หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3820

“โอ้?”

ถังเฉิงอวิ่นสีหน้าเคร่งขรึมขึ้นเรื่อยๆ

“แกจะฆ่าพี่มั่วหลินของฉันเหรอ”

พี่มั่วหลิน?

ปีเตอร์ใจสั่นทันที!

ไหนบอกว่าหลินมั่วฆ่าถังหยวนเจิ้งไม่ใช่เหรอ

ตอนนี้ปีเตอร์อยากบีบคอคนที่พูดข่าวลือนี้ให้ตาย!

“คุณชายถัง นี่มันแค่การเข้าใจผิดครับ ฮ่าๆ นี่เป็นแค่การเข้าใจผิดเท่านั้น!”

ถังเฉิงอวิ่นหยิบปืนออกมา จ่อไปที่ขมับของปีเตอร์

“ถ้าฉันยิงแกตาย มันจะยังเป็นแค่การเข้าใจผิดอยู่ไหม”

บอดี้การ์ดของปีเตอร์เมื่อเห็นเจ้านายถูกจับตัว สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที

ขณะที่พวกเขากำลังจะหันปืนกลับไปที่ถังเฉิงอวิ่น พวกเขาก็รู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรงที่ข้อมือ

ยังไม่ทันที่พวกเขาจะได้ตั้งตัว ก็มีกระสุนเจาะทะลุหน้าผากของพวกเขาไป

“พี่มั่วหลินครับ นี่…”

“แค่ทักษะง่ายๆ เอง!”

หลินมั่วพูดด้วยความถ่อมตน ก่อนที่จะเดินมาหยุดข้างปีเตอร์

“ไอ้อ้วน แกคิดจะจ่ายเงินเท่าไหร่เพื่อซื้อโรงแรมของเราล่ะ”

ตอนนี้ปีเตอร์ไม่กล้าอวดดีแล้ว

คนสิบกว่าคนที่เคยคิดว่าจะมาฆ่าเขา กลับถูกฆ่าตายหมดแล้ว

เขาคิดว่าจะสามารถจัดการหลินมั่วได้ง่ายๆ แต่ที่ไหนได้ กลับยากกว่าเดิม

“ประธานมั่ว ผมผิดไปแล้ว ผมผิดไปแล้วจริงๆ”

“ผมลืมตัว! ไว้ชีวิตผมด้วยเถอะครับ!”

พูดจบ ปีเตอร์ก็ตบหน้าตัวเองอย่างแรง

ทำให้ใบหน้าที่อ้วนกลมของเขาบวมกลมมากขึ้น

“จะให้ไว้ชีวิตแกก็ได้นะ”

“แต่แกต้องเอาโรงแรมมาให้ฉัน!”

ปีเตอร์เบิกตาโต แววตาของเขาเต็มไปด้วยความไม่พอใจ

แต่ตอนนี้เขาไม่มีทางเลือก

เมื่อคิดถึงแก็งแมงป่องแดง ปีเตอร์ก็ยอมรับโดยไม่คิด

“ไปซะ!”

หลินมั่วโบกเอกสารข้อตกลงโอนโรงแรมในมือไปมา

“เถ้าแก่ปีเตอร์ ยินดีต้อนรับครั้งหน้าครับ”

ไปตายซะ!

ปีเตอร์สบถด่าทอในใจอย่างโกรธแค้น ก่อนจะรีบหนีไปอย่างร้อนรน

“คุณชายถัง ขอบคุณมากนะที่มาช่วย!”

“พี่มั่วหลิน อย่าถ่อมตัวเกินไปสิครับ”

“อ้อ! ผมได้ยินมาว่าคนของแมงป่องแดงกับพวกพี่มีปัญหากัน?”

“ถ้าพี่มั่วหลินต้องการความช่วยเหลือจากตระกูลถัง พี่บอกมาได้เลยนะครับ!”

“ถึงพวกหมาป่ามหาสมุทรจะมีอำนาจมาก แต่พวกมันก็ยังให้เกียรติตระกูลถังไม่น้อย!”

ถังเฉิงอวิ่นพูดอย่างใจกว้าง

หลินมั่วส่ายหน้าเพื่อปฏิเสธอย่างสุภาพ

สิ่งที่เขาต้องการไม่ใช่การเคลียร์ปัญหา แต่เป็นการเชือดไก่ให้ลิงดู!

“ถ้างั้นถ้าพี่มั่วมีอะไร ก็ติดต่อผมได้เลย!”

“ที่บ้านยังมีจิ้งจอกเฒ่าอยู่ ผมต้องรีบกลับไปดูก่อน ขออนุญาตลานะครับ!”

แน่นอนว่าจิ้งจอกเฒ่าที่เขาพูดถึงก็คือพ่อบ้านถังนั่นเอง

หลังจากที่บอกลาแล้ว

ถังเฉิงอวิ่นก็เดินออกจากโรงแรม

แต่ไม่นานหลังจากนั้น ก็มีผู้หญิงสวยสง่าคนหนึ่งเดินเข้ามาในโรงแรม

แม้ข้างหลังจะมีผู้ติดตามแค่สี่คน

แต่มองแค่ท่าทางก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นผู้มีฝีมือ!

เมื่อผู้จัดการเห็นหญิงสาวคนนั้นก็อุทานออกมาทันที

“ประธานมั่ว! ประธานมั่ว! ผู้หญิงคนนั้นมาแล้ว!”