หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3651

สรุปบท ตอนที่ 3651 ฐานที่มั่นองค์กรมนุษย์งู: หัตถ์เทวะหมอเทวดา

ตอน ตอนที่ 3651 ฐานที่มั่นองค์กรมนุษย์งู จาก หัตถ์เทวะหมอเทวดา – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

ตอนที่ 3651 ฐานที่มั่นองค์กรมนุษย์งู คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายสัจนิยม หัตถ์เทวะหมอเทวดา ที่เขียนโดย พลอย เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

ชายขอบของสถานที่ย่านแสงสี

หลังจากปลอมตัวหลินมั่วก็เดินอยู่ในที่มืด

ชุดขาวสะอาดที่เคยสวมใส่ตอนนี้ถูกแทนที่ด้วยชุดคลุมสีดำ ซึ่งเป็นเครื่องเเบบมาตรฐานขององค์กรมนุษย์งู

ย่านแสงสีแห่งนี้ยังอยู่ในระหว่างการพัฒนาที่ยังไม่สมบูรณ์

มีพื้นที่ก่อสร้างร้างอยู่มากมาย

แม้กระทั่งหลินมั่วอาจได้ยินเสียงเพลงที่เร้าอารมณ์จากในพื้นที่ก่อสร้างร้างเหล่านั้น

สำหรับพฤติกรรมเช่นนี้ หลินมั่วเข้าใจ

เพราะมนุษย์มีอารมณ์ที่หลากหลาย เป็นเรื่องปกติที่จะชอบความตื่นเต้นเล็กๆน้อยๆ

เเน่นอน ตอนที่โดนองค์กรมนุษย์งูจับไปทดลองก็เร็วมากเช่นกัน

สายตาของหลินมั่วกวาดมองไปรอบๆอย่างระมัดระวัง

ท้ายที่สุดเขาก็ตัดสินใจไม่ใช้แผนที่ที่เอ่อร์เฟิงวาดขึ้นมาอย่างไม่ได้กินไม่ได้นอน

หลินมั่วรู้สึกว่าถ้าตามแผนที่นั้นไป กลับกันตัวเองอาจจะหลงทาง

จากคำบอกเล่าของเอ่อร์เฟิง ฐานที่มั่นขององค์กรมนุษย์งูอยู่ใต้พื้นที่ก่อสร้างร้างที่ใหญ่ที่สุด

และตรงกลางของพื้นที่นั้นมีเหล็กเส้นยาวมากอยู่เส้นหนึ่ง

ถ้าเบาะแสนี้เปลี่ยนเป็นคนอื่น เดาว่าถูกด่าแม่ตรงๆแน่

เพราะตอนกลางคืนแบบนี้จะรู้ได้ยังไงว่ามีเหล็กเส้นอยู่ตรงกลางพื้นที่ก่อสร้างร้าง

แต่หลินมั่วสถานะเป็นปรมาจารย์สายตาของเขาดีเยี่ยม สามารถมองเห็นในความมืดได้ราวกับกลางวัน

ดังนั้นจึงสามารถมองออกมาได้โดยง่าย

ร่างของหลินมั่วเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วในความมืด ราวกับวิญญาณที่ปราดเปรียว

เขาเดินผ่านพื้นที่ก่อสร้างไปหลายแห่งไม่ได้หยุด

สายตาเเค่เหลือบมองคร่าวๆอย่างลวกๆ หลินมั่วถอนสายตา

พื้นที่ก่อสร้างเหล่านี้ไม่ใช่ที่ที่เขาตามหา

ในที่สุด ตามรอยของหลินมั่ว เขาก็มาถึงจุดที่ห่างไกลที่สุดของย่านแสงสี

ที่นี่ยังมีพื้นที่ก่อสร้างร้างแห่งสุดท้าย

หลังจากที่หลินมั่วเข้าใกล้ ก็เหลือบเห็นเหล็กเส้นที่ยื่นออกมาตรงกลาง

“หาเจอแล้ว…”

หลินมั่วกระซิบเบาๆ แล้วรีบเดินไปยังพื้นที่ก่อสร้างร้างที่อยู่ข้างหน้าอย่างรวดเร็ว

แต่ในสายตาของหลินมั่วกลับสว่างไสวราวกับกลางวัน

นี่คือพลังพิเศษที่ผู้แข็งแกร่งระดับปรมาจารย์มี

ทางเดินที่ลาดเอียงลงไปนี้สะอาดมาก ไม่มีฝุ่นมากนัก

ดูท่ามีคนมาทำความสะอาดบ่อยๆ

หนำซ้ำภายในทางเดินก็ไม่มีกลิ่นอับชื้น แต่มีกลิ่นหอมของดอกมะลิ

รอยยิ้มบางๆปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่อ่อนหวานของหลินมั่ว

ฝ่ามือขยับเบามากจนแทบไม่ได้ยิน

จากนั้นเข็มเงินเก้าเล่มก็หายวับเข้าไปในความมืดราวกับผี โดยไม่มีเสียงสักนิด

และหลินมั่วเดินลงไปตามทางลาดที่เอียงลงไปเรื่อยๆ

หนำซ้ำยิ่งเดินยิ่งเร็ว

เพราะทางลาดเริ่มกว้างขึ้นเรื่อยๆ

หลินมั่วก็เห็นแสงสว่างอยู่ด้านล่าง

อีกไม่นานตัวเองจะถึงฐานที่มั่นขององค์กรมนุษย์งูแห่งนี้ที่ซ่อนตัวมานาน

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา