หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 39

ในระหว่างเดินทาง หลินมั่วได้โทรหาหนานป้าเทียนก่อน ในใจของหลินมั่วได้มีการคาดเดาไว้คร่าวๆแล้วว่าเรื่องนี้ต้องเกี่ยวข้องกับหวงหย่งเฟิงอย่างแน่นอน

ปรากฏว่า หลินมั่วยังไม่ทันถึงโรงแรมสือไต้ คนของหนานป้าเทียนก็ช่วยสวี่ปั้นซย่าได้เสียก่อนแล้ว

เป็นอย่างที่หลินมั่วคาดเดาไว้ไม่มีผิด เรื่องนี้หวงหย่งเฟิงเป็นคนทำอย่างไม่ต้องสงสัย

จ้าวจยาฝานพูดจาใส่ร้ายหลินมั่วเสียหายกับหวงหย่งเฟิง หวงหย่งเฟิงจึงเตรียมที่จะจับตัวสวี่ปั้นซย่า เพื่อบังขับให้หลินมั่วก้มหัว

โรงแรมสือไต้เป็นธุรกิจของหนานป้าเทียน คนเหล่านี้ยังไม่ทันได้เดินออกจากโรงแรม ก็โดนคนของหนานป้าเทียนเข้าไปขวางทางไว้เสียก่อน

หลินมั่วรีบมาถึงโรงแรมสือไต้ เมื่อเห็นสวี่ปั้นซย่าไม่เป็นไร ถึงได้ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก

ฟังฮุ่ยเมื่อเห็นหลินมั่ว ก็รีบด่าขึ้นมาทันที “หลินมั่ว แกไปตายอยู่ที่ไหนมาหืม?”

“แกรู้ไหมเมื่อกี้มันอันตรายมากแค่ไหน? แกเป็นสามีประสาอะไร? แม้ภรรยาตัวเองยังปกป้องไว้ไม่ได้?”

หลินมั่ว “คุณแม่ครับ แม่...แม่บอกให้ผมกลับบ้านนะครับ”

ฟังฮุ่ยได้ยินแบบนั้นก็นิ่งไป รู้สึกอับอายเล็กน้อย ก่อนที่จะด่าด้วยความโกรธอีกครั้ง “แต่แกมาจากบ้าน ก็ไม่ถึงกับต้องใช้เวลาเยอะขนาดนี้”

“แกไม่เป็นห่วงปั้นซย่าใช่หรือไม่? เกิดเรื่องใหญ่ขนาดนี้กับปั้นซย่า แกยังตามมาได้ชักช้าอืดอาดขนาดนี้?”

หลินมั่วมาจากสวนวังเจียง แน่นอนว่าต้องใช้เวลามากหน่อย

“พอได้แล้ว คุณแม่ค่ะ หยุดพูดเสียที”

สวี่ปั้นซย่าเอ่ยเสียงเบา เธอยังรู้สึกจิตใจยังตื่นตระหนกอยู่เล็กน้อย

สวี่เจี้ยนกงพูดอย่างไม่สบอารมณ์กับความไม่เอาถ่าน “หลินมั่วนะหลินมั่ว แกในฐานะที่ยังเป็นผู้ชายคนหนึ่ง แกก็ต้องปกป้องเมียแกให้ดีสิ”

หลินมั่วกำหมัดแน่น เขาเองก็รู้สึกโทษตัวเอง

เป็นเขาเองที่ประเมินหวงหย่งเฟิงต่ำเกินไป นึกไม่ถึงว่าเขาจะกล้าทำเรื่องแบบนี้ เห็นทีตัวเองจะต้องจัดการเรื่องนี้ให้เด็ดขาดชัดเจนเสียแล้ว

เมื่อเดินออกจากโรงแรมสือไต้ หลินมั่วโทรศัพท์หาหนานป้าเทียน ให้เขาช่วยจัดการเรื่องของหวงหย่งเฟิง

ณ โรงพยาบาล

“ประธานหวง จับตัวสวี่ปั้นซย่ามา จากนั้นส่งให้ผมจัดการเองก็ได้แล้วครับ”

“เธออยู่ในมือผม รับประกันได้ว่าจะทำให้หลินมั่วคนนั้นทำตัวเรียบร้อยไม่กล้าก่อเรื่องแน่นอน”

จ้าวจยาฝานใบหน้ายิ้มแย้ม

หวงหย่งเฟิงไม่พูดอะไร สีหน้าของคุณหญิงเอือมระอา “ฉันไม่สนว่าคุณจะใช้วิธีอะไร แต่ต้องช่วยชีวิตลูกชายฉัน!”

“ไม่มีปัญหา คุณหญิงหวงโปรดวางใจได้เลย”

จ้าวจยาฝานผงกหัวรับ ในใจกำลังครุ่นคิด ว่าอีกสักพักจะจัดการกับสวี่ปั้นซย่ายังไง

ปรากฏว่ารอมาครึ่งชั่วโมง ไม่เพียงแต่จับตัวสวี่ปั้นซย่าไม่ได้ กลับเป็นพวกลูกน้องของหวงหย่งเฟิงที่กลับมาพร้อมใบหน้าบวมช้ำ

“เกิดอะไรขึ้นกับพวกแก?” คุณหญิงหวงถามด้วยความตกใจ “ไม่ใช่แค่ไปจับผู้หญิงคนหนึ่งหรอกหรือ? คนล่ะ?”

บอดี้การ์ดหลายคนได้แต่มองสบตากันไปมา หนึ่งในนั้นเอ่ยขึ้นมาเสียงเบา “ประธานหวงครับ เชิญมาทางนี้หน่อย ผมมีเรื่องจะรายงานให้ทราบ”

หวงหย่งเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อย เรื่องอะไร ถึงกลับไม่สามารถให้คนอื่นฟังได้?

จึงนำทางบอดี้การ์ดเข้าไปในห้องผู้ป่วย หวงหย่งเฟิงเอ่ยเสียงทุ้มขึ้น “เกิดอะไรขึ้น?”

“พวกเราจับคนมาได้แล้ว แต่ว่าโดนลูกน้องของหนานป้าเทียนขวางเอาไว้” บอดี้การ์ดพูดด้วยเสียงสั่น “หนานป้าเทียนยัง…ยังฝากคำพูดให้มาบอกกับท่านว่า หลินมั่วคนนั้นคือพี่น้องของเขา...”

“อะไรนะ?” หวงหย่งเฟิงเบิกตากว้าง หนานป้าเทียนพูดแบบนี้ ก็แสดงให้เห็นชัดเจนว่าต้องการปกป้องหลินมั่ว

ถึงแม้หวงหย่งเฟิงจะมีอำนาจแข็งแกร่ง แต่ก็ไม่กล้าไปแข็งข้อกับหนานป้าเทียน

บอดี้การ์ด “ได้ยินมาว่า หลินมั่วคนนั้นเหมือนจะช่วยลูกสาวของเขาให้ฟื้นขึ้นมา”

หวงหย่งเฟิงเบิกตากว้าง “คนคนนี้ วิชาการแพทย์สูงส่งขนาดนี้เชียว? มิน่าล่ะถึงสามารถทำให้ลูกชายของฉันรอดพ้นช่วงจากอาการโค่ม่ามาได้”

“เฮ้อ แต่ว่าเป็นคนอวดดีขี้ทะนงเกินไป ถึงกลับบอกให้ฉันไปคุกเข่าต่อหน้าเขา? ไม่เช่นนั้น ก็สามารถคบหากันได้”

“ช่างเถอะ รอหมอเทวดาจากเมืองจิงเถอะ”