หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3821

หลินมั่วอึ้งไปเล็กน้อย เขารู้สึกเหมือนจะได้ยินความตื่นเต้นในน้ำเสียงของผู้จัดการ

หลังจากที่หญิงสาวเดินเข้ามาในโรงแรม ทุกคนก็หันไปมองเธอทันที

ใบหน้าสมบูรณ์แบบไร้ที่ติ

อีกทั้ง ชุดหนังรัดรูปยิ่งทำให้รูปร่างของเธอชัดเจนยิ่งขึ้น

“คุณมั่วหลิน จะไม่เชิญฉันนั่งหน่อยเหรอ?”

หลานเตี๋ยอียิ้มบางๆ

ท่าทางสดใสไร้เดียงสาของเธอ ให้ความรู้สึกราวกับน้องสาวข้างบ้านที่น่ารัก

แม้จะรู้ว่าเธอคือหัวหน้าหญิงแก๊งแมงป่องแดง

แต่ท่าทางของเธอก็ทำให้ผู้ชายทุกคนตาเป็นประกาย

เธอคือการผสมผสานระหว่างความตายและความปรารถนา

แต่ในวินาทีถัดไป พวกเขาก็ต้องรีบหันหน้าหนี

สมญานามอัปสรพิษหลานเตี๋ยอีไม่ได้มาง่ายๆ

ในเขตที่สาม มีคนมากมายที่ถูกควักตาเพียงเพราะเหลือบมองเธอ

“ที่นี่มีโซฟาอยู่ทุกที่ คุณเลือกนั่งได้เลยครับ!”

หลินมั่วชี้ไปที่ห้องโถงและพูดอย่างไม่ใส่ใจ

ท่าทางของเขาทำให้หลานเตี๋ยอีรู้สึกแปลกใจ

ในเขตที่สาม ถ้าไม่ใช่ผู้ชายที่ชอบผู้ชายด้วยกัน

ไม่ว่าใครที่เจอเธอ ก็จะต้องเหลียวหลังมามอง

ไม่ว่าจะเพราะความหื่นกระหายหรือความอยากได้

แต่สายตาที่ว่างเปล่าของหลินมั่วกลับทำให้เธอรู้สึกแปลกใจ

หรือว่าเสน่ห์ของฉันลดลง?

หลานเตี๋ยอีคิดและรู้สึกไม่พอใจ

“คุณมั่วหลิน ฉันมาที่นี่เพื่อขอโทษคุณ ตามที่คุณต้องการ”

“ถ้าคุณมีท่าทีแบบนี้กับฉัน ฉันคงเสียใจ”

เสียงหวานของเธอทำให้ผู้ชายที่อยู่รอบๆ อ่อนระทวย

หากไม่ใช่เพราะสถานะหัวหน้าของแก็งแมงป่องแดงของหลานเตี๋ยอี

คงมีผู้ชายคนที่พุ่งเข้าไปจับตัวเธอไปแล้ว

มีเพียงบอดี้การ์ดสี่คนของหลานเตี๋ยอีเท่านั้นที่รู้

ว่ามีคนจำนวนมากต้องตายไปเพราะเสียงหวานดึงดูดใจนี้

เมื่อหลานเตี๋ยอีพูดจบ ก็หันไปสบตากับหลินมั่วอีกครั้ง

แต่ครั้งนี้เธอก็ยังคงผิดหวัง

ดวงตาที่เรียบนิ่งของเขาไม่มีการเปลี่ยนแปลง

“ถ้าเป็นอย่างนั้น ก็ไปขอโทษที่นั่นเถอะ”

“แล้วก็ไปซะ อย่ามายุ่งกับธุรกิจของเรา”

หลินมั่วพูดจบก็เบนสายตาไปทางอื่น

ในฐานะหัวหน้าแก๊งแมงป่องแดง เธอควรจะจัดการเขาให้รู้แล้วรู้รอดไม่ใช่เหรอ

นี่คือหลานเตี๋ยอีที่พวกเขารู้จักงั้นเหรอ

แม้แต่หลินมั่วเอง ก็ยังรู้สึกแปลกใจเช่นกัน

เขาเตรียมที่จะลงมือสั่งสอนเธอแล้วแท้ๆ

แต่เมื่อเห็นท่าทางของเธอ เขาก็ไม่กล้าที่จะทำอะไร

“เอ่อ…”

“ไปห้องส่วนตัวที่ชั้นบนเถอะ!“

หลานเตี๋ยอีพยักหน้า ก่อนจะเดินตามเขาขึ้นไป

เมื่อทั้งสองคนหายไปจากสายตา คนที่อยู่ชั้นล่างก็เริ่มแตกตื่น

“โห คุณมั่วหลินมีเสน่ห์ขนาดนี้เลยเหรอ?”

“อัปสรพิษคนนี้ ถึงขั้นมีท่าทางอ่อนโยนเหมือนนกขี้อ้อนเมื่ออยู่ต่อหน้าเขา!”

“บ้าไปแล้ว! ถ้าราชาหมาป่ามหาสมุทรได้ยินเข้าล่ะก็ แกคงไม่มีชีวิตอยู่อีกแล้ว”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ บรรยากาศที่กำลังแตกตื่นก็หยุดลงทันที

โรงแรมมั่วหลินมั่วซื่อ

ก่อนที่จะเข้าไปในห้อง หลานเตี๋ยอีก็หันไปโบกมือให้บอดี้การ์ดทั้งสี่

พวกเขารับรู้และแยกย้ายกันไปประจำจุดต่างๆ

“มีอะไรพูดมาเถอะ! ผมยุ่ง!”