หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4023

หลังจากการตัดขาเสร็จสิ้น

หลินมั่วก็ปิดกั้นระบบไหลเวียนเลือดบริเวณต้นขาของเฉียวมู่อย่างสมบูรณ์

จากนั้นเขาก็ให้หม่าปังเต๋อใช้ยาหยุนชวง ยาทาสมานแผลที่ขึ้นชื่อเรื่องการรักษาบาดแผลภายนอก ทาลงไปตามบาดแผลทั่วร่างของเฉียวมู่

“เรียบร้อย!”

“ไม่ใช่ว่ายังมีอาการบาดเจ็บภายในอยู่อีกเหรอ” หม่าปังเต๋อถามด้วยความสงสัย

“คุณจะไปรู้อะไรล่ะ อาการบาดเจ็บภายในมันไม่ใช่อะไรที่จะรักษาให้หายได้ในชั่วข้ามคืน มันต้องค่อย ๆ ฟื้นฟูและบำรุงรักษาไปเรื่อย ๆ”

หลินมั่วตอบกลับด้วยท่าทางจริงจังสุด ๆ

แต่ความจริงแล้ว เขาก็แค่ไม่อยากให้มันยุ่งยาก

อีกอย่าง เฉียวมู่ก็ไม่ใช่พวกเดียวกัน จะเสียเวลาและเปลืองยาไปทำไม

หม่าปังเต๋อดูเหมือนจะสังเกตเห็นจุดนี้เข้า กำลังจะเอ่ยถามต่อ แต่หลินมั่วชิงพูดขึ้นมาก่อน

“ถามต่ออีกคำเดียว ผทจะหักแขนคุณห้าท่อน”

เอ่อ…

ก็แค่คนนอก ไม่จำเป็นต้องใส่ใจขนาดนั้น

หลังจากคิดอยู่ครึ่งวินาที หม่าปังเต๋อก็ไม่สนใจเฉียวมู่อีกต่อไป

หม่าปังเต๋อเปลี่ยนเรื่องถามแทน

“ไอ้นี่จะฟื้นขึ้นมาเมื่อไหร่”

เขายังมีแผนจะเค้นข้อมูลบางอย่างจากปากของเฉียวมู่

“อยากให้เขาตื่นขึ้นมาเหรอ ง่ายนิดเดียว”

หลินมั่วพูดจบก็สะบัดนิ้วดีดดัง เป๊าะ

เข็มเงินหลายเล่มพุ่งตรงเข้าสู่กระดูกสันหลังของเฉียวมู่ทันที

เพียงเสี้ยววินาทีต่อมา ชายที่หมดสติอยู่ก็กระอักเลือดออกมาคำโต ก่อนจะค่อย ๆ ลืมตาขึ้นอย่างช้า ๆ

เดิมทีใบหน้าของเขาซีดเผือดไร้สีเลือด แต่ในพริบตากลับมีสีเลือดขึ้นมาอย่างชัดเจน

ร่างกายดูสดชื่นกระปรี้กระเปร่า ราวกับคนที่เพิ่งได้รับการเติมพลังเต็มที่

“โว้! สุดยอดเลยคุณหลิน!”

ทักษะนี้ทำเอาหม่าปังเต๋อถึงกับอึ้งตะลึงงันไปชั่วขณะ

หลินมั่วเพียงแค่ยิ้มบาง ๆ แล้วโบกมืออย่างไม่ใส่ใจ

“น้อย ๆ หน่อย แค่เรื่องพื้น ๆ ไม่เห็นต้องตกใจเลย”

สิ่งที่เขาทำไปเมื่อครู่นั้น ก็แค่กระตุ้นพลังชีวิตของเฉียวมู่จนเกินขีดจำกัด บังคับให้ฟื้นขึ้นมาเท่านั้นเอง

มันไม่มีอะไรที่ต้องน่าตกใจจริง ๆ

หลินมั่วนึกในใจ ก่อนจะเอ่ยปากเร่ง

“คุณอยากถามอะไรก็รีบถามซะ”

เพราะหลังจากผ่านกระบวนการนี้ไปแล้ว เฉียวมู่ก็คงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน

ถ้ายังมัวแต่ชักช้า คงไม่มีโอกาสได้ถามอะไรอีกเลย!

หม่าปังเต๋อได้ยินแบบนั้น ก็เหมือนจะรู้สึกถึงความผิดปกติบางอย่าง

ไม่นึกเลยว่า คนที่เกือบจะหมดลมหายใจไปแล้วจะมีค่ามากถึงขนาดนี้

นี่มันโชคดีเกินคาดจริง ๆ!

หลังจากได้รับข้อมูลสำคัญ หวังจั่งซิ่งก็สั่งให้สายลับของฝ่ายตนเข้ามา

“ยืนยันข้อมูลในพื้นที่เหล่านี้ รีบไปรีบกลับ!”

จุดที่เขาสั่งให้ตรวจสอบนั้น ก็คือหนึ่งในที่ตั้งของกองกำลังอาวุธปืนของฝ่ายลอว์เรนซ์

ที่ตั้งแห่งนี้อยู่ในตำแหน่งที่สัมพันธ์กับกองกำลังหลักของพวกเขาในลักษณะคีมหนีบ และยังมีความลับซ่อนเร้นเป็นอย่างมาก

หากรุกไปข้างหน้า ก็สามารถเปิดฉากโจมตีแบบสายฟ้าแลบได้ หากถอยหลัง ก็สามารถประสานกับกองกำลังหลักเพื่อรับการสนับสนุนได้

แต่ตอนนี้ ที่ตั้งลับแห่งนี้กลับถูกเฉียวมู่เปิดเผยออกมาเสียแล้ว

พวกเขาสามารถแอบลอบเข้าไปอย่างเงียบ ๆ แล้วกวาดล้างทั้งหมดได้ในคราวเดียว

ส่วนข้อมูลอื่น ๆ หวังจั่งซิ่งก็ได้ส่งสายลับไปตรวจสอบทีละจุดเพื่อยืนยันความถูกต้อง

หลังจากการสอบปากคำเสร็จสิ้น

ทันทีที่พวกเขาก้าวออกจากโรงพยาบาล

นักดาบคนหนึ่งที่ร่วมเดินทางมาด้วยกันก็เกิดอาการไอขึ้นมากะทันหัน

“นี่ อาเฉียง ร่างกายนายอ่อนแอเหมือนกันนะเนี่ย!”

หม่าปังเต๋อหันไปแซวด้วยน้ำเสียงขบขัน

“แค่อากาศแบบนี้ยังทำให้เป็นหวัดได้อีกเหรอ”

อาเฉียงยิ้มเจื่อน สีหน้าขึ้นสีแดงจัด เขายกมือโบกไปมาเป็นเชิงปฏิเสธ