หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4024

“แค่ก ๆ ๆ!”

หลังจากแยกย้ายกันไป อาเฉียงก็เกิดอาการไออย่างรุนแรงขึ้นมาอีกครั้ง

เพื่อนร่วมทางที่อยู่ข้าง ๆ เห็นเขาไอจนปอดแทบจะทะลักออกมา ก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยปากเตือน

“เฮ้ นายไม่ไหวก็พักอยู่ที่โรงพยาบาลเถอะ อาจจะเป็นไข้หวัดใหญ่ก็ได้ รีบให้หมอตรวจดูก่อน!”

“แนวหน้าน่ะ พวกฉันจัดการกันเองได้สบาย ไม่ต้องห่วง!”

เมื่อได้ยินแบบนั้น สีหน้าของอาเฉียงก็ฉายแววไม่พอใจขึ้นมาทันที

“แค่ก! พูดอะไรของนาย ร่างกายฉันแข็งแรงจะตาย!”

“ก็แค่หวัดเล็ก ๆ น้อย ๆ เรื่องขี้ปะติ๋ว!”

พูดจบ เขาก็พยายามกลั้นหายใจ กดกลั้นอาการไอไว้สุดกำลัง

เพื่อนร่วมทางที่อยู่ข้าง ๆ เห็นว่าอาเฉียงเริ่มหัวเสีย จึงไม่พูดเตือนอะไรต่อ

“งั้นนายก็ระวังตัวหน่อยแล้วกัน!”

“อย่าให้ต้องมาติดหวัดกันยกทีมล่ะ!”

“รู้แล้วน่า พูดมากจริง!” อาเฉียงโบกมืออย่างรำคาญ ไล่เพื่อนออกไป

แต่ไม่นานหลังจากนั้น อาการไออย่างรุนแรงก็พุ่งเข้าจู่โจมอีกครั้ง

....

อีกด้านหนึ่ง

หลังจากสายลับกลับมาพร้อมกับข่าวกรองที่ได้รับมา

หวังจั่งซิ่งมีสีหน้าปลาบปลื้มอย่างยิ่ง

ข้อมูลที่ได้จากการสืบค้นตรงกับที่เฉียวมู่เปิดเผยทุกประการ

ซึ่งเป็นการยืนยันว่ากองกำลังอาวุธปืนของฝ่ายลอว์เรนซ์ได้แยกตัวออกจากกองกำลังหลักจริง

“เยี่ยมเลย! ลอว์เรนซ์เล่นส่งของขวัญชิ้นใหญ่ขนาดนี้มาให้”

“ถ้าเราไม่รับไว้ ก็เสียมารยาทแย่สิ”

หวังจั่งซิ่งหัวเราะลั่น ก่อนจะลุกขึ้นยืน

ส่งคำสั่งไปยังกุหลาบดำ คืนนี้ตอนตีหนึ่ง ให้กวาดล้างกองกำลังอาวุธปืนของพวกมันให้หมด”

หลังจากได้รับคำสั่ง กุหลาบดำก็รีบรุดไปยังแนวหน้าในทันที

ที่ฐานบัญชาการของสวนดอกไม้ดำ ซึ่งประจำการอยู่ในพื้นที่นี้ กองกำลังทั้งหมดได้เตรียมพร้อมเต็มที่

ด้วยอาวุธที่ได้รับจากการบุกยึดคลังแสงของศัตรูในครั้งก่อน

ตอนนี้อาวุธของสวนดอกไม้ดำได้รับการอัปเกรดขึ้นไปอีกระดับ

“ภารกิจของทุกคนคงรู้กันดีแล้วใช่ไหม”

“งานนี้ เราจะทำให้ไอ้พวกคนถึกในเขตสามได้เห็นกันชัด ๆ ว่ากองกำลังสวนดอกไม้ดำของเรามีดีแค่ไหน”

ทันทีที่คำพูดนี้ถูกกล่าวออกมา กองกำลังหกหมื่นนายที่ยืนอยู่ด้านหน้าก็พร้อมใจกันชูแขนขึ้นแล้วตะโกนกึกก้อง

“ชัยชนะ!”

ถึงแม้จะเป็นเช่นนั้น อาหลียังคงรู้สึกไม่สบายใจอยู่ดี

“พี่กุหลาบ งั้นคราวนี้ให้ฉันนำกองทัพไปแทนเถอะ”

“เฮ้อ เธอนี่นะ วางใจได้เลยร้อยเปอร์เซนต์!”

กุหลาบดำพูดปลอบใจด้วยความมั่นอกมั่นใจ

“มันก็แค่ภารกิจจู่โจมแบบฉาบฉวย ต่อให้มีอะไรผิดพลาด พวกเราก็สามารถถอนตัวได้ทันที”

เมื่อเห็นว่าเธอใจเด็ดและตัดสินใจแน่วแน่แล้ว อาหลีก็ล้มเลิกความพยายามที่จะคัดค้าน

กุหลาบดำเองก็ไม่ลังเลแม้แต่น้อย

เธอนำกองกำลังหญิงแกร่งแห่งสวนดอกไม้ดำ ห้าหมื่นนาย อาศัยความมืดเป็นเกราะกำบัง ลัดเลาะไปตามเส้นทางอ้อมมุ่งหน้าสู่เป้าหมาย

ในขณะที่ฐานเดิม

อาหลีมองดูขบวนทัพที่กำลังเคลื่อนห่างออกไป สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความกังวล

ตั้งแต่ที่ได้รับข่าวกรองมา ไม่รู้ว่าทำไมในใจของเธอกลับมีลางสังหรณ์บางอย่างที่ไม่อาจสลัดออกไปได้

แต่เพราะกลัวว่าจะเป็นลางไม่ดี เธอจึงไม่พูดเรื่องนี้กับกุหลาบดำ

“พี่กุหลาบ พวกพี่ต้องกลับมาอย่างปลอดภัยนะ”

อาหลีภาวนาอยู่ในใจ

ขณะเดียวกัน เสียงไอเบา ๆ ที่ไม่ชัดเจนก็ดังแว่วขึ้นจากรอบด้าน…