ฟังฮุ่ยพูดและร้องไห้ไปด้วย “แก...แกอย่าทำอะไรลูกสาวฉันนะ ให้ฉันทำอะไรก็ได้ ฉัน...ฉันทำได้ทุกอย่าง...”
“แกปล่อยเธอไปเถอะ... แกอยากได้เท่าไหร่ พวกเรา...จะจ่ายให้”
“หนึ่งล้าน หรือว่าสองล้าน”
เสียงชายคนนั้นยิ้มเยาะ “แกคิดว่าพูดกับใครอยู่ ล้านสองล้าน คิดว่าข้าจะสนหรือ”
“จะบอกให้นะ ข้าไม่ได้ต้องการเงิน! ถ้าแกอยากให้ลูกสาวรอด แกไปบอกหลินมั่วว่าในการประชุมแลกเปลี่ยนคืนนี้ ห้ามคณะผู้แทนของเมืองก่วงหยางรักษาให้ใครทั้งสิ้น!”
ฟังฮุ่ยงงงวย “หา?”
นี่มันข้อเรียกร้องอะไร
เธอคิดว่านี่เป็นการลักพาตัวเรียกค่าไถ่เสียอีก
ที่แท้ก็ลักพาตัวสวี่ตงเสวี่ย เพื่อจัดการกับหลินมั่วหรือ
ขณะนั้น สวี่ปั้นซย่าร้อนใจ “แกเป็นใครกันแน่ ทำไมต้องทำแบบนี้ ทำไมต้องพยายามกำจัดหลินมั่ว”
“แก...แกเป็นคนของฮั่วเทียนเฉิงใช่ไหม”
ชายคนนั้นพูดน้ำเสียงดุดัน “ไม่ต้องพูดมาก ยิ่งพูดมาก น้องสาวแกจะยิ่งตายเร็วขึ้น!”
“ได้ยินชัดแล้วนะ ถ้าคืนนี้คณะผู้แทนจากเมืองก่วงหยางรักษาคนเพียงแค่คนเดียว น้องสาวของแกก็จะถูกหมาป่าสามตัวนี้ฉีกเนื้อออกเป็นชิ้นๆ!”
“แล้วก็ไม่ใช่แค่เธอ รวมทั้งพวกแกด้วยที่จะถูกฝังอยู่ในท้องสุนัข!”
“ยังมีอีกนะ ห้ามแจ้งตำรวจ! ถ้าแกแจ้งตำรวจ แกตายแน่”
พูดจบ ชายคนนั้นตัดสายไปทันที
ฟังฮุ่ยกรีดร้องและเกือบจะเป็นลม
สวี่เจี้ยนกงรีบช่วยให้เธอได้สติ ฟังฮุ่ยคว้าแขนของสวี่ปั้นซย่า แล้วพูดเสียงสั่น “ปั้นซย่า ครั้งนี้...ครั้งนี้แกต้องช่วยน้องสาวของแกนะ… มีแต่แกคนเดียวที่ช่วยน้องได้… ช่วยน้องด้วย ช่วยน้องด้วย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...