หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4070

หลินมั่วที่กระอักเลือดหลายครั้ง

เลือดบางส่วนก็สะบัดไปที่แผลของอู่เหิ่นบนหน้าอก

ในขณะที่หลินมั่วกำลังจะปิดตาลง เขาก็พบสิ่งที่น่าตกใจ

แผลนั้นกำลังดูดเลือดของเขาเข้าไป

เริ่มแรกเขาคิดว่าเขาตาฝาด

แต่หลังจากยืนยันหลายครั้ง เขาก็รู้สึกดีใจที่พบว่าแผลของอู่เหิ่นไม่ได้แค่ดูดเลือดของเขา

มันยังมีสัญญาณการฟื้นตัวเล็กน้อย

ยังสามารถช่วยเธอได้!

เมื่อพบเช่นนี้ หลินมั่วก็ลุกขึ้นทันที

ศิษย์ของเขา แม้ว่าการแสดงสัญญาณชีวิตต่างๆ จะหายไปแล้ว

แต่มันก็ยังไม่ตายอย่างสมบูรณ์ อย่างน้อยร่างกายก็ยังมีสัญญาณของการพยายามช่วยตัวเอง

“ฮ่าๆๆ! ฉันบอกแล้วว่าศิษย์ของฉันมีพรสวรรค์แค่ไหน จะตายง่ายๆ ได้ยังไง”

การหัวเราะดังขึ้นทันที ทำให้ทุกคนในที่นั้นตกใจไปตามๆ กัน

ทุกคนคิดว่าหลินมั่วคงจะเสียใจมากเกินไปจนเกิดภาพหลอน หรือว่าเขาคงบ้าไปแล้ว

ขณะที่พวกเขากำลังสงสัยนี้ จีตู๋ถ้าก็เหลือบตามองไปที่ศพบนเตียง

ในวินาทีถัดมา จีตู๋ถ้าก็เห็นการเปลี่ยนแปลงแปลกๆ ในร่างของอู่เหิ่น

แผลนั้นเริ่มมีการฟื้นตัวเล็กน้อย

เมื่อเห็นเช่นนั้น ดวงตาของจีตู๋ถ้าก็เบิกกว้าง

เขามองไปที่ซิงหยุนสองพี่น้องและทั้งสองก็สบตากัน

ในสายตาของทั้งสองมีแต่ความตกใจ

ในโลกนี้จะมีการฟื้นคืนชีพจริงๆ หรือ

ในขณะที่ทุกคนยังตกตะลึง หลินมั่วก็เริ่มขยับตัว

เขาหยิบดาบยาวขึ้นมา

ที่บริเวณหน้าอกขวาของเขา ปรากฏรอยแผลลึกขึ้นมา

หม่าปังเต๋อและกุหลาบดำยังไม่ฟื้นจากความตกใจจากพฤติกรรมแปลกๆ ของหลินมั่ว

ขณะที่จีตู๋ถ้าที่อยู่ตรงข้ามก็ร้องออกมาด้วยความตกใจ

“หยุดเดี๋ยวนี้!”

“หลินมั่ว นายไม่กลัวตายรึไง การใช้เลือดจากหัวใจในช่วงเวลาสั้นๆ แบบนี้ นายจะตาย!”

เลือดจากหัวใจเป็นสิ่งที่ล้ำค่ามาก สำหรับนักรบ

มันเป็นสิ่งที่ควรใช้ในกรณีพิเศษเท่านั้น

ไม่ใช่สิ่งที่ใครๆ จะนำมาใช้ได้โดยง่าย

โดยเฉพาะหลินมั่วในตอนนี้ ที่อ่อนแอและเหนื่อยล้าอย่างสุดขีด

ตอนนี้เมื่อเห็นความหวังในการรักษาอู่เหิ่น

หลินมั่วก็พร้อมจะสละชีวิตของตัวเองเพื่อช่วยเธอ

หลังจากพูดจบ เขาก็ขบฟันแน่น

เลือดจากปาก ตา หู และจมูกไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง

ในขณะที่เลือดจากหัวใจจะถูกเขาขับออกจากร่างกาย

ร่างของซากศพที่เงียบอยู่นานก็เคลื่อนไหว

ร่างสูงใหญ่เหมือนภูเขาของเขาเริ่มขยับ

และในพริบตาถัดมา เขาก็ปรากฏตัวข้างๆ หลินมั่ว

มือใหญ่ของเขากดลงไปบนหลินมั่วทันที ทำให้เขากลายเป็นคนไร้ความสามารถ

ในขณะที่ทุกคนยังสงสัย ซากศพก็ค่อยๆ พูดขึ้น

“มา ฉันเอง!”

คำสามคำง่ายๆ ทำให้จีตู๋ถ้าตกใจอย่างยิ่ง

“ซากศพ นายรู้มั้ยว่านายกำลังทำอะไรอยู่?”

เขาถามอย่างตกใจ ไม่ใช่โกรธ

เพราะซากศพและหลินมั่วไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรเลย

พวกเขาคือคนแปลกหน้าซึ่งกันและกัน