หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 41

หวงหย่งเฟิงแทบจะตกใจจนฉี่ราด

เขาวิ่งเข้าไปตบคุณหญิงหวงด้วยมืออันสั่นเทาไปสองฉาด แล้วตะคอกขึ้นว่า “หญิงปากมอม หุบปากซะ!”

คุณหญิงหวงถูกตบจนมึน เธอนิ่วหน้าขึ้น “คุณ...คุณตบฉันทำไม...”

หวงหย่งเฟิงตะคอกขึ้นว่า “ฉันตบเธอทำไมงั้นเหรอ ฉันแทบอยากจะฆ่าเธอให้ตายด้วยซ้ำ ถ้าไม่เพราะเธอ ลูกชายเราคงไม่กลายเป็นแบบนี้”

คุณหหญิงหวงรีบพูดขึ้น “ฉัน...ฉันทำอะไร เป็นเขาที่เลี้ยงไข้ลูก ไม่เกี่ยวกับฉัน...”

“ถ้าหากไม่เพราะเธอไม่เคารพคุณหลิน ลูกเราคงรักษาหายไปนานแล้ว จะกลายเป็นแบบนี้ได้อย่างไร” หวงหย่งเฟิงพูดอย่างมีโทสะ “เมื่อวานเป็นเธอหรือเปล่าที่ไล่คุณหลินออกไป”

“นี่...”คุณหญิงหวงติดอ่าง “เขาเป็นแค่คนทำความสะอาดนี่คะ...”

หวงหย่งเฟิง “คนทำความสะอาดแล้วอย่างไร เขาทำให้อาการลูกเราทรงตัวได้ นับว่าเป็นหมอเทวดา”

“หมอเทวดาที่เธอถึงกับเชิญมาจากเมืองหลวง ทำไมถึงรักษาลูกเราไม่หายล่ะ”

คุณหญิงหวงก้มหน้าพูดอย่างไม่ยอมว่า “ได้มารักษาลูกชายของฉันนับเป็นเกียรติของเขาแล้ว หากรักษาลูกชายฉันให้หายได้ฉันให้เงินเขาสิบล้านก็ได้แล้วนี่!”

หวงหย่งเฟิงราวกับจะกระอักเลือดออกมา หลินมั่วเป็นเพื่อนสนิทของหลินป้าเทียน จะขาดเงินหรือ

หลินมั่วยิ้มเย็น “คุณหญิงหวง ในเมื่อคุณมีเงินขนาดนี้ งั้นก็เชิญคนที่เก่งกว่าผมมาเถอะ!”

คุณหญิงหวงร้อนใจ ตอนนี้จะไปเชิญคนที่เก่งกว่านี้มาจากไหนกัน

“งั้น...งั้นคุณอยากได้เท่าไร”

“เท่าไรก็ไม่ได้ ขอลา!”

หลินมั่วหมุนตัวแล้วเดินจากไป หวงหย่งเฟินแทบร้องไห้จึงรีบเข้าไปรั้งหลินมั่วไว้ “คุณหลิน อภัยด้วยเถอะครับ คุณอย่าถือสาเธอเลย ผมขอร้องคุณล่ะ ช่วยลูกชายผมด้วย...”

“ไม่ดีแล้ว คุณชายหวงเริ่มกระอักเลือดออกมาอีกแล้ว...” เสียงร้องอย่างตกใจดังออกมาจากห้องคนไข้

คุณหญิงหวงหน้าซีด รีบพูดขึ้น “ช่วยคน รีบ...รีบช่วยคนสิ...”

ไม่มีใครสนใจเธอ แม้กระทั่งหมอพวกนั้นต่างก็ไม่กล้าเข้าใกล้ห้องคนไข้

หวงหย่งเฟิงใบหน้าพลันเปลี่ยนเป็นสีแดง จากนั้นจู่ๆ หมุนตัวแล้วสะบัดมือตบหน้าของคุณหญิงหวง “คุกเข่าซะ!”

คุณหญิงหวงถูกตบจนได้สติ จึงคุกเข่าอ้อนวอนกับพื้น “คุณหลิน ได้โปรดช่วยลูกชายฉันด้วยค่ะ ฉันผิดเอง คุณยกโทษให้ฉันเถอะ ฉัน...ฉันไม่กล้าอีกแล้ว...”

หลินมั่วชำเลืองมองเธออย่างเย็นชา “เอาเถอะ วันนี้เห็นแก่หน้าประธานหวงแล้วกัน!”

เดินเข้าไปในห้องคนไข้แล้ว หลินมั่วหยิบเข็มเงินขึ้นมาไม่กี่เล่มจากนั้นแบ่งฝังลงบนร่างของคุณชายหวง

อาการป่วยของคุณชายหวงทรงตัวอย่างรวดเร็ว ลมหายใจสม่ำเสมอ สัญญานชีพก็กลับมาเป็นปกติ

ผู้อาวุโสชิวที่มองดูอยู่ด้านข้างรู้สึกตกตะลึงเป็นอย่างมาก

เขาเพิ่งได้ยินหวงหย่งเฟิงพูดถึงเรื่องก่อนหน้านี้รู้ว่าหลินมั่วถูกคนพวกนี้ถูกด่าทอจนต้องออกไป ความรู้สึกที่ไม่พอใจหลินมั่วที่มีอยู่ภายในใจก็หายไป

“ที่จริงแล้วคุณหลินเป็นหมอเทวดานี่เองความสามารถในการฝังเข็มนี้ทำให้ตาเฒ่าคนนี้เปิดโลกแล้ว นับถือ นับถือ!”

ผู้อาวุโสชิวนับถือจากใจ

หลินมั่ว “คุณผู้อาวุโสชิวเกรงใจไปแล้ว!”

จากนั้นผู้อาวุโสชิวลงมือผ่าตัดให้คุณชายหวงด้วยตัวเอง ทั้งหมดดำเนินการเสร็จสิ้นอย่างรวดเร็ว

หวงหย่งเฟิงรู้สึกขอบคุณหลินมั่วมากจึงล้วงบัตรใบหนึ่งส่งให้หลินมั่ว

“คุณหลินครับ นี่คือบัตรพรีเมียมสำหรับบริษัทในเครือทั้งหมดของหวงโหม่ว”

“อาศัยบัตรนี้ สามารถใช้บริการในบริษัทที่อยู่ภายใต้นามของหวงโหม่วทั้งหมดได้ฟรี คุณชายหลินโปรดรับไว้ด้วยเถอะครับ!”

หลินมั่วปฏิเสธไปอยู่หลายรอบ แต่หวงหย่งเฟิงก็บังคับยัดบัตรพรีเมียมนั้นใส่ในมือของหลินมั่ว

จ้าวยวนกับจ้าวจยาฝานอิจฉาเป็นอย่างมาก บัตรพรีเมียมนี้พวกเขาก็เคยได้ยินมาก่อน

ทั้งมณฑลก่วง หวงหย่งเฟิงแจกออกมาแค่สองใบ

ใบแรกให้กับหนานป้าเทียน อีกใบให้กับผู้ยิ่งใหญ่คนหนึ่งในเมืองหลวงของมณฑล

ตอนนี้ใบที่สามมอบให้กับหลินมั่ว

จ้าวจยาฝานพูดอย่างไม่ยอมรับว่า “ประธานหวงครับ หลินมั่วเพียงทำแค่สิ่งที่ต้องทำเท่านั้น ทำไมคุณต้องเกรงใจเขาขนาดนี้”