หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 37

ผู้คนเงียบสงบขึ้นมาทันใด จริงด้วย หลินมั่วจะไปมีปัญญาทำอะไรได้

ในขณะนั้นเอง สวี่ปั้นซย่าจึงเอ่ยเสียงดังขึ้นมา “หลินมั่วพูด ก็เหมือนฉันพูด สิบล้านหยวน คืนนี้ตอนเย็นจะทำการจ่ายออกไป”

“อีกอย่าง นับจากตอนนี้เป็นต้นไป เงินเดือนของพนักงานทุกคน เพิ่มขึ้นสามสิบเปอร์เซ็นต์ พนักงานวิจัย เพิ่มเป็นเท่าตัว”

“ปั้นซย่า” ฟังฮุ่ยร้อนใจ ทำเป็นแบบนี้ไม่เท่ากับว่าตบหน้าเธอหรอกเหรอ?

“คุณแม่ค่ะ” สวี่ปั้นซย่าเอ่ยเสียงต่ำ “คนที่อยู่ต่อได้ ถือว่าเป็นแรงสนับสนุนอันยิ่งใหญ่กับเรา”

“บริษัทเซ็นคำสั่งซื้อล็อตใหญ่ขนาดนี้ ไม่ให้รางวัลแก่พวกเขา ไม่ใช่ว่าเป็นการแล้งน้ำใจไปหน่อยเหรอ?”

“อีกอย่าง พวกเราต้องทำให้คนที่เลือกที่ลาออกจากบริษัทพวกนั้นได้เห็นว่า การที่พวกเขาเลือกไปจากบริษัท เป็นความผิดพลาดครั้งร้ายแรงแค่ไหน”

ฟังฮุ่ยนึกถึงเรื่องคนที่ลาออกเพื่อบีบบังคับสวี่ปั้นซย่า ในใจก็เกิดความโกรธขึ้นมา

“ใช่ ต้องทำให้พวกเขาเสียใจ”

ฟังฮุ่ยพูด

“แต่ว่า ก็ไม่ต้องไปฟังหลินมั่วแบบนี้ เขาเป็นแค่ลูกเขยที่แต่งเข้ามา เขามีสิทธิ์อะไรมาพูดในที่แห่งนี้?”

สวี่เจี้ยนกงพูดด้วยความขุ่นเคืองใจ “ถ้าเรื่องนี้แพ่งพายออกไป คนอื่นเขาจะคิดว่ากฎระเบียบของพวกเราตระกูลสวี่ไม่เคร่งครัด”

ฟังฮุ่ยพยักหน้าตามเห็นด้วย “นั้นสิ เขามีสิทธิ์อะไรมาพูด? ฉันจะไล่เขาออกไป!”

สวี่เจี้ยนกงโบกมือปัดไปมา “ช่างเถอะ ตอนนี้คนเยอะแยะขนาดนี้ อย่าให้คนอื่นคิดว่าพวกเราเป็นคนขี้งกเลย ให้เขากระโดดโลดเต้นไปอีกสักพัก ตอนเย็นพวกเราค่อยจัดการกับเขา”

เหล่าบริษัทจำหน่ายวัตถุดิบมองด้วยสายตาลุกวาวจากที่ไกลๆ คำสั่งซื้อยอดเงินตั้งสามพันล้าน ต้องซื้อวัตถุดิบมากมายสักเท่าไร?

ถ้าหากสามารถได้ออเดอร์นี้ พวกเราก็รวยเละแล้ว!

บริษัทจำหน่ายวัตถุดิบค่อยๆ เข้าไปแสดงความยินดีกับสวี่ปั้นซย่า

“ประธานสวี่ ยินดีกับท่านด้วยที่ได้ยอดสั่งซื้อล็อตใหญ่ขนาดนี้ ท่านวางใจได้ ด้านวัตถุดิบ พวกเราต้องจัดหาให้ครบถ้วน ไม่ส่งผลกระทบต่อการผลิตของท่านอย่างแน่นอน” บริษัทจำหน่ายวัตถุดิบคนหนึ่งใช้มือตบอกพูดขึ้นมา