หลินมั่วมองทั้งสองคนด้วยความประหลาดใจ “ผู้อาวุโสเฮ่อ คุณตั้งใจมารอผมเหรอครับ? มีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับ”
ผู้อาวุโสเฮ่อพูดเสียงเบาด้วยความอึดอัดเล็กน้อยว่า “คุณหลิน ผมอยากจะพาหลานสาวอกตัญญูคนนี้มาขอบคุณน่ะครับ ผมเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นในการประชุมแลกเปลี่ยนครั้งนี้จริงๆ ”
“เด็กคนนี้ถูกเอาใจมาตั้งแต่เด็ก ผมขอโทษด้วยที่เธอทำให้คุณรู้สึกขุ่นเคือง ผมสอนเธอไม่ดีเอง”
“ผมไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะตอบแทนด้วยความเมตตาช่วยเหลือ ผม... ”
ขณะที่พูด ดวงตาของผู้อาวุโสเฮ่อเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำและเริ่มพูดตะกุกตะกัก
คืนนี้ที่หลินมั่วเสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยพวกเขา ทำให้เขารู้สึกประทับใจมาก
หลินมั่วหัวเราะเบาๆ “ผู้อาวุโสเฮ่อ ไม่ต้องเกรงใจหรอกครับ คุณเป็นคนช่วยผมเอาไว้ บุญคุณนี้จำเป็นต้องตอบแทน ผมแค่ช่วยพวกคุณในเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ไม่จำเป็นต้องใส่ใจหรอกครับ”
ผู้อาวุโสเฮ่อรีบพูดทันที “คุณหลิน ที่คุณเสี่ยงชีวิตช่วยพวกเรราในคืนนี้ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยนะครับ ผม... ผมไม่รู้จะขอบคุณยังไงจริงๆ”
“คุณหลิน ถ้าคุณต้องการความช่วยเหลือใดๆ ในอนาคต คุณบอกผมได้เลยนะครับ ชีวิตแก่ๆ ของผมอยู่ในมือของคุณแล้ว”
หลินมั่วหัวเราะเบาๆ “ผู้อาวุโสเฮ่อพูดเกินไปแล้วครับ ผมกับคุณเป็นเพื่อนกัน อย่าคิดแบบนั้นเลยครับ”
หลังจากคุยกันจบ ผู้อาวุโสเฮ่อก็พาเฮ่อเชียนเสวี่ยออกไป
ก่อนจากไป เธอลังเลอยู่ครู่หนึ่งเหมือนอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่สุดท้ายเธอก็ไม่มีหน้าจะพูดสิ่งเหล่านั้น
ไม่ว่าตอนนี้เธอจะพูดอะไรกับหลินมั่วก็ไม่มีความหมายอีกแล้ว
ภาพลักษณ์ของเธอในใจหลินมั่วเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง และไม่เพียงแค่นั้น หลังจากคืนนี้ ชื่อเสียงของเธอในเมืองก่วงหยางก็จบลงเช่นกัน
ทั้งหมดนี้เกิดจากตัวเธอเอง ไม่เกี่ยวกับใคร เธอขอแบกรับมันไว้แต่เพียงผู้เดียว
เมื่อหลินมั่วกลับมาที่วิลล่า บรรดาพี่เลี้ยงเด็กเลิกงานพักผ่อนกันหมดแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...
ควยๆๆๆๆควย นิยายเหี้ย สัตว์...
อ่านนิยายแนวนี้มาหลายเรื่อง เรื่องนี้พ่อตาแม่ยายโคตรเห็นแก่ตัวกว่าทุกเรื่อง แถมยังบวกน้องเมียผัวน้องเมีย กุเป็นพระเอกจะเอายาตายด้านใส่อาหารให้พวกแม่งกินให้หมด ทำอาหารให้แดกทุกวันอยู่แล้วนิ...
จะมีต่อไหม...
หลินมั่วเพิ่งสร้างผลงานครั้งแรก หนานป้าเทียน,อาวุโสเฮ้อ,เฉินเซิ่งหยวน ถึงกับยอมเป็นขี้ข้า เร็วไปไหม? น่าจะทำผลงานให้พวกเขาเหล่านี้ประจักษ์สัก2-3อย่าง ให้เกรงกลัวและยอมสิโรราบ 再見...
ไม่ลงให้อ่านแล้วเหรอครับ...
เพิ่งเริ่มอ่านน่าจะสนุก แต่ไม่ได้อัพเดทนานแล้วเรื่องนี้จะโดนเทหรือเปล่านะ...
หายนานเลยรอบนี้...