หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3837

เดินเข้าไปในห้องส่วนตัว

ราชาหมาป่ามหาสมุทรเพียงแค่มองหลินมั่วแวบแรกก็รู้ทันทีว่าคนตรงหน้าคือเป้าหมายที่เขาตามหา

“คุณทำให้ผมต้องเสียเวลาตามหานานจริงๆ!”

“เป็นเพราะคุณใจร้อนเกินไปต่างหาก!”

หลินมั่วลุกขึ้นพร้อมถือแก้วเหล้าที่ดื่มไปแล้วครึ่งแก้ว

“ก่อนหน้านี้ผมก็พูดไปแล้วว่า ในวันแต่งงานของคุณ ผมจะไปเยี่ยมเพื่อดื่มเหล้ายินดีด้วย”

“ดื่มสักหน่อยไหมครับ”

ราชาหมาป่ามหาสมุทรมองอาหารเหลือๆ บนโต๊ะตรงหน้าด้วยสีหน้าฝืนยิ้ม

“นี่คุณกำลังดูถูกผมอยู่ใช่มั้ยครับ”

แม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขากับหลินมั่วจะไม่ดีนัก

แต่ในฐานะราชาหมาป่ามหาสมุทร

เขารู้สึกว่านี่คือการดูถูก

หลินมั่วพึ่งจะนึกขึ้นได้ก่อนจะตีหน้าผากตัวเอง

“โธ่ ผมลืมไปจริงๆ ขออภัยด้วย!”

ราชาหมาป่ามหาสมุทรแค่นเสียงเย็น

‘เล่นละครต่อไปเถอะ ฉันเองก็อยากดูว่าแกจะเล่นได้ถึงไหน!’

“จี๋ลา ไปเอาแก้วใหม่ที่สะอาดมา!”

ราชาหมาป่ามหาสมุทร: “…”

ห่าเอ้ย แก้วเหล้ายังเป็นของคนที่ใช้แล้ว

หากไม่พูด ไม่เช่นนั้นคงต้องดื่มน้ำลายคนอื่น

แต่ครั้งนี้ที่เขามาเพียงเพื่อยืนยันบางเรื่อง และไม่ได้ตั้งใจจะลงมือ

เพราะเขารู้ดีว่าเพียงร่างแยกของเขา ก็ไม่อาจเอาชนะหลินมั่วได้

“เรื่องดื่มเหล้าน่ะช่างมันก็เถอะ ที่ผมมาเพื่อถามเรื่องบางอย่างเท่านั้น”

เขายังเป็นกังวลเรื่องหัวกะโหลกคริสตัล

ก่อนจะรู้แน่ว่าหลินมั่วมีข้อมูลหรือไม่ เขาไม่กล้าบีบบังคับมากเกินไป

กลัวว่าหลินมั่วจะเปิดเผยความลับนี้ออกไป!

“ไม่ต้องรีบร้อนไป”

หลินมั่วหยิบแก้วใหม่มา

“ผู้มาเยือนคือแขก มาดื่มกันก่อน แล้วค่อยว่ากันเรื่องสำคัญ!”

ราชาหมาป่ามหาสมุทรมองไปที่เหล้าครึ่งขวดที่เปิดไว้แล้ว เห็นชัดว่ามีคนดื่มไปแล้ว

แต่ด้วยท่าทีของหลินมั่ว ดูเหมือนเขาจะบังคับให้ดื่ม

ไม่เช่นนั้นคงไม่มีการเจรจาเกิดขึ้น

สู้ก็สู้ไม่ได้ โดนเขากุมอำนาจไว้ในมือ

ราชาหมาป่ามหาสมุทรจำใจต้องรับแก้วมา ดื่มเข้าไปเล็กน้อย

จากนั้นเขามีสีหน้าไม่พอใจอย่างมาก

หากเขากดดันหลินมั่วมากเกินไปจนความลับเรื่องหัวกะโหลกคริสตัลหลุดรอดออกไป

มันคงเป็นปัญหาใหญ่ และจะดึงดูดเหล่าปรมาจารย์จากทุกสารทิศมาที่เกาะนรก

สมบัติในตำนาน ไม่มีใครจะไม่สนใจ

หลังจากเงียบไปนาน ราชาหมาป่ามหาสมุทรจึงพูดทำลายความเงียบ

“ตอนนี้มาร์ชกำลังอยู่ในห้องฉุกเฉิน คุณรู้เรื่องนี้หรือไม่”

เขาเปลี่ยนหัวข้อ และจ้องหลินมั่วอย่างแน่วแน่ หวังจะจับพิรุธจากสีหน้า

แต่น่าเสียดาย

เขาคิดผิด

หลินมั่วเพียงเลิกคิ้วเล็กน้อย ก่อนถามกลับ

“หืม แล้วตอนนี้สถานการณ์เขาเป็นอย่างไรบ้างล่ะครับ”

คำพูดของเขาฟังดูเหมือนเพียงแค่สงสัยว่ามาร์ชจะรอดหรือไม่

ราชาหมาป่ามหาสมุทรคิดว่าตนจับจุดหลินมั่วได้แล้ว จึงยิ้มในใจ

“ผมสามารถช่วยคุณแก้ปัญหานี้ได้”

“แต่เรื่องหัวกะโหลกคริสตัล คุณต้องเก็บเป็นความลับ”

“ถ้าผมได้สมบัติแล้ว ผมจะแบ่งให้คุณครึ่งหนึ่ง”

หลินมั่วหัวเราะเสียงดัง

‘แกคิดว่าฉันเป็นเด็กหรือไง’