หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3730

เมื่อตามซู่กังไม่ทัน หลินมั่วจึงกลับไปที่ร้านยาและเริ่มคิดแผนต่อไป

เมื่อกี้ที่ซู่กังกําลังจะจากไป เขาให้ตนทำตรามนุษย์งู แต่ตรานั้นมันน่าขยะแขยงจริงๆ

หลินมั่วจึงใช้แรงภายในเล็กน้อย ผิวหนังด้านในแขนก็ปรากฏตราขึ้นมา แต่ก็หายไปในพริบตา

ตรานี้จะปรากฏเฉพาะเมื่อพบสมาชิกขององค์กรมนุษย์งู ตอนปกติก็จะหายไปโดยอัตโนมัติ

สําหรับวัตถุดิบที่ซู่กังบอก เมื่อหลินมั่วคิดถึงตรงนี้ มุมปากก็เผยรอยยิ้มห์ชั่วร้าย

ทักษะของหยู่เพ่ยที่สืบทอดมาจากบรรพบุรุษไม่เพียงแต่รักษาโรคได้เท่านั้น แต่ยังทําให้ตัวเองเป็นผู้เชี่ยวชาญในด้านการวางยาพิษอีกด้วย

หลังจากฟ้าสาง หลินมั่วให้ไป๋อิงไปตลาดขายส่งสมุนไพรเพื่อซื้อต้วนฉางเฉ่าและดอกอิงอิงจํานวนมาก ซึ่งสมุนไพรทั้งสองนี้เป็นวัตถุดิบที่มีพิษสูง!

แม้ว่าหลินมั่วจะไม่อธิบายเหตุผล แต่ไป๋อิงก็ไม่ได้ถามมาก เธอรู้ว่าหมอเทวดาอย่างเถ้าแก่มีเอกลักษณ์เฉพาะในการพัฒนายาอย่างแน่นอน...

ตนเข้าใจเถ้าแก่ ไม่ได้หมายความว่าคนอื่นจะเข้าใจได้ อย่างไรเสียร้านขายยาซื้อสมุนไพรพิษจํานวนมากในครั้งเดียว หากถูกคนอื่นพบคงจะอธิบายยากจริงๆ

เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่ไม่จําเป็นไป๋อิงจึงแต่งตัวและไปที่ตลาดสมุนไพรในขณะที่ท้องฟ้ามืดสลัว

เมื่อซื้อสมุนไพรพิษเสร็จแล้วก็ซื้อสมุนไพรที่มีประโยชน์คล้ายกับสมุนไพรสองชนิดมาคลุมอีกชุดหนึ่ง ต้องบอกว่าแม้ว่าไป๋อิงจะอายุยังน้อย แต่ก็ฉลาดและมีความสามารถมากจริงๆ

นี่คือเหตุผลที่ทำไมหลินมั่วจึงกล้ามอบสิ่งที่เสี่ยงเช่นนี้ให้ และวางใจให้ไป๋อิงทํา

"เถ้าแก่คะ ของทั้งหมดอยู่หลังบ้านค่ะ คุณไปดูสมุนไพรที่ฉันเลือกมาว่าเป็นอย่างไรบ้าง"

ไป๋อิงวิ่งเข้ามาอย่างเหนื่อยหอบ เส้นผมที่หน้าผากเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ

หลินมั่วไปตรวจสอบดู สมุนไพรสองชนิดยังสดมาก ดอกอิงอิงสวยงามมากและดอกตูมมากมาย ต้วนฉางเฉ่ามีสีเหลืองเล็กน้อยซึ่งแสดงให้เห็นว่ามีสารอุดมสมบูรณ์

"ทําได้ดี!" หลินมั่วพูดจบก็โยนถุงเงินให้ไป๋อิง ไป๋อิงคว้าถุงเงินอย่างว่องไวและเปิดดู เป็นเงินหนึ่งหมื่นเฟิงเหยียน

"ขอบคุณค่ะเถ้าแก่! ฉันจะไปซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่ให้คุณยาย!"

ไปเอาเลือดที่ไหนมาล่ะ? ทันใดนั้นหลินมั่วก็นึกถึงคนขายเนื้อตาบอดข้างเดียวที่เคยตรวจโรคก่อนหน้านี้

วันรุ่งขึ้นหลินมั่วจึงสั่งให้ไป๋อิงไปหาคนขายเนื้อเพื่อขอเลือดสัตว์ เช่น เลือดหมูและเลือดวัว

"ไง สาวน้อยไป๋อิงมาซื้อเนื้อเหรอ นี่คือแกะที่เพิ่งเชือด เนื้อแกะชิ้นนี้ไขมันน้อยและสดใหม่ เอาไปให้เถ้าแก่ของเธอสิ ถือว่าเป็นน้ำใจจากผม”

คนขายเนื้อเห็นไป๋อิงจึงรีบหยุดมือเพื่อต้อนรับ และยังให้ซี่โครงแกะที่ห่อเรียบร้อยให้กับไป๋อิงด้วย

ไป๋อิงจึงไม่เกรงใจเอื้อมมือไปรับ อย่างไรเสียเถ้าแก่ก็มักจะส่งยาบำรุงสุขภาพบางอย่างให้คนขายเนื้อ

"ครั้งนี้ ฉันไม่ได้มาซื้อเนื้อ เถ้าแก่บอกให้ฉันมาเอาเลือดสัตว์สดๆ จากคุณ"

ได้ยินไป๋อิงพูดแบบนั้น คนขายเนื้อก็สงสัยมาก

"เอาของพวกนั้นไปทําอะไร มันอร่อยเหรอ"