หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3912

หลังจากเหตุการณ์เพอร์รี่

หม่าปังเต๋อรู้สึกว่าหลินมั่วแทบจะไม่เรียกเขาไปคุยอีกเลย

เรื่องทุกอย่างก็มอบให้อธิบดีชิวจัดการ

ถึงยังไงสำนักดาบของพวกเขาก็เป็นกลุ่มเเรกที่สวามิภักดิ์ต่อหลินมั่ว

และในครั้งนี้ แม้แต่เเก็งเหยี่ยวทองที่เหมือนหุ่นเชิดยังได้รับวิชาการต่อสู้

มีเเต่สำนักดาบของพวกเขาที่ไม่ได้อะไรเลย

ในใจก็รู้สึกหงุดหงิดอยู่เเล้ว พอหวังจั่งซิ่งมาพูดเยาะเย้ยอีก

ทั้งสองคนเลยทะเลาะกัน

หลังจากหลินมั่วรู้เรื่องราวทั้งหมด ก็อดหัวเราะไม่ได้

“ผมไม่ได้ให้วิชาการต่อสู้สองอย่างแก่สำนักดาบ หรือว่าในใจของคุณไม่รู้บ้างเลยเหรอ”

หม่าปังเต๋อกำลังโมโห จึงเบือนหน้าหนี

และบ่นพึมพำ

“ก็เพราะคุณหลินคิดว่าผมสู้คนอื่นไม่ได้”

พูดจบ หลินมั่วก็เดินขึ้นหน้าไปตบท้ายทอยเขาทีหนึ่ง

“สมองของคุณนี่นะ!”

“ที่ผมให้ไปนั้น เป็นวิชาหมัด!”

“กลุ่มพวกคุณฝึกดาบ คิดอะไรเนี่ย!”

สำนักดาบเเข็งเเรงกว่ากลุ่มอื่นๆ

บวกกับทุกคนใช้ดาบ

คิดอะไรอยู่เนี่ย

“อ่ะ นี่เตรียมให้สำนักดาบของพวกคุณเป็นพิเศษ”

หลินมั่วพูดพลางโยนหนังสือใส่หน้าหม่าปังเต๋อ

หม่าปังเต๋อไม่พูดพล่ามทำเพลงรีบหยิบหนังสือขึ้นมา

หลังจากพลิกดูผ่านๆ เเล้วสีหน้าเดิมที่หงุดหงิด ก็ค่อยๆมีรอยยิ้ม

“แหะแหะ! คุณหลิน!”

“ดีใจเเล้วสินะ!” หลินมั่วไร้คำพูดพลางกลอกตามองบน

“ครับครับครับ ขอบพระคุณคุณหลิน!”

หม่าปังเต๋อค้อมตัวลงขอบคุณติดๆกัน

วิชาดาบนี้ชื่อกุยไห่อี้เตา มีพลังมาก

หนำซ้ำไม่เพียงเเต่เหมาะสำหรับลูกน้องที่ใช้ดาบ

ยังเเข็งแกร่งกว่าวิชาดาบที่เขาฝึกอยู่ด้วยซ้ำ

“ฝึกฝนให้ดีๆ อย่าทำให้ความตั้งใจของผมเสียเปล่า”

หลินมั่วพูดจบก็เตะหม่าปังเต๋อกระเด็นไป

ท่าแสดงแปดท่ากับท่าต่อสู้ข้อต่อ นั้นมีอยู่เเล้ว

เเค่เลียนแบบก็ทำได้

กุยไห่อี้เตานั้นเขาได้ดัดแปลงมาจากวิชาดาบของเขาเอง

ไม่ว่าเขาจะลำเอียงข้างสำนักดาบเเค่ไหน แต่ก็ต้องรักษาความยุติธรรม

หลังจากหวังจั่งซิ่งรับไปแล้ว ก็พูดขอบคุณอย่างดีใจ

จากนั้นก็รีบเดินไปจากที่นี่

เห็นได้ชัดว่าเขาอยากลองยาที่หลินมั่วให้

หลินมั่วมองตามทั้งสองคนไปแล้วก็อดส่ายหัวไม่ได้

ผู้นำเหล่านี้บางครั้งก็ดูฉลาด บางครั้งก็ดูเหมือนเด็ก

เด็กมาก!

ขณะที่หลินมั่วกำลังยิ้มอย่างขมขื่น จู่ๆก็รู้สึกว่ามีคนดึงชายเสื้อของเขา

หันไปมอง ก็เห็นกุหลาบดำกำลังมองเขาด้วยสายตาคาดหวัง

“คุณ…หลินคะ อันนั้นของฉัน…!”

อาจจะเป็นเพราะกลัวหลินมั่ว กุหลาบดำเลยพูดติดๆขัดๆ

หลินมั่วเข้าใจในสิ่งที่อีกฝ่ายจะพูด

ก่อนหน้านี้เพื่อให้เธอเก็บความลับ เขาเลยให้เธอกินยาพิษ

ตอนนี้เขตสามก็รวมเป็นหนึ่งเดียวกันเเล้ว

ก็ไม่จำเป็นต้องควบคุมเธออีกต่อไป

“เอาไปเถอะ นี่คือยาแก้พิษที่สมบูรณ์”

“ระวังด้วย หาที่สภาพเเวดล้อมเงียบๆกิน จะมีเรื่องประหลาดใจที่ไม่คาดคิด”