หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4047

จีตู๋ถ้าเพียงเเค่เหลือบมองศพที่อยู่บนพื้น

สีหน้าของเขาไม่มีการเปลี่ยนเเปลงใดๆ

มดปลวกตัวหนึ่งกล้าที่จะส่งเสียงขู่คำรามใส่เสือ!

ถึงแม้ว่าหลินมั่วจะไม่ลงมือ จีตู๋ถ้าผู้นี้ก็จะลงมืออยู่ดี

หลินมั่วเก็บดาบเงินกลับคืนฝัก เเล้วมองไปที่เด็กหญิงทั้งสองคนที่ขนาบซ้ายขวา

“เธอสองคนบอกว่าจะปกป้องผมไม่ใช่เหรอ”

“ถ้าผมไม่ตอบโต้ เมื่อกี้ผมก็คงได้รับบาดเจ็บไปแล้ว”

เมื่อเผชิญหน้ากับคำถาม สองพี่น้องเพียงเเค่หัวเราะคิกคัก “พี่ชายไอดอลเเข็งแกร่งขนาดนี้ เขาจะทำร้ายพี่ได้อย่างไร”

ระหว่างที่พูดคุยกันเล่นๆสองสามคำ

ขอบฟ้าก็ค่อยๆปรากฏแสงสีขาวเรืองรอง

จีตู๋ถ้านำทาง โดยไม่ได้เเวะพัก กลุ่มคนทั้งห้าก็พุ่งตัวไปยังค่ายของลอเร้นซ์

จนกระทั่งถึงเวลานี้ ทหารราบที่อยู่ในบริเวณนั้นจึงค่อยๆหายใจออกมาอย่างโล่งอก

หลายคนถึงกับทรุดตัวลงไปกองกับพื้น

ความรู้สึกกดดันของปรมาจารย์นั้นน่ากลัวเกินไป

แม้จะมีเพื่อนร่วมงานอยู่หลายหมื่นคน แต่ในใจก็ยังคงหวาดกลัวอย่างมาก

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อได้เห็นการต่อสู้ของผู้เเข็งเเกร่งเช่นนี้กับตาตัวเอง

ยิ่งทำให้คนกลุ่มนี้รู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า…

ระหว่างทางหลินมั่วได้ยินเสียงกระดูกหักเเละเสียงเคี้ยวอยู่ข้างหลังอย่างชัดเจน

ถึงเเม้เขาจะไม่ได้หันหลังกลับไป เเต่เขาก็ได้กลิ่นคาวเลือดที่ส่งมาจากปลายจมูก

หลินมั่วเดาได้เเล้วว่าสิ่งที่เป้าซือที่อยู่ข้างหลังเขากำลังกินคืออะไร

เมื่อคิดถึงจุดนี้ จิตใจของเขาก็ยิ่งหนักอึ้ง

คนทั้งสี่คนขององค์กรเจ็ดบาปนั้น ไม่มีใครที่เป็นคนดีเลย

ตลอดทางไม่มีใครพูดอะไร

มาถึงค่ายของลอเร้นซ์

กลุ่มคนเดินไปทางเต็นท์ขนาดใหญ่ใจกลางกองทัพ

หลังจากเข้าไปข้างใน ก็เห็นร่างสูงใหญ่ที่นั่งอยู่

ออร่ารอบตัวถูกซ่อนอยู่ไม่ปล่อยออกมา พลังของปรมาจารย์ระดับกลางขั้นสูงสุดเเสดงพลังออกมาอย่างไม่ต้องสงสัย

หว่างคิ้วของเขา แผ่รังสีแห่งความดุร้ายจางๆ

เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่คนที่จะรับมือได้ง่ายๆ

คนๆนี้คือผู้กุมบังเหียนของตระกูลลอเร้นซ์ เคร้ก

นี่เป็นครั้งเเรกที่หลินมั่วได้พบกับเขาอย่างเป็นทางการ

ก่อนที่จีตู๋ถ้าจะตอบ

มุมปากของหลินมั่วก็ยกขึ้น เเละก้าวออกมาเอง

“หลินมั่ว ผู้นำของกลุ่มพันธมิตรเขตสามในปัจจุบัน!”

“ในขณะเดียวกัน พี่น้องเเละลูกชายของคุณ ก็ตายด้วยมือของผม”

“ตอนนี้เคร้กหัวหน้าตระกูลยังอยากจะรู้จักผมอีกไหม”

เขาขี้เกียจที่จะเล่นละครกับอีกฝ่ายโดยสิ้นเชิง เเละเปิดโปงผ้าคลุมหน้าอันเสเเสร้งนั้นโดยตรง

นำความสัมพันธ์ที่เป็นศัตรูกันของทั้งสองฝ่ายมาวางไว้บนโต๊ะอย่างโจ่งแจ้ง

ต้นเหตุของโรคติดต่อที่ระบาดในเขตสามในขณะนี้ก็คือเคร้กที่อยู่ตรงหน้า

หลินมั่วย่อมไม่ไว้หน้าที่ดีแก่เขา

ถ้าไม่ใช่เพราะจีตู๋ถ้ากับคนอื่นๆอยู่ที่นี่ในตอนนี้ คนๆนี้คงจะหัวขาดไปนานเเล้ว

เมื่อพูดจบ

บรรยากาศในเต็นท์ทั้งหมดก็อึดอัดขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด

คิ้วของเคร้กขมวด

เเววตาอาฆาตปรากฏแวบผ่านในดวงตา

แต่ในไม่ช้าใบหน้าของเขาก็กลับมาเป็นปกติ พร้อมกับรอยยิ้ม