หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3710

สรุปบท ตอนที่ 3710 อันย่าถูกสงสัย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา

สรุปเนื้อหา ตอนที่ 3710 อันย่าถูกสงสัย – หัตถ์เทวะหมอเทวดา โดย พลอย

บท ตอนที่ 3710 อันย่าถูกสงสัย ของ หัตถ์เทวะหมอเทวดา ในหมวดนิยายสัจนิยม เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย พลอย อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

“ไรอัน ไม่นึกเลยว่านายจะมีเพื่อนที่เก่งขนาดนี้ ทำไมไม่แนะนำให้เรารู้จักเลยล่ะ”

“วันนี้ต้องขอบคุณคุณมั่วหลินมาก ถ้าไม่ได้คุณ คืนนี้เขตสิบสองคงเกิดการนองเลือดและมีคนตายมากมาย”

“คุณมั่วหลินอานุยังน้อย แต่มีฝีมือขนาดนี้ หาได้ยากจริงๆ ”

ผู้คุมทั้งสามสลับกันชมหลินมั่ว หลินมั่วยิ้มรับคำชมอย่างสุภาพ

ทันใดนั้นผู้คุมทั้งสามก็สังเกตเห็นอันย่าที่หลับอยู่ในอ้อมแขนของหลินมั่ว

“นี่ลูกสาวของคุณหรือครับ คุณมั่วหลิน”

หลินมั่วพยักหน้า

“ทำไมผมรู้สึกคุ้นหน้ายังไงก็ไม่รู้” การ์เดียนสงสัยขึ้นมา

ชาโดว์จึงเข้ามามองใกล้ ๆ “ผมก็สีชมพูเหมือนกัน”

“ไม่ใช่คุณหนู!” ไอรอนพูดขึ้นเบาๆ จากข้างหลัง

ไรอัน “ก่อนหน้านี้ฉันก็สงสัยเหมือนกัน แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่”

อันย่ามีดวงตาสีเขียว ส่วนเด็กคนนี้ตาเป็นสีน้ำตาลเข้ม แม้สีผมจะคล้ายกัน แต่ลักษณะผมก็ต่างกัน

แถมหน้าตาก็ต่างกันมาก

แม้ผู้คุมทั้งสี่จะสงสัย แต่หลินมั่วก็ไม่ได้ตอบอะไร เพราะเขายังหาเวลาที่เหมาะสมในการเปิดเผยตัวตนของอันย่าไม่ได้

ก่อนที่จะมาเขตสิบสอง หลินมั่วได้จับอันย่ามาปลอมตัวเล็กน้อยเพื่อปิดบังตัวตนพิเศษของเธอ

แต่เพื่อให้อันย่าคุ้นเคยกับรูปลักษณ์ใหม่ของตัวเอง หลินมั่วจึงปรับเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

อันย่าไม่อยากเสียสีผมสีชมพูของเธอไป หลินมั่วจึงเพียงแค่ปรับลักษณะผมให้ฟูและหยิกขึ้นนิดหน่อย

ที่อันย่าจำไรอันไม่ได้ เป็นเพราะหลินมั่วได้ลดทอนความทรงจำของเธอเกี่ยวกับไรอันลง

ทำให้อันย่ารู้สึกสนิทและคุ้นเคยกับไรอัน แต่ก็ยังปฏิบัติต่อเขาเหมือนคนแปลกหน้า

หลินมั่วทำทุกอย่างโดยได้รับความยินยอมจากอันย่าเอง ซึ่งเธอเองก็รู้ว่าหลินมั่วทำเพื่อปกป้องเธอ

เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสมในการเปิดเผยตัวตนได้ หลินมั่วจะทำให้อันย่ากลับคืนสู่ตัวตนเดิม

ที่ผู้คุมทั้งสี่สงสัย ก็เพราะพวกเขาเคยเห็นอันย่าอยู่กับคุณโรนัลด์บ่อยครั้ง

หลินมั่วเบือนหน้าหนี

“พ่อคะ หนูอยากไปงานเลี้ยง”

จู่ ๆ อันย่าที่หลับอยู่ในอ้อมแขนก็ลืมตาขึ้น

ไม่รู้ว่าเจ้าเด็กแสบตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่ แถมยังแกล้งหลับอีก!

แต่พอได้ยินหลินมั่วปฏิเสธที่จะไปร่วมงานเลี้ยง อันย่าก็รีบพูดขึ้นด้วยความกระวนกระวาย

“พ่อคะ เราไปงานเลี้ยงกันเถอะ หนูอยากกินของอร่อย”

พอได้ยินอันย่าพูดด้วยสีหน้าจริงจัง หลินมั่วจึงต้องยอมจำนน

ไม่นึกเลยว่าหลินมั่วผู้ยิ่งใหญ่ จะต้องยอมใจอ่อน เพราะเด็กคนนี้หลายครั้ง!

แต่เมื่อมองตาที่ใสซื่อและใบหน้าที่น่ารักของอันย่าแล้ว หลินมั่วก็โกรธไม่ลง

ไรอันและผู้คุมทั้งสามต่างก็พูดกันว่าถึงหลินมั่วจะเก่งกาจแค่ไหน แต่ก็เป็นคุณพ่อที่หลงลูกสาวมากจริงๆ

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา