หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 408

สวี่ปั้นซย่าทนไม่ไหวอีกต่อไป “แม่ แม่พูดอะไร...

...บ้านหลังนี้เหล่าจางให้หลินมั่ว แล้วมันเกี่ยวอะไรกับครอบครัวเรา...

...หลินมั่วเป็นคนออกหน้าประสานงานเกี่ยวกับการลงทุนครั้งนี้ พวกเหล่าจางเขาลงทุนให้กับหลินมั่ว...

...ตอนนั้นบริษัทของพวกเราลงทุนไป ก็เป็นพวกคุณที่ยืนกรานจะให้ถอนทุน...

...ไม่ว่าจะเป็นครอบครัวเรา หรือว่าบริษัทเราก็ไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้ทั้งนั้น”

ฟังฮุ่ยหยุดพูดทันที

เรื่องลูกสาวของหนานป้าเทียนก่อนหน้านี้ ยังสามารถบอกได้ว่าอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อเป็นคนรักษาเธอ

แต่เรื่องในครั้งนี้ ไม่ว่าจะคิดยังไงก็ไม่มีความเกี่ยวข้องกันเลย

ในขณะนั้นเอง จู่ๆ สวี่ตงเสวี่ยก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา “พี่ ฉันไม่เข้าใจที่พี่พูดเลย...

...ให้หลินมั่วแล้วไม่เกี่ยวกับเราคืออะไร...

...หลินมั่วเป็นลูกเขยที่แต่งเข้าตระกูลเรา ระหว่างสามีภรรยาต้องมีสินสมรสอีก ของของลูกเขยยังจะเป็นของตัวเองอยู่ได้อย่างไร...

...เขากิน เขาอยู่ เขาใช้ของของบ้านเรา ตอนนั้นทำไมพี่ไม่พูดว่าของพวกนั้นเป็นของครอบครัวพวกเรา ไม่ใช่ของเขาล่ะ...

...อ้อ ตอนนี้เขาหาเงินได้แล้ว ปีกกล้าขาแข็งขึ้นมาแล้ว ก็เลยบอกได้ว่าอันนั้นอันนี้เป็นของเขาแล้วงั้นหรือ...

...ฉันยังไม่เคยเห็นคนอกตัญญู ได้ดีแล้วถีบหัวส่งแบบนี้มาก่อนเลย!”

ฟังฮุ่ยพยักหน้า “เสวี่ยเอ๋อร์พูดถูก เขาเป็นลูกเขยที่แต่งเข้าตระกูลของพวกเรา ของของเขาก็คือของของพวกเรา!...

...ถ้าเป็นสมัยก่อน ลูกเขยแต่งเข้าก็เท่ากับขายชีวิตนั้นให้พวกเราแล้ว จะไปมีของของเขาแบบนั้นได้อย่างไร...

...ฉันจะบอกให้นะ ถ้าเป็นสมัยก่อน แม้แต่ชีวิตของเขาก็เป็นของครอบครัวเรา!...

...ถ้าเราให้เขาไปตาย เขาก็ต้องไปตาย เข้าใจไหม”

สวี่ปั้นซย่าพูดด้วยความโกรธ “แม่ก็รู้ว่านั่นเป็นสมัยโบราณ!...

...แต่ตอนนี้ไม่ใช่สมัยโบราณแล้ว ความคิดเกี่ยวกับลำดับศักดินาพวกนั้นมันใช้ไม่ได้แล้ว!...

...ตอนนี้ไม่มีวิธีพูดว่าแต่งเข้าบ้านอะไรพวกนั้นแล้ว หลินมั่วกับฉันแต่งงานกันแล้ว ของของหลินมั่ว ไม่เกี่ยวกับบ้านเราเลยสักนิด!”

ฟังฮุ่ยโมโห “ปั้นซย่า แก...แกพูดอะไรของแก...