เข้าสู่ระบบผ่าน

หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3641

ฟูจิโกะที่นั่งตรงข้ามหลินมั่ว ฟังเรื่องราวในอดีตของเขา

แล้วก็ร้องออกมาด้วยความเสียใจมาก

“คุณมั่วหลิน ฟูจิโกะไม่รู้มาก่อนเลยว่าคุณมีอดีตที่น่าเศร้าขนาดนี้”

“ถ้ารู้มาก่อนคงไม่พูดอะไรมากหรอกค่ะ”

ก็พราะคุณรู้เเล้วถึงถามนี่ไง

ใบหน้าของหลินมั่วแสดงถึงความรู้สึกอ่อนล้า

ผู้หญิงนี่มันช่างเป็นนักเเสดงกันทั้งนั้น

ถ้าคุยกันแบบนี้ไปเรื่อยๆ หลินมั่วเดาว่าคงจะได้เห็นการแสดงของฟูจิโกะอีกนาน

“เอาล่ะเอาล่ะ ผมเล่าเรื่องของผมจบแล้วนะ คุณฟูจิโกะ”

“ผมขอถามอะไรคุณหน่อยได้ไหม”

ตามปกติเเล้วการมาถามเรื่องอะไรแบบนี้ในสถานที่แบบนี้ ก็มักจะโดนปฏิเสธ

จากนั้นรอให้อีกฝ่ายเถียงกับตัวเองก็พอแล้ว

แต่หลินมั่วสังเกตุดูท่าทางของฟูจิโกะ

ถ้าตัวเองไม่ถามตรงๆเลย อีกฝ่ายคงไม่บอกอะไรที่มีประโยชน์ออกมาหรอก

ตอนที่ถูกล็อก
คุณจะสามารถอ่านตอนนี้ได้ฟรีในอีก:--:--:--:--

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา