หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 385

เสียงของสวี่หย่งฉิ้งดังมากและฟังฮุ่ยที่อยู่ข้างๆ ก็ได้ยินได้อย่างชัดเจน เธอก็อึ้งเหมือนกัน

ตอนนี้พวกเขาสองคนไม่มีเวลาสนใจความโกรธของสวี่ฉังหย่วนเลยซักนิด

สวี่เจี้ยนกงวางสายและรีบถาม "หลินมั่ว แก...แกรู้จักหมอเทวดาเซวียงั้นเหรอ"

“ที่คราวนี้เมืองก่วงหยางชนะก็เป็นเพราะหมอเทวดาเซวียใช่ไหม”

หลินมั่วทำได้เพียงพยักหน้า เขาไม่สามารถพูดได้เต็มปากว่าเขาชนะสินะ

มีแค่คนที่อยู่ในที่ประชุมเท่านั้นที่จะรู้เรื่องในคืนนี้

เขาให้หมอเทวดาเซวียบอกคนเหล่านั้นไม่ให้แพร่งพราย ดังนั้นจึงมีไม่กี่คนที่สามารถรู้ทักษะทางการแพทย์ของเขาได้

สวี่ปั้นซย่ามีความสุขมาก ในที่สุดเธอก็เชื่อได้สะทีว่าหลินมั่วชนะจริงๆ

"สุดยอด"

"หลินมั่ว ฉันรู้อยู่แล้วว่าคุณทำได้"

ฟังฮุ่ยหงุดหงิดทันที "หลินมั่ว ทำไม...ทำไมแกถึงทำแบบนี้ห้ะ"

"แกรู้อยู่แล้วว่าจะชนะแล้วทำไมไม่บอกพวกฉัน แกทำให้พวกเราต้องถอนทุนทั้งหมดที่ลงไป"

"อุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อลงทุนไปสองร้อยล้านหยวน หากชนะมูลค่าเงินอย่างน้อยจะมากกว่าพันล้านหยวน"

"เงินทั้งหมดนี่คือเงินของเราทั้งหมดเชียวนะ"

“หลินมั่ว แกต้องการจะทำอะไรกันแน่ห้ะ”

หลินมั่วขมวดคิ้ว ฟังฮุ่ยไม่กระดากปากเลยหรือ

“แม่ครับ ตอนนั้นผมให้แม่ลงทุนแล้วแต่เป็นพวกแม่เองที่ต้องการถอนทุน”

หลินมั่วกล่าวอย่างใจเย็น

ฟังฮุ่ยพูดด้วยความโมโหว่า "ที่เราต้องการถอนทุน เพราะเรารู้ว่าแกไม่มีทางชนะ"

“ในเมื่อแกรู้ว่าตัวเองจะชนะ แล้ว...แล้วทำไมแกไม่ห้ามพวกฉันไว้”

สวี่ปั้นซย่ารู้สึกรำคาญ "ทำไมเราจะไม่ห้ามคุณ"

“ตอนนั้นพวกแม่เป็นคนบังคับให้ฉันถอนทุนแทบตาย”

“ตอนนี้แม่มีสิทธิ์อะไรมาโทษหลินมั่ว”

ฟังฮุ่ยชะงักไปชั่วขณะ จากนั้นก็พูดด้วยความโมโห "ตะ...ตอนนั้นฉันให้แกถอนทุนก็จริง แต่เป็นเพราะฉันไม่รู้ว่าใครจะชนะนี่"

"หลินมั่ว แก...แกเกินไปแล้วนะ..."

“แกรู้อยู่แล้วว่าจะชนะแล้วทำไมไม่บอกพวกฉันห้ะ”

“ลุงจางและคนอื่นๆ เชื่อในตัวหลินมั่ว พวกเขายอมเสี่ยงครั้งใหญ่เพื่อลงทุนและพวกเขาก็สมควรแล้วที่จะได้รับรางวัล”

“แม่บอกว่าหลินมั่วคือคนในครอบครัว แต่แม่กลับไม่เชื่อใจเขา มันก็สมควรแล้วที่แม่จะไม่ได้รับเงินจำนวนนี้”

ฟังฮุ่ยโมโหจนตัวสั่นไปทั้งตัว "แก...นังลูกคนนี้ แกพูดแบบนี้ได้อย่างไรห้ะ"

“ทำไมแกถึงเข้าข้างคนนอกเล่า”

สวี่ปั้นซย่า "มันก็เป็นแบบนี้อยู่แล้วนี่ ฉันพูดอะไรผิดเหรอ"

“เราควรใช้เหตุผลไม่ใช่หรือ”

ฟังฮุ่ยโมโหจนพูดไม่ออก

และจู่ๆสวี่เจี้ยนกงก็ร้องอุทาน "ไม่ หลินมั่ว แก...แกจะชนะได้อย่างไร"

“ปั้นซย่าไม่ได้โทรบอกให้แกอย่าเคลื่อนไหวเหรอ”

"ฮั่วเทียนเฉิงจับตัวเสวี่ยเอ๋อร์ไว้ ถ้าแกเคลื่อนไหว พวกเขาจะฆ่าเสวี่ยเอ๋อร์แน่"

"ทำไมแก...แกปล่อยให้หมอเทวดาเสวียดำเนินการแล้วก็ยังชนะการแข่งขันอีก แล้วเสวี่ยเอ๋อร์ล่ะ"

พอฟังฮุ่ยได้ยินเช่นนี้ เธอก็ทรุดตัวลงกับพื้นและร้องไห้เสียงดัง "เสวี่ยเอ๋อร์ เสวี่ยเอ๋อร์ของแม่"

“หลินมั่ว แกมันเลวทราม แกฆ่าลูกสาวของฉัน...”