หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3899

ท่าทีเล็กๆ น้อยๆ ของเจ้าของร้านตัวอ้วน ย่อมไม่พ้นสายตาของชายวัยกลางคนที่มองอยู่

"แม่งเอ๊ย รนหาที่ตาย กล้าเล่นแผนการพวกนี้ต่อหน้าฉัน!"

พูดจบก็ฝ่ามือขนาดเท่าใบลานก็ตบเข้าที่หน้าเจ้าของร้านตัวอ้วน

เสียงลมหวิวดังขึ้น!

หากถูกตบ แม้ไม่ตายก็คงต้องพิการครึ่งหนึ่ง

ขณะที่เจ้าของร้านตัวอ้วนกำลังหมดหวัง หลับตารอความตาย

จู่ๆ ชายวัยกลางคนก็ตะโกนโหวกเหวกโวยวาย

กระทั่งเจ้าของร้านตัวอ้วนลืมตาขึ้นอีกครั้ง

ชายวัยกลางคนที่ดูก้าวร้าวทรุดตัวลงบนพื้นเหมือนกองโคลน

หลินมั่วก้าวไปข้างหน้าด้วยสีหน้าเย็นชา

ตนอดทนครั้งแล้วครั้งเล่า แต่อีกคนก็เหมือนรนหาความตาย

"ผมให้โอกาสคุณแล้ว!"

"เดี๋ยวก่อน!"

ในขณะที่หลินมั่วยกเท้าขึ้น เตรียมจะเหยียบคอชายคนนั้นให้หัก

ทันใดนั้นก็มีเสียงห้ามปรามดังขึ้น

ผู้คนแหวกออก

เผยให้เห็นชายหนุ่มแต่งกายหรูหราคนหนึ่งเดินเข้ามาอย่างช้าๆ ด้วยการสนับสนุนจากยอดฝีมือหลายคน

ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลามาก คิ้วเรียวตาคม

บวกกับความเย่อหยิ่งในตัวเขาที่คลุมเครือ

แค่เห็นก็รู้ทันทีว่าเป็นคนรวยและมีอำนาจ

"ผมคือลอว์เรนซ์ เพอร์รี่ ยินดีที่ได้พบกันครั้งแรก!"

เมื่อได้ยินชื่อ ผู้คนที่มุงดูอยู่ ต่างก็ถอยหลังไปหลายก้าวโดยไม่รู้ตัว

นี่คือคุณชายคนที่สามของตระกูลลอว์เรนซ์

และยังเป็นหนึ่งในทายาทที่ได้รับการแต่งตั้งจากตระกูล

อำนาจของสิบตระกูลใหญ่ เมื่อเห็นบุคคลนี้ก็ต้องยิ้มแย้มและเดินเข้ามาทักทาย

ชายวัยกลางคนหลังจากเห็นเพอร์รี่ก็รีบดิ้นรนและลุกขึ้น

"เจอคุณชายแล้ว บุคคลนี้ทําให้ตระกูลลอว์เรนซ์ของเราต้องอับอายขายหน้า แถมยังทําร้ายผมด้วย!"

"ปล่อยเขาไปไม่ได้นะครับ!"

เพี๊ยะ!

ไม่รอให้เขาพูดจบ เพอร์รี่ก็ตบกลับไปทันที

"หุบปาก คุกเข่าลง!"

"ก่อนออกเดินทาง ฉันเคยบอกพวกนายว่าอะไร?"

ชายวัยกลางคนสีหน้าเปลี่ยนไปมาก เขาไม่กล้าลังเลใดๆ และคุกเข่าลงบนพื้นโดยไม่พูดอะไรสักคํา

เขาโกรธจนขาดสติไปชั่วขณะ อีกทั้งชอบทำตัวเหนือคนอื่น

จึงลืมตัวทำตัวต่ำๆ

เมื่อนึกถึงการลงโทษที่น่ากลัวของคุณชายสาม ชายวัยกลางคนก็อดไม่ได้ที่จะตัวสั่นเล็กน้อย

เพอร์รี่สูดหายใจอย่างเย็นชาและเปลี่ยนเป็นรอยยิ้ม

"ไม่มีใครกล้าเย้ยหยันผมมานานแล้ว"

สําหรับเขา การตายของลูกน้องคนหนึ่งมันไม่สําคัญเลย

แต่ในเมื่อตนเอ่ยปากพูดแล้ว

อีกฝ่ายยังลงมือฆ่า นี่เป็นการตบหน้าเขาเต็มๆ

ไม่มีการสั่งการใดๆ ทั้งสิ้น

ยอดฝีมือคุ้มกันที่อยู่ข้างๆ เพอร์รี่ก็เดินออกมาสองคน

"ไอ้หนุ่ม พูดมาว่าอยากตายแบบไหน!"

หลินมั่วเผชิญหน้ากับคำพูดที่เย็นชาของฝ่ายตรงข้ามก็ยิ้มมุมปาก

“ผมอยากจะแก่ตาย โอเคไหม?"

คนคุ้มกัน “...”

"กล้าดียังไงมาล้อเล่นกับฉัน?"

ทั้งสองคนมีสีหน้ามืดมน พลังอันมหาศาลที่พลุ่งพล่านก็พัดโต๊ะและเก้าอี้ทั้งสองข้างปลิวไปหมด

เมื่อเห็นพวกเขาสองคนกําลังจะลงมือ

ทันใดนั้นก็มีเสียงฝีเท้าหนาแน่นดังมาจากปลายถนน

"ใครกล้ามาก่อเรื่องที่เขตของแก๊งดาบ!"

พร้อมกับเสียงตะโกนร้องด้วยความโกรธ ร่างหนึ่งก็ตกลงมาจากท้องฟ้า

เมื่อเขาลงมา พื้นก็สั่นเล็กน้อย

ในขณะเดียวกัน เหล่านักดาบจากแก๊งดาบก็ล้อมรอบพื้นที่นี้ไว้อย่างหนาแน่น