หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3907

“จ้องอะไรนักหนา”

หม่าปังเต๋อเห็นปรมาจารย์ระดับกลางที่เเขนขาดยังกล้าจ้องมองพวกเขา

ความโกรธเเค้นก็พลุ่งพล่านขึ้นมาทันที

ทนมาหลายปีเเล้ว วันนี้ถึงเวลาที่จะล้างเเค้นเสียที

“ท่านหม่า ตบมันให้หน้าหงายไปเลย!”

เมื่อได้รับคำสั่งจากหลินมั่ว หม่าปังเต๋อก็ไม่รอช้า ตบปากไปสองฉาด

“ผู้เชี่ยวชาญด้านการต่อสู้ พวกคุณเหลือแค่มือข้างเดียว ไม่ได้เอาชีวิตพวกคุณ ก็ถือว่าเมตตาเเล้ว”

“อย่ามาทำเป็นไม่รู้จักดีชั่ว!”

แม้ว่าหม่าปังเต๋อจะเต็มไปด้วยความโกรธ

เเต่ในใจนั้นรู้สึกดีใจมาก

มันช่างสะใจจริงๆ!

หนึ่งในสามปรมาจารย์ระดับกลางทนไม่ได้กับความอัปยศอดสู ก็พูดออกมาด้วยความโกรธแค้น

“บัญชีนี้ พวกเราตระกูลลอเร้นซ์จะจดจำไว้”

“หวังว่าคราวหน้า เจอพวกคุณยังกล้าข่มขู่แบบนี้อีกนะ”

ความแค้นนี้ลึกซึ้งมาก

ตระกูลลอเร้นซ์จะไม่ปล่อยให้คนเขตสามรอดไปได้ง่ายๆ

พูดจบประโยคข่มขู่ เขาก็จะเดินจากไป

เเต่ทันทีที่เขาหันหลังกลับ เสียงเย็นชาเหมือนยมฑูตของหลินมั่วก็ดังขึ้นข้างหูเขา

“คุณไม่มีโอกาสได้เห็นเเล้ว”

พูดออกมาเเล้ว

ก็มีเลือดพุ่งออกมาเป็นสาย

ศพไร้หัวบวกอีกหนึ่ง!

“เอาศพแล้วไสหัวออกไป!”

“กลับไปบอกคนในตระกูลของคุณ หากยังกล้ายื่นมือเข้ามาเเทรกแซงอีก”

“ฉันจะสับพวกคุณให้ละเอียด!”

สองปรมาจารย์ระดับกลางที่เหลือกัดฟันกรอด เเต่สุดท้ายก็ไม่กล้าพูดอะไร

ตัวอย่างของคนที่พูดหยาบคายอยู่ตรงหน้าเเล้ว

หลังจากที่พวกเขาเดินออกไป ก็เหลือเพียงกองเลือดอยู่ตรงนั้น

หลินมั่วเก็บดาบไท่อา เเล้วหันไปมองพวกผู้นำ

“เข้าใจเเล้วใช่ไหม”

ทุกคนพยักหน้าเข้าใจ

“ดีมาก!”

“ต่อไปนี้ถ้าใครกล้ามาข่มขู่เขตสามของพวกเรา ฆ่าทิ้งให้หมด!”

“จำไว้ไม่ว่าใครก็ตาม!”

“ถ้าพวกคุณใครชอบคุกเข่า ก็ไม่ต้องลุกขึ้นมาอีก”

หลังจากเหตุการณ์นี้ เหล่าผู้นำทั้งเก้าคงไม่กล้าทำอะไรโง่ๆอีกเเล้ว

ถ้าจะพูดถึงการต่อสู้ งั้นก็ดีเลย

เรื่องที่ดาบแก้ได้ จะมาพูดให้เปลืองน้ำลายทำไม

เมื่อคิดถึงตรงนี้ หลินมั่วก็ถามต่อ

“ถ้าพวกเราบุกเข้าไปเขตสอง ทำลายล้างตระกูลลอเร้นซ์เลยไหม”

อธิบดีชิวส่ายหัวทันที

“ระหว่างสิบสามเขตมีข้อตกลง หากพวกเราบุกไปเขตสองทันทีล่ะก็”

“เขตอื่นๆอีกสิบเขตจะรวมกันใช้กำลังกดดันเขตสามของพวกเรา!”

“หนำซ้ำตระกูลลอเร้นซ์เป็นผู้จัดการดูแลเพียงหนึ่งเดียวของเขตสอง มีอำนาจแผ่ขยายไปทั่ว”

“การจะทำลายล้างตระกูลของพวกเขาเป็นเรื่องยากมาก”

“นอกเสียจาก…ผู้บริหารระดับสูงของพวกเขาตายหมด”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ ในสายตาของอธิบดีชิวก็มีประกายความโกรธเเค้น

หลินมั่วเข้าใจความหมายของอธิบดีชิว

คือให้เขาซ่อนตัวเเล้วดำเนินการลอบสังหาร

ฆ่าผู้บริหารระดับสูงของพวกเขาทั้งหมด รอตระกูลพวกเขาเเตกคอกัน

เเล้วค่อยส่งคนเข้าไปควบคุมตระกูลทั้งหมด

แผนการนี้ก็ใช้ได้

หลินมั่วพยักหน้า เเล้วพูดว่า

“ให้ผมคิดดูก่อนนะ…”