หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4032

พร้อมกับเสียงฝ่ามือกระทบแก้มดังสนั่น

พ่อค้าที่ก่อนหน้านี้ยังโต้เถียงกับสมาชิกสำนักไห่หลางอยู่ ก็ถูกตบกระเด็นไปหลายเมตร

หลังจากกระเเทกพื้นอย่างเเรง ฟันกรามในปากก็หลุดไปหลายซี่

ผู้คนที่เดินผ่านไปมาก่อนหน้านี้ยังวิพากษ์วิจารณ์สำนักไห่หลาง ต่างก็ตกใจจนพูดไม่ออกทันที

“ยังมีใครมีความเห็นอีกไหม ก้าวออกมายืนข้างหน้าฉัน!”

เมื่อหัวหน้าทีมที่รับผิดชอบพื้นที่นี้หันกลับไปมอง

ด้านหลังก็ไม่มีใครเหลืออยู่สักคน

บนท้องถนนมีเพียงใบไม้ร่วงหล่นปลิวผ่าน และของประดับตกแต่งที่ล้มระเนระนาด

“ฮึ ให้เกียรติพวกแกเกินไปแล้ว!”

หัวหน้าทีมเเค่นเสียงอย่างเย็นชา จากนั้นก็นำคนรีบมุ่งหน้าไปยังถนนสายต่อไป

ภาพเหตุการณ์เช่นนี้ เกิดขึ้นพร้อมกันในหลายพื้นที่ของเขตสาม

เมื่อหลินมั่วเดินทางกลับมาจากเเนวหน้า ถนนหนทางก็ว่างเปล่าไร้คน

“ดูเหมือนว่าคนของพรรคไห่หลางนี่ ก็มีประสิทธิภาพในการทำงานสูงเหมือนกันนี่นา!”

เมื่อเห็นภาพเช่นนี้ เขาก็พยักหน้าอย่างพอใจ

และในขณะที่เขากำลังเตรียมตัวจะเดินต่อไปข้างหน้า หน้าต่างบ้านเตี้ยๆข้างๆก็ถูกเปิดออกอย่างรวดเร็ว

ด้านในเป็นชายชราหน้าเหี่ยวย่นคนหนึ่ง หลังจากสังเกตุการณ์รอบๆอย่างระมัดระวังแล้ว เขาก็เอ่ยปากพูดขึ้น

“เฮ้ หนุ่มน้อยคนนั้น!”

“เรียกผมเหรอ” หลินมั่วชี้มาที่ตัวเองด้วยความสงสัย

เมื่อเห็นท่าทีเฉยเมยของเขา ชายชราก็มีสีหน้ากระวนกระวายใจขึ้นมาทันที

“หนุ่มน้อย อย่าเดินเตร็ดเตร่อยู่ข้างนอก!”

“พวกคนของสำนักไห่หลางนั่น ไม่รู้เป็นบ้าอะไร พอเจอคนบนถนนก็เข้ามาทำร้ายร่างกายทันที!”

“ฉันเตือนนายให้รีบวิ่งกลับบ้านไปสะ ไม่งั้นเดี๋ยวคงต้องโดนซ้อมจนต้องเจ็บตัวเเน่!”

สำหรับความหวังดีของชายชรา หลินมั่วก็ยิ้มและพยักหน้ารับ

“ขอบคุณครับคุณตา ผมจะกลับไป!”

ด้านหลังชายชราเห็นเขายังคงเดินเอื่อยเฉื่อยอยู่ ก็มีสีหน้าร้อนใจ

กำลังคิดจะพูดอะไรบางอย่าง

หางตาก็พลันเหลือบไปเห็นเงาร่างที่กำลังวิ่งมาอย่างรวดเร็วจากระยะไกล

“หนุ่มน้อยขอให้โชคดีก็เเล้วกันนะ!”

หลังจากพูดทิ้งท้ายประโยคนี้ เขาก็รีบปิดหน้าต่างทันที

บนท้องถนน

หลินมั่วเพิ่งเดินไปได้เพียงไม่กี่ก้าว

“เเม่มม ไอ้หนูปล่อยมือฉันนะ!”

“ข้าเป็นคนของสำนักไห่หลาง รับคำสั่งจากอธิบดีชิว เอ็งกล้าเเตะต้องข้า ไม่อยากมีชีวิตอยู่เเล้วหรือไง!”

เมื่อเผชิญหน้ากับคำพูดที่เเข็งกร้าวของชายผู้นี้ หลินมั่วก็ยิ้มเล็กน้อย ออกแรงที่นิ้วทั้งห้าเพียงเล็กน้อย

เสียงร้องโหยหวนก็ดังขึ้นอีกครั้ง

ส่วนลูกน้องคนอื่นๆที่มาด้วยกัน เมื่อเห็นเช่นนั้นก็ตกใจจนตัวสั่นทันที

ไม่กล้าลงมืออะไรเลย!

ชาวบ้านที่อยู่ในบ้านบริเวณรอบๆมองลอดช่องหน้าต่างสังเกตุการณ์ทุกอย่างด้วยตาของตัวเอง

“เจ้าหนุ่มน้อยนี่เเย่เเล้ว ฉันเตือนเขาเเล้วว่าให้รีบกลับไป”

“ไม่ฟังก็ช่าง ยังกล้าลงมือกับพวกนั้นอีก”

สไตล์การทำงานของสำนักไห่หลาง ทุกคนต่างก็เห็นมากับตา

ไม่รู้ว่ามีพวกหัวเเข็งมากมายเท่าไรแล้ว ที่โดนซ้อมจนสภาพดูไม่ได้

ไม่นานหลังจากนั้น!

หัวหน้าทีมที่ได้ยินเสียงความวุ่นวายในบริเวณใกล้เคียง ก็รีบนำลูกน้องหน้าโหดมายังที่เกิดเหตุทันที

“เอ็งตายเเน่ ฮ่าฮ่าฮ่า หัวหน้าทีมพวกเรามาเเล้ว”

หลังจากเห็นคนที่มา คนที่โดนหลินมั่วจับตัวไว้ ก็เริ่มโวยวายขึ้นมาอีกครั้ง