หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4098

ภายในห้อง เงียบสงัดไร้เสียง

ทั้งสามคนมองดูน้ำยาที่วางเรียงรายอยู่อย่างหนาแน่นตรงหน้า จิตใจก็พลันหนักอึ้งอย่างหาที่สุดไม่ได้

ถึงแม้ว่าเหตุการณ์ทั้งหมดนี้จะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับเฟิงอู๋ซิ่ว

แต่เมื่อเขาได้มีส่วนร่วมอย่างเต็มที่ กลับไม่สามารถยอมรับผลลัพธ์ที่ล้มเหลวนี้ได้

หรือว่ามันจะไม่มีหนทางจริงๆอย่างนั้นหรือ

ในใต้หล้านี้ หรือว่าจะมีโรคภัยไข้เจ็บที่ไม่สามารถรักษาให้หายได้อยู่จริงๆ

เฟิงอู๋ซิ่วถามตัวเองในใจอยู่อย่างเงียบๆ

แต่ว่าความสงสัยเช่นนี้ก็ถูกเขาปฏิเสธด้วยตัวเองอย่างรวดเร็ว

เมื่อไม่นานมานี้ เขายังได้เห็นกับตาตนเองถึงการชุบชีวิตคนตายให้ฟื้นคืนชีพมาแล้วนี้นา!

ในโลกหล้านี้จะมีปาฏิหาริย์ใดที่น่าอัศจรรย์ใจยิ่งไปกว่านี้อีกเล่า

เมื่อคิดถึงตรงนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงร่างของหลินอู๋เหิ่น

วินาทีต่อมา แสงแห่งปัญญาพลันฉายวาบขึ้นในสมองของเฟิงอู๋ซิ่ว

“หมอเทวดาหลิน โรคระบาดที่ไม่รู้จักชื่อนี้ หรือว่ามันจะออกฤทธิ์กับเฉพาะผู้ที่อยู่ต่ำกว่าปรมาจารย์ระดับกลางใช่ไหม”

หลินมั่วไม่เข้าใจความหมาย แต่ก็ยังคงพยักหน้าโดยไม่รู้ตัว

“ถูกต้อง!”

“พวกเราได้ทดลองกับปรมาจารย์ระดับกลางสองคนของเขตสามแล้ว”

หลังจากได้รับคำตอบเช่นนี้ เฟิงอู๋ซิ่วก็พลันหัวเราะออกมาเสียงดังทันที

“ฮ่าฮ่าฮ่า ผมรู้แล้ว!”

“หมอเทวดาหลิน ผมรู้แล้วว่าปัจจัยสำคัญนั้นคืออะไร!”

ในขณะที่หลินมั่วและเสวี่ยเหลียนกำลังงุนงงสงสัย เห็นเพียงเฟิงอู๋ซิ่วชี้นิ้วไปที่ชั้นสอง

“ลูกศิษย์คนนั้นของคุณ เป็นปรมาจารย์ระดับกลางไม่ใช่หรือ!”

คำพูดนี้พอพูดออกมา

หลินมั่วก็ตาสว่าง และมีปฏิกิริยาสนองขึ้นมาทันที

หลินอู๋เหิ่นก่อนหน้านี้หลังจากที่ได้ทราบว่าตนเองถูกจับตัวไป ก็บุกฝ่าแนวหน้าเขตสามมาหาตนเองโดยตรง

ต่อมาหลังจากที่ตนเองหมดสติไปแล้ว เธอก็ยังคงเดินวนเวียนอยู่ในแนวหน้าอีกรอบใหญ่

เมื่อเป็นเช่นนี้ซ้ำไปซ้ำมา กลับกลายเป็นว่าเธอยังคงไม่ติดเชื้อ

นี่เพียงพอที่จะอธิบายปัญหาหลายอย่างได้แล้ว

เมื่อคิดถึงตรงนี้ หลินมั่วก็รีบตรงไปยังห้องที่หลินอู๋เหิ่นอยู่

หลังจากหลินมั่วตรวจร่างกายให้เธออย่างรวดเร็วรอบหนึ่ง ยืนยันว่าไม่มีปัญหาใดๆ

จากนั้นก็หยิบเข็มเงินออกมา เก็บเลือดจากร่างกายของหลินอู๋เหิ่นมาหยดหนึ่ง

ไม่รีรอชักช้า รีบกลับไปยังห้องทดลองที่ชั้นหนึ่ง

หลินมั่วเริ่มทำการทกดลองน้ำยาที่ปรุงสำเร็จไว้แล้วอีกครั้ง

“ผู้นำลัทธิ ผู้นำลัทธิ แย่แล้ว”

“พี่น้องจำนวนมากกำลังบุกทะลวงด่านที่พวกเราสำนักดาบตั้งไว้!”

นักดาบคนหนึ่งรีบร้อนมาหาหม่าปังเต๋อที่กำลังจัดการงานแนวหน้าอยู่

“อะไรนะ”

เมื่อได้ยินข่าวนี้ หม่าปังเต๋อรีบวางมือจากงานที่ทำอยู่

รีบรุดไปยังแนวเขตแดนกักกันที่สำนักดาบตั้งไว้เพื่อสกัดกั้นแนวหน้าและแนวหลังโดยเร็วที่สุด

เมื่อหม่าปังเต๋อไปถึง ก็เห็นฝูงชนจำนวนมากอัดแน่นอยู่ตรงหน้าอย่างเนืองแน่น

มีคนจากกองกำลังต่างๆปรากฏตัวอยู่ท่ามกลางฝูงชน

จากการประเมินคร่าวๆน่าจะมีจำนวนมากกว่าแสนคน

แต่ว่านักดาบที่อยู่ตรงหน้าพวกเขามีจำนวนเพียงไม่ถึงสี่พันคนเท่านั้น

เมื่อเห็นว่าทั้งสองฝ่ายกำลังจะปะทะกัน

หม่าปังเต๋อก็รีบไปยังจุดศูนย์กลางของการเผชิญหน้ากันของทั้งสองฝ่ายในทันที

“พวกคุณจะก่อกบฏหรือไง” เขาพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำ

เมื่อเผชิญหน้ากับหม่าปังเต๋อผู้ดุดันน่ากลัว ผู้คนก็อดไม่ได้ที่จะหดคอลง

แต่ว่าไม่ใช่ทุกคนที่เป็นเช่นนั้น

“ผู้นำลัทธิหม่า ผมรู้ว่าพวกเราใกล้จะตายแล้ว…”