หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3625

หลินมั่วเข้าใจสิ่งที่มอร์ตันจะสื่อ

อย่างแรก ร้าน 403 นี้ถูกเรียกว่าร้านสำหรับมือใหม่มาโดยตลอด

เพราะผู้ที่มาใหม่ทุกคนบนเกาะนรกต้องมาที่นี่เพื่อเก็บข้อมูล

แต่เพราะปัจจุบันผู้มาใหม่มีน้อยลง ทำให้ร้าน 403 มีลูกค้าน้อยลงตามไปด้วย

นี่จึงเป็นเหตุผลที่ทำให้หน้าประตูมีฝุ่นเกาะอยู่เป็นจำนวนมาก

เมื่อทั้งสองคนเดินมาจนถึงประตูหน้าร้าน 403

ทันใดนั้นเอง ใบหน้าของมอร์ตันก็แสดงออกถึงความอึดอัดขึ้นมา

“น้องมั่วหลิน พี่จะไม่เข้าไปกับนายนะ”

“พี่กับผู้หญิงคนนั้นไม่ค่อยลงรอยกันเท่าไหร่ ถ้าเข้าไปด้วย เธออาจจะขึ้นราคาก็ได้”

หลินมั่วมองมอร์ตันอย่างแปลกใจ

นี่คงจะไม่ใช่แค่ไม่ลงรอยกันธรรมดาแล้วล่ะ

เพราะปกติแล้ว ต่อให้จะไม่ลงรอยกันแค่ไหน ก็ไม่น่าจะต้องขึ้นราคากับแขกที่มาด้วยกัน

พวกเขาดูเหมือนจะมีความแค้นต่อกันมากกว่า

หลินมั่วเองก็ไม่ได้บังคับมอร์ตันให้เข้าไปด้วยกัน

กลับกัน ยิ่งมีคนรู้เรื่องที่เขาจะถามน้อยเท่าไหร่ก็ยิ่งดีเท่านั้น

“ได้ งั้นผมขอตัวเข้าไปก่อน”

หลินมั่วเดินไปยังประตูร้าน 403 ก่อนจะใช้มือแหวกผ้าม่านออก และเดินเข้าไปข้างใน

ขณะที่มอร์ตันกำลังยืนมองแผ่นหลังของหลินมั่วจากด้านนอก แววตาของเขาแฝงด้วยความคิดบางอย่าง

สัญชาตญาณในการใช้ชีวิตบนเกาะนรกแห่งนี้มาหลายปีบอกเขาว่า

หลินมั่วไม่ใช่แค่คนธรรมดาแน่ ๆ

เมื่อครู่ตอนที่เขาเดินใกล้ ๆ หลินมั่ว ถึงแม้บนใบหน้าของมอร์ตันจะมีรอยยิ้มที่ผ่อนคลายเป็นกันเอง

แต่ร่างกายกลับรู้สึกเกร็ง

หลินมั่วแค่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขาเท่านั้น แต่แรงกดดันมหาศาลทำให้ร่างกายของมอร์ตันรู้สึกหนักอึ้ง

แค่นี้ก็รู้แล้วว่าหลินมั่วไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน

เมื่อหลินมั่วเดินเข้ามาในร้าน เขาก็สังเกตบรรยากาศโดยรอบ

เมื่อเทียบกับการตกแต่งภายนอกที่ดูลวก ๆ และเต็มไปด้วยฝุ่นหนา การตกแต่งภายในกลับดูเหมือนอยู่คนละโลก

ชั้นหนังสือที่ทำจากไม้เนื้อแข็งตั้งเรียงรายอยู่ภายในห้อง

พวกมันถูกวางเรียงกันเป็นแถว จนแทบจะกลายเป็นผนังของห้อง

ก่อนจะเอนตัวลงนอนเก้าอี้โยกด้านหลังอย่างเกียจคร้าน

รูปร่างที่เย้ายวนของเธอปรากฏให้เห็นเต็มตา แม้แต่ขาเรียวยาวขาวผ่องที่โผล่พ้นออกมา เธอก็ไม่ได้ใส่ใจแม้แต่น้อย

“เพิ่งมาเกาะนรกงั้นเหรอ”

หญิงสาวชุดเขียวถามหลินมั่วที่ยืนอยู่หน้าประตู

หลินมั่วพนักหน้า “ใช่ ผมมาที่นี่เพื่อขอข้อมูลจากคุณ”

“โอ้...”

ใบหน้าของหญิงสาวชุดเขียวแข็งกร้าวขึ้นทันที

“มากับใครไม่มา แต่เลือกมากับไอ้อ้วนนั่น”

“ทุกคนในเขตสิบสามแห่งนี้รู้เรื่องราวความแค้นระหว่างพวกเราทั้งสองดี”

หลินมั่วมองหญิงสาวชุดเขียวด้วยสีหน้าไม่เข้าใจ

“คุณมีเรื่องกับเขาแล้วเกี่ยวอะไรกับผมล่ะ เขาเป็นแค่ไกด์ที่ผมจ้างมาเท่านั้น”

หญิงสาวชุดเขียวจ้องหลินมั่วอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะหัวเราะออกมา

ใบหน้าแข็งกร้าวกลับกลายเป็นรอยยิ้มที่ชวนหลงใหลในทันที

“หนุ่มน้อยคนนี้หน้าตาดีไม่เบา สนใจจะเป็นของพี่สาวคนนี้ไหม”