เวลาเที่ยง หลินมั่วขี่รถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าไปยังอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ หลังจากรับสวี่ปั้นซย่าแล้วก็ตรงไปที่ร้านอาหารทันที
ผู้ถือหุ้นหลายคนจองโต๊ะของที่นี่ไว้เพื่อจัดงานเลี้ยงฉลอง และชวนหลินมั่วให้มาทานข้าวเที่ยงด้วยกัน
เมื่อเข้าไปในห้องส่วนตัว ผู้ถือหุ้นหลายคนก็อยู่ที่นั่นแล้ว
ทุกคนเต็มไปด้วยความสุขและความปลาบปลื้ม
ครั้งนี้พวกเขาเลือกที่จะเชื่อหลินมั่ว ทุกคนต่างลงทุนไปคนละน้อย
สุดท้าย เป็นเมืองก่วงหยางที่ได้รับชัยชนะไป และเงินที่พวกเขาลงทุนก็ได้รับกลับมาหลายเท่าตัว
ถึงแม้ว่าจะเป็นทรัพยากรทางการแพทย์ แต่สำหรับบางคน ทรัพยากรเหล่านี้ก็เทียบเท่ากับเงิน
“คุณหลิน ประธานสวี่ ทั้งสองท่านมาได้สักทีนะครับ!”
“รีบนั่งเร็วครับ!”
ผู้ถือหุ้นหลายคนเข้ามาเชื้อเชิญด้วยความจริงใจ หลินมั่วกับสวี่ปั้นซย่าจึงไม่กล้าปฏิเสธ และนั่งลงที่ตำแหน่งหัวโต๊ะ
ผ่านไปไม่นาน อาหารและไวน์ก็ถูกนำมาเสิร์ฟ ทุกคนต่างก็ทยอยดื่มให้กับหลินมั่วเพื่อแสดงการขอบคุณ
ฐานะการเงินของพวกเขาอยู่ในระดับปานกลาง คนที่ค่อนข้างมีเงินมากที่สุดคือเหล่าจาง เขามีทรัพย์สินคงที่อยู่ประมาณหนึ่งร้อยถึงสองร้อยล้าน
แต่เขาลงทุนในครั้งนี้ไปสิบกว่าล้าน เพียงชั่วพริบตาเดียวก็ได้กลับมาหลายเท่า ราวๆ เจ็ดสิบถึงแปดสิบล้าน เท่ากับครึ่งหนึ่งของทรัพย์สินคงที่ของเขา
ส่วนคนอื่นๆ นั้น ทรัพย์สินคงที่ของบางคนถึงกับเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือเลยทีเดียว
ทุกคนดีใจมาก ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าพวกเขารู้สึกซาบซึ้งต่อหลินมั่วแค่ไหน
หลังจากกินไปสักพัก เหล่าจางก็ยิ้มและพูดขึ้น “คุณหลินครับ ครั้งนี้เป็นเพราะคุณจริงๆ เลย!...
...ผมมองออก ว่าคุณหลินนี่แหละ ถึงจะเป็นคนที่มีความสามารถจริงๆ...
...ผม เหล่าจางตัดสินใจแล้ว ไม่ว่าหลังจากนี้คุณหลินจะลงทุนอะไร...
...ถ้าอยากได้อะไรละก็ ขอแค่คุณพูดออกมา ผมจะใช้ทุกสิ่งทุกอย่างที่มีและร่วมเดินไปกับคุณหลินแน่นอนครับ!”
คนอื่นๆ ก็พยักหน้าด้วยเช่นกัน “ใช่ครับคุณหลิน ไม่ว่าหลังจากนี้คุณจะทำอะไร ถ้าเกิดพวกเราช่วยได้ละก็ บอกพวกเราได้เลยครับ!”
หลินมั่วพยักหน้าเบาๆ “ทุกท่านครับ จริงๆ แล้วควรจะเป็นผมที่ต้องขอบคุณการสนับสนุนจากพวกคุณมากกว่าครับ...
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...