หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3910

เขตสาม

ภายใต้การจัดการอย่างรวดเร็วของผู้นำกลุ่มต่างๆ

การป้องกันเขตสามเเข็งแกร่งขึ้นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

ไม่มีใครสามารถเข้าหรือออกได้

สายลับจากเขตอื่นๆต่างเผชิญกับจุดจบ

“คุณหลิน พวกเราจัดการกับสายลับเกือบหมดแล้ว

หลินมั่วเบนสายตา เล้ววางแผนที่ของเกาะนรกลง

“งั้นให้พวกเขาหยุดก่อนเถอะ”

“ถ้าปล่อยไว้นาน คนจะหวาดระเเวง”

ตั้งเเต่ลูกชายของหม่าปังเต๋อเสียชีวิต เขตสองก็ไม่เคยสงบ

ยังไม่ทันสงบ ก็เกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นมาอีก

ถ้ายังปิดกั้นต่อไป คนก็จะเดือดร้อน เเละอาจเกิดความขัดเเย้งภายใน

อธิบดีชิวพยักหน้า

“ใช่เเล้ว คุณหลิน งานเเต่งงานของไห่หลางหวังจะเริ่มเร็วๆนี้เเล้ว”

“นี่คือบัตรเชิญที่พวกเขาส่งมา”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ หลินมั่วก็ได้สติ

ตอนนี้ใกล้สิ้นเดือนเเล้ว

พลังสายเลือดของหลานเตี๋ยอีกำลังจะตื่นขึ้นมาเเล้ว เเละไห่หลางหวังน่าจะเตรียมทุกอย่างพร้อมแล้ว

“เอาล่ะ ผมเข้าใจเเล้ว!”

หลินมั่วไม่ได้กะจะไปงานแต่งงาน

มันเป็นเเค่กลอุบายของไห่หลางหวังเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจเท่านั้น

เเต่หลินมั่วสนใจสถานที่ซ่อนตัวจริงของไห่หลางหวังมากกว่า

ขณะที่คิดถึงเรื่องนี้

จู่ๆหลินมั่วก็ยิ้มมุมปาก

ไอ้คนนี้อดใจไม่ไหวที่จะหลอกลวงฉัน

มันบอกว่าจะนำหลักฐานมาให้

เเต่ตอนนี้เลยเวลามาเเล้ว!

อธิบดีชิวเห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของหลินมั่ว ก็พอจะเดาได้ลางๆ

แสดงว่าจะมีคนต้องเดือดร้อนอีกแล้ว

เเต่เล้วอธิบดีชิวก็สลัดความคิดนั้นออกไป เเล้วเตือนว่า

“คุณหลิน เเก็งไห่หลางแม้จะไม่เเข็งแกร่ง เเต่ก็ยังคงอยู่ภายนอกกลุ่มพันธมิตรของพวกเรา”

“เเบบนี้จะส่งผลกระทบอะไรหรือเปล่า”

“คุณหลิน พวกเราฝึกด้วยได้ไหม”

การเป็นปรมาจารย์ไม่ได้เพียงเพราะพลังที่เเข็งแกร่งเท่านั้น

เเต่ที่สำคัญคือความเข้าใจในศิลปะการต่อสู้

แม้แต่ท่าทางที่ธรรมดาที่สุด ปรมาจารย์ก็สามารถสร้างพลังทำลายล้างได้

วิชาการต่อสู้ทั้งสองอย่างที่หลินมั่วปรับปรุงมานั้นยอดเยี่ยมอย่างเเน่นอน

ถ้าได้ฝึกฝนก็อาจจะทำให้ขั้นตอนของปรมาจารย์ระดับกลางที่ตนเป็นอยู่นั้นก้าวหน้าไปอีกขั้น

หลินมั่วไม่ได้ปฏิเสธ

“พวกคุณไม่ต้องรีบร้อน”

“หลังจากจัดการกับแก็งไห่หลางแล้ว ผมจะมอบวิชาการต่อสู้ที่เหมาะสมกับเเต่ละคนและตำราการฝึกฝนที่ดีกว่าให้”

“เเต่ถ้าพวกคุณอยากฝึกท่าเเสดงแปดท่าและท่าต่อสู้ข้อต่อเหล่านี้ก็ย่อมได้”

ผู้นำเก้ากลุ่มแม้จะอายุมากแล้ว

เเต่เมื่อเปรียบเทียบกับเคล็ดวิชานิรมิตร กับวิชาเซียวเหยา ซึ่งเป็นตำราฝึกฝนระดับสูงสองเล่มนี้

หลินมั่วมีความมั่นใจอย่างเต็มที่ว่าจะสามารถทำให้ทุกคนก้าวข้ามไปเป็นปรมาจารย์ระดับกลางได้

ส่วนการก้าวไปสู่ขั้นสูงกว่านั้น ก็ขึ้นอยู่กับวาสนาของเเต่ละคน

เกณฑ์การเป็นปรมาจารย์นั้น สูงเกินไป

ผู้ที่ก้าวข้ามขั้นนี้ได้นั้น หาได้ยากยิ่ง