หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 41

หวงหย่งเฟิงแทบจะตกใจจนฉี่ราด

เขาวิ่งเข้าไปตบคุณหญิงหวงด้วยมืออันสั่นเทาไปสองฉาด แล้วตะคอกขึ้นว่า “หญิงปากมอม หุบปากซะ!”

คุณหญิงหวงถูกตบจนมึน เธอนิ่วหน้าขึ้น “คุณ...คุณตบฉันทำไม...”

หวงหย่งเฟิงตะคอกขึ้นว่า “ฉันตบเธอทำไมงั้นเหรอ ฉันแทบอยากจะฆ่าเธอให้ตายด้วยซ้ำ ถ้าไม่เพราะเธอ ลูกชายเราคงไม่กลายเป็นแบบนี้”

คุณหหญิงหวงรีบพูดขึ้น “ฉัน...ฉันทำอะไร เป็นเขาที่เลี้ยงไข้ลูก ไม่เกี่ยวกับฉัน...”

“ถ้าหากไม่เพราะเธอไม่เคารพคุณหลิน ลูกเราคงรักษาหายไปนานแล้ว จะกลายเป็นแบบนี้ได้อย่างไร” หวงหย่งเฟิงพูดอย่างมีโทสะ “เมื่อวานเป็นเธอหรือเปล่าที่ไล่คุณหลินออกไป”

“นี่...”คุณหญิงหวงติดอ่าง “เขาเป็นแค่คนทำความสะอาดนี่คะ...”

หวงหย่งเฟิง “คนทำความสะอาดแล้วอย่างไร เขาทำให้อาการลูกเราทรงตัวได้ นับว่าเป็นหมอเทวดา”

“หมอเทวดาที่เธอถึงกับเชิญมาจากเมืองหลวง ทำไมถึงรักษาลูกเราไม่หายล่ะ”

คุณหญิงหวงก้มหน้าพูดอย่างไม่ยอมว่า “ได้มารักษาลูกชายของฉันนับเป็นเกียรติของเขาแล้ว หากรักษาลูกชายฉันให้หายได้ฉันให้เงินเขาสิบล้านก็ได้แล้วนี่!”

หวงหย่งเฟิงราวกับจะกระอักเลือดออกมา หลินมั่วเป็นเพื่อนสนิทของหลินป้าเทียน จะขาดเงินหรือ

หลินมั่วยิ้มเย็น “คุณหญิงหวง ในเมื่อคุณมีเงินขนาดนี้ งั้นก็เชิญคนที่เก่งกว่าผมมาเถอะ!”

คุณหญิงหวงร้อนใจ ตอนนี้จะไปเชิญคนที่เก่งกว่านี้มาจากไหนกัน

“งั้น...งั้นคุณอยากได้เท่าไร”

“เท่าไรก็ไม่ได้ ขอลา!”

หลินมั่วหมุนตัวแล้วเดินจากไป หวงหย่งเฟินแทบร้องไห้จึงรีบเข้าไปรั้งหลินมั่วไว้ “คุณหลิน อภัยด้วยเถอะครับ คุณอย่าถือสาเธอเลย ผมขอร้องคุณล่ะ ช่วยลูกชายผมด้วย...”

“ไม่ดีแล้ว คุณชายหวงเริ่มกระอักเลือดออกมาอีกแล้ว...” เสียงร้องอย่างตกใจดังออกมาจากห้องคนไข้

คุณหญิงหวงหน้าซีด รีบพูดขึ้น “ช่วยคน รีบ...รีบช่วยคนสิ...”

ไม่มีใครสนใจเธอ แม้กระทั่งหมอพวกนั้นต่างก็ไม่กล้าเข้าใกล้ห้องคนไข้