หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3908

โลกภายนอก

ทุกอย่างเป็นไปตามปกติ

เพียงเเต่ความขัดแย้งระหว่างคุณชายเพอร์รี่กับหนุ่มปริศนานั่น ทำให้คนทั่วไปมีเรื่องให้พูดคุยกันหลังอาหาร

ลับๆล่อๆ

ภายใต้การร่วมมือกันของทั้งเก้ากลุ่มอำนาจ

สายลับของเขตอื่นๆถูกจับกุมได้อย่างเงียบๆมากขึ้นเรื่อยๆ

ศพต่างๆถูกจัดการอย่างลับๆแล้วนำไปทิ้งที่สุสาน

พรมแดนของเเต่ละกลุ่มก็เพิ่มกำลังคนเป็นจำนวนมาก

ผู้คนที่ผ่านเข้าออกไม่ว่าใครก็ตาม จะไม่อนุญาตให้ผ่านเข้าไป

ภายใต้การร่วมมือกันของเหล่าผู้นำกลุ่ม

เขตสามก็กลายเป็นเหมือนกรงเหล็กขนาดใหญ่

ก่อนจะไปปราบศัตรูภายนอก ต้องจัดการศัตรูภายในให้เรียบร้อยเสียก่อน ถ้าไม่กำจัดสายลับจากเขตอื่นๆ กรงเหล็กนี้ก็เปิดออกไม่ได้

ดังนั้น

เขตอื่นๆก็รู้สึกสงสัยกับการเปลี่ยนเเปลงที่เกิดขึ้นในเขตสามอย่างฉับพลัน

เเต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากมองดู

…

เขตสอง

ตระกูลลอเร้นซ์ เคร้ก หัวหน้าตระกูลมีสีหน้าเคร่งเครียดรอฟังข่าวสาร

จนกระทั่งได้ยินเสียงเคาะประตู เขาจึงมีปฏิกิริยา

“เข้ามา!”

“หัวหน้า นายท่านรองเสียเลือดมาก กำลังภายในก็หมดสิ้นเเล้ว ไม่สามารถกลับมาเหมือนเดิมอีกแล้ว

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ บรรยากาศในห้องก็เต็มไปด้วยความโกรธเเค้น

เคร้กโกรธเเค้นจนตบโต๊ะตรงหน้าด้วยฝ่ามือข้างเดียว

หลานชายคนสำคัญเเละน้องชายถูกฆ่าตายอย่างอนาถ

ตระกูลลอเร้นซ์ไม่เคยประสบกับความสูญเสียเช่นนี้มาก่อน

“ไปเรียกตัวพวกสวะนั่นมาหาฉัน”

ไม่กี่นาทีต่อมา ปรมาจารย์ระดับกลางสองคนที่เเขนขาดข้างหนึ่งก็มาถึง

หลังจากทั้งสองคนเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟัง

สีหน้าของเคร้กก็ยิ่งมืดหม่นลงไปอีก

“น้องชายของฉันออร์เดนตายเเล้ว!”

ทั้งสองตกใจกลัวเมื่อได้ยินเช่นนั้น

รีบคุกเข่าโขกศรีษะ ตอนที่กำลังเตรียมร้องขอให้ไว้ชีวิต

เคร้กก็มาถึงข้างหน้าของพวกเขาเเล้ว

เสียงป้าปสองครั้ง ทั้งคู่เบิ่งตากว้าง เลือดไหลออกจากทวารทั้งเจ็ด

“ทำไมพวกแกยังมีชีวิตอยู่”

ดูเหมือนว่าการตายของหลานชาย รวมถึงความผิดพลาดทั้งหมดนี้ เกิดจากการที่ทั้งสองคนดูแลไม่ดี

สภาพเเวดล้อมเเบบนี้ ดูเหมือนจะทำให้คนบ้าคลั่ง

ยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าไร จิตใจของเคร้กก็ยิ่งสับสนมากขึ้นเท่านั้น

“นักฆ่า!”

หลังจากเขาตะโกนออกมา ก็ยังไม่มีใครตอบรับ

เวลานั้นเอง เคร้กก็เริ่มรู้สึกวิตกกังวล

นักฆ่าเป็นองครักษ์ที่เเข็งแกร่งที่สุดของเขา เเละเป็นหน่วยรบที่เเข็งเเกร่งที่สุดของตระกูลลอเร้นซ์ด้วย

อยู่ภายใต้การควบคุมโดยตรงของหัวหน้าตระกูลเป็นทหารรับจ้างที่ซื่อสัตย์

ตอนนี้ไม่มีการตอบรับใดๆเเสดงว่า…

เคร้กไม่กล้าคิด

เขามีสีหน้าเคร่งเครียด ก้มตัวลง เเละเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้

ขณะนั้นไฟก็ติดๆดับๆสลับไปมาอย่างรวดเร็ว

หลังจากสั่นไหวไปมาสักพัก

บนโซฟาตรงหน้า ก็ปรากฏชายหนุ่มสวมแว่นตาที่มีท่าทีสุภาพอ่อนโยนขึ้นมา

ดูเหมือนนักวิชาการที่มีความรู้กว้างขวาง ใบหน้าอ่อนโยน ดูท่าทางไม่มีพิษไม่มีภัย

ข้างกายชายหนุ่มมีเด็กหญิงผมหางม้าสองคน ยืนอยู่ข้างซ้ายและข้างขวา

ด้านหลังคือชายอ้วนใหญ่เหมือนภูเขา

เคร้กเบิ่งตากว้าง ถามเสียงขรึม

“พวกนายคือใคร”