หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4011

หลังจากที่หลินมั่วจากไป

อธิบดีชิวก็เดินมาที่ข้างเตียงด้วยสีหน้าอืมครึม

มองดูหม่าปังเต๋อที่เมามายแล้ว สายตาที่เย็นชาของเขานั้นก็เต็มไปความอาฆาต

“เพื่อแผนการอันยิ่งใหญ่ของเรา! ต้องขอโทรด้วยนะเหล่าหม่า!”

หลังจากพูดพึมพำเบาๆ แล้ว ในมือของอธิบดีชิวก็ถือมีดสั้นเอาไว้

เขาเสียสละเพื่อเขตพื้นที่สามมากเกินไปแล้ว

นับตั้งแต่การต่อสู้เมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว เขาได้ปกป้องเขตพื้นที่สามมาอย่างเงียบๆ มาโดยตลอด

กำลังอำนาจอื่นๆ ทั้งใหญ่และเล็กต่างวุ่นวายกับการสู้รบและยึดอำนาจอื่นๆ

มีเพียงกองกำลังวู่ซือของพวกเขาที่พยายามต่อต้านกับการรุกรานของเขตพื้นที่อื่นๆ ภายใต้การนำพาของอธิบดีชิว

เมื่อมองดูทั่วเขตพื้นที่สาม ไม่มีใครอยากจะให้เขตพื้นที่สามพัฒนามากกว่าเขาอีกแล้ว

ยังไงแล้วนี่ก็เป็นเป้าหมายที่พ่อของเขามุ่งมั่นมาทั้งชีวิต และก็เป็นความปรารถนาสุดท้ายของเขาอีกด้วย

ตามการปรากฏตัวของหลินมั่ว ในที่สุดอธิบดีชิวก็เห็นความหวัง

เขตพื้นที่สามไม่เพียงแต่มีโอกาสที่จะรวมเกาะนรกเป็นหนึ่งเดียว แถมยังสามารถจะกว้างสู่ความรุ่งโรจน์ได้มากกว่านี้อีกด้วย

แต่ด้วยความแค้นระหว่างหม่าปังเต๋อและแก๊งสวนดอกไม้ดำ

ความหวังนี้ก็เริ่มสั่นคลอน และมีความเป็นไปได้ว่าเขตพื้นที่สามจะล่มสลายเพราะเหตุนี้

นี่เป็นผลลัพธ์ที่ยอมรับอธิบดีชิวไม่อยากจะยอมรับมากที่สุด

ตอนนี้หากอยากจะรักษาประสิทธิภาพการสู้รบของเขตพื้นที่สามไว้

และไม่ต้องให้หลินมั่วเอาตัวไปเสี่ยงอันตราย

มีเพียงวิธีเดียวนั่นก็คือให้หม่าปังเต๋อหายไป

เขตพื้นที่สามไม่มีหม่าปังเต๋อได้ และก็ไม่มีอธิบดีชิวได้

แต่จะไม่มีเทพผู้พิทักษ์อย่างหลินมั่วไปไม่ได้

เมื่อคิดแบบนี้ สายตาของอธิบดีชิวก็เฉียบแหลมมากยิ่งขึ้น

มีดสั้นในมือของเขายกขึ้นสูง

แต่ในขณะที่เขากำลังจะลงมือ

อยู่ๆ หม่าปังเต๋อที่กำลังนอนหลับอย่างสบายก็เกาคางแล้วพูดว่า

“คุณหลิน เหล่าชิว พวกเรามาดื่มกันอีกสักแก้ว”

“จากนี้ไปบนเกาะนรกนี่ คุณหลินเป็นพี่ใหญ่ ฉันเป็นพี่รอง ส่วนพี่ชิวก็เป็นได้แค่พี่สามนั่นแหละ”

เขาหัวเราะคิกคักขณะนอนหลับและพูด

อธิบดีชิวเห็นท่าทางของเขาแล้วก็หยุดการกระทำลงทันที

เขากัดฟันไว้แน่น

“ให้ตายเถอะ!”

ในขณะที่เขาพูดบ่นนั้น

อยู่ๆ ก็มีแสงเยือกเย็นแวบผ่านตา

แต่ว่ามันไม่เร็วนัก หม่าปังเต๋อสามารถหลบเลี่ยงได้อย่างสบาย

เมื่อมองดูมีดสั้นบนกำแพงแล้ว หม่าปังเต๋อก็บ่นพึมพำอีกครั้ง

“ไปก็ไป ใช้มีดใช้อาวุธ น่ากลัวจริงๆ!”

พูดจบเขาก็เดินไปที่ประตู

“ช้าก่อน!”

ในตอนที่เขากำลังจะจากไป อธิบดีชิวก็เรียกเขาเอาไว้

“คุณหลินให้ฉันมาบอกแกว่า เขาได้ปรึกษากับแก๊งสวนดอกไม้ดำแล้ว”

“เมื่อแกเตรียมพร้อมแล้วก็สามารถไปรับภรรยากลับบ้านได้เลย!”

เมื่อพูดจบ

ภายในห้องก็มีลมพัดเบาๆ

ตอนที่เขามองไปที่หม่าปังเต๋ออีกครั้ง เขาก็หายตัวไปแล้ว

อธิบดีชิวที่ยืนอยู่กับที่ก็ส่ายหัวเล็กน้อย

เขาไม่รู้ว่าเมื่อคืนนี้ที่ไม่ได้ลงมือมันถูกหรือผิด