หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4048

เมื่อเคร้กได้ยินหลินมั่วยั่วยุอย่างโจ่งเเจ้งเช่นนี้ ในใจเขาโกรธมาก

แต่สีหน้าของเขายังคงเป็นปกติ และรอยยิ้มก็ยังคงสดใส

“ฮ่าฮ่าฮ่า ที่เเท้ก็คุณหลิน ยินดีที่ได้รู้จัก!”

“จริงที่ว่าไม่ตีไม่รู้จัก…”

“ลูกชายคนโตของผมไม่ได้เรื่อง ทำให้เสียกฏของเขตสาม”

“และน้องชายที่ไม่เอาไหนของผม รู้ทั้งรู้ว่าผิด ยังยั่วยุพวกคุณ”

“พวกเขาตายก็สมควรเเล้ว”

ขณะพูดเคร้กก็เเสดงท่าทีขอโทษเเละโค้งคำนับเล็กน้อย

“ผมต้องขอบคุณคุณหลิน ที่มีใจกว้างไม่โกรธเเค้นตระกูลลอเร้นซ์ของพวกเรา”

เมื่อเผชิญหน้ากับคำตอบเช่นนี้

หลินมั่วรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ราวกับว่าเขาต่อยไปที่นุ่น

เเน่นอนว่าคำพูดที่ไร้สาระแบบนี้เขาย่อมไม่เก็บมาใส่ใจ

ไม่ต้องพูดถึงเจตนาฆ่าเมื่อกี้ เพียงเเค่ทหารรักษาการณ์นับล้านข้างนอก ก็เพียงพอที่จะตบหน้าอันเสเเสร้งของเคร้กอย่างเเรง

หลินมั่วไม่ตอบอะไร มองไปที่จีตู๋ถ้าเเวบหนึ่ง จากนั้นก็นั่งลงบนเก้าอี้ข้างๆโดยตรง

เริ่มรักษาอาการบาดเจ็บ

ภายนอกเขาดูสงบ

แต่ข้างในร่างกายของเขาปั่นป่วนไปหมดเเล้ว

การต่อสู้ก่อนหน้านี้ทำให้เขาได้รับบาดเจ็บภายในอย่างรุนเเรง

ตอนนี้พลังสายฟ้าที่บ้าคลั่งในร่างกายของเขายังคงทำลายอวัยวะภายใน

ถ้าไม่ใช่เพราะพลังการบ่มเพาะที่สงบเเละเเข็งแกร่งของเขาที่กดขังอาการบาดเจ็บไว้ ตอนนี้เขาคงหมดสติล้มลงไปแล้ว

หลังจากนั่งลง หลินมั่วก็หลับตาลงทันที

เขาไม่รู้ว่าจุดประสงค์ที่จีตู๋ถ้ากักขังเขาไว้คืออะไร

เเต่ชัดเจนเช่นกันว่า พวกเขาในตอนนี้ไม่คิดจะฆ่าเขา

ในเมื่อเป็นเช่นนี้หลินมั่วก็ไม่มีอะไรต้องกังวล

รักษาอาการบาดเจ็บไปอย่างเงียบๆก็พอ

ในขณะเดียวกัน จีตู๋ถ้าเเละคนอื่นๆก็นั่งลงด้วย

“หัวหน้าตระกูลเคร้ก ในใจผมมีเรื่องหนึ่งที่ไม่เข้าใจ อยากจะขอให้คุณช่วยตอบหน่อย”

เมื่อเผชิญกับการสอบถาม เคร้กก็รีบตอบด้วยรอยยิ้มประจบสอพลอ

“เจ้าสำนักจีตู๋ ถามมาได้เลย ผู้น้อยจะตอบทุกอย่างที่รู้”

ท่าทางนั้นดูถ่อมตัวมากที่สุดเท่าที่จะทำได้

“ผมได้ยินมาว่า เเนวหน้าของเขตสองเกิดโรคระบาด ไม่รู้ว่าตระกูลของคุณรู้เรื่องหรือไม่”

เมื่อพูดเช่นนี้

เคร้กก็ลุกตาม พร้อมกับกล่าวต้อนรับอย่างกระตือรือล้น

“ผมส่งพวกคุณ!”

หลังจากที่หลินมั่วถูกพาตัวไปโดยคนทั้งสี่

สีหน้ายิ้มแย้มของเคร้กก็เปลี่ยนเป็นมืดมนอย่างมากในทันที

“คนที่รู้เรื่องนี้ ถูกจัดการเรียบร้อยหรือยัง”

เมื่อคำพูดนี้ออกมา จากเงามุมหนึ่งของเต็นท์ ร่างหนึ่งก็ค่อยๆเดินออกมา

“เรียกท่านเจ้าบ้าน จัดการทั้งหมดเรียบร้อยเเล้ว”

เคร้กพยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นก็สั่ง

“ส่งข่าวให้เขาบอกว่าช่วงนี้เราอย่าเพิ่งเจอกัน”

“นอกจากนี้ โยนเรื่องนี้ไปให้สาขา พวกเขากำลังเคลื่อนไหวอยู่ช่วงนี้!”

“ครับ!”

หลังเสียงตอบรับที่หนักแน่นและมีพลัง ในเต็นท์ก็เงียบอีกครั้ง

ในเวลานี้ เคร้กได้หยิบกล่องออกมาจากช่องลับใต้ตัวเขา

หลังจากเปิดออก

ข้างในมีเนื้อเน่าชิ้นหนึ่งบิดเบี้ยวอยู่