เมื่อทำอะไรไม่ได้ บริษัทจำหน่ายวัตถุดิบเหล่านั้นทำได้เพียงหันไปขอร้องสวี่เจี้ยนกงกับฟังฮุ่ย
สวี่เจี้ยนกงกับฟังฮุ่ยพ่นลมหายใจด้วยความรังเกียจ เรียกยามมาไล่พวกบริษัทจำหน่ายวัตถุดิบนี้ออกไป
ก่อนหน้านี้ยามพวกนี้ล้วนไม่ฟังคำสั่งสวี่ปั้นซย่า ตอนนี้สวี่ปั้นซย่าเซ็นรับคำสั่งซื้อล็อตใหญ่ขนาดนี้ แถมยังให้เงินรางวัลสิบล้านอีก พวกยามต่างพากันปรนนิบัติทันที
เวลาต่อมา สวี่ปั้นซย่าก็ไม่ได้ทำตัวให้ว่างแต่อย่างใด รีบเรียกพนักงานในบริษัททุกคนรวมตัวกันเพื่อประชุม
ในระหว่างการประชุม สวี่ปั้นซย่าไล่คนของตระกูลสวี่ออกไปทั้งหมด สวี่ฉังหย่วนกับสวี่หลิงหลิงก็รวมอยู่ในลิสต์ด้วย
อุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อเป็นสวี่ปั้นซย่าที่เป็นผู้ถือหุ้นหลัก ตอนนี้บารมีของเธอสูงส่ง ลูกน้องทั้งหลายต่างพากันสนับสนุนเธอ ถึงแม้คนตระกูลสวี่ต่อให้ไม่ยินยอม แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ ทำได้เพียงเก็บของเดินจากไปอย่างหงอยๆ
ณ ตอนค่ำของวันนั่น สวี่ปั้นซย่าจัดงานเลี้ยงสังสรรค์ขึ้น สถานที่จัดงานก็คือโรงแรมสือไต้ นี่เป็นคำแนะนำของหลินมั่ว
ที่จริงแล้วในใจของสวี่ปั้นซย่ารู้สึกกังวลเล็กน้อย เธอรู้ว่าเกณฑ์ของโรงแรมสือไต้สูงมากแค่ไหน
บริษัทเล็กๆ ของเธอแบบนี้ อยากจะไปโรงแรมสือไต้ เกรงว่าแม้แต่ชั้นหนึ่งก็ไม่อาจก้าวเข้าไปได้
ปรากฏว่า พอเธอโทรศัพท์ไป โรงแรมสือไต้รีบจัดการจัดเตรียมงานเลี้ยงให้ที่ชั้น9ทันที เกินความคาดหมายของเธอ จากคำพูดของผู้จัดการโรงแรมสือไต้ อุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ ตอนนี้เป็นบริษัทชั้นนำในวงการทางการแพทย์ของเมืองก่วงหยาง มีคุณสมบัติพอที่จะเข้าไปถึงชั้น9ได้
พนักงานบริษัทที่เมื่อได้ยินข่าวนี้ ตื่นเต้นจนกระโดดโลดเต้นกันไปหมด
ที่นั่นคือโรงแรมสือไต้เลยนะ คนภายในบริษัทส่วนมากยังไม่เคยเข้าไปด้วยซ้ำ
ต่อให้มีใครโชคดีเคยเข้าไป แต่ก็ไปได้แค่ชั้น1หรือชั้น2ก็เท่านั้น
แต่นี่ไปถึงชั้น9เลยนะ นั้นคือสถานที่ที่มีแต่ผู้มีอิทธิพลระดับสูงในเมืองก่วงหยางถึงจะสามารถเข้าไปได้
เรื่องนี้ เพียงพอให้พวกเขาได้โอ้อวดไปชั่วชีวิตแล้ว สวี่ปั้นซย่าก็รู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก รีบจัดการพาพนักงานบริษัทไปโรงแรมสือไต้
ช่วงที่ยุ่งวุ่นวายนั้น ฟังฮุ่ยแอบไปหาหลิวมั่วอย่างเงียบๆ “หลินมั่ว แกกลับบ้านไปก่อนเถอะ เสื้อผ้าที่บ้านยังไม่ได้ซักเลย”
หลินมั่วประหลาดใจขึ้นมา “กลับบ้าน?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
ราคาภาพตอนแรกบอก 2 ล้าน 5 แสน ต่อเหลือ 2 ล้าน ตอนท้ายบอก 2 แสน เพิ่มเป็น 6 แสน 555...
นิยายจีนร่วมสมัย อ่านก็ให้ได้สิ่งดีๆมากมาย...
นิยายที่มีแต่คนปัญญาอ่อน...
อัพหน่อยแอด ไม่อัพหลายวันแล้ววว...
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...