชิ้น ๆ

เมื่อเห็นภาพนี้ฉลามอีที่ยืนอยู่ในระยะไกลถอนหายใจเบา ๆ

“เอาเลย เอาเลยมันคงทำให้พวกคุณรู้สึกดีขึ้น”