หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 410

หลังจากได้ยินหลินมั่วพูดแบบนั้น มุมปากของสวี่ปั้นซย่าก็สั่นระริกเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ห้ามไว้

เธอรู้ว่าหลินมั่วทำเพื่อเธอ ไม่อยากให้เธอเสียใจ

แต่ถ้าอนาคตยังอยู่ด้วยกันต่อไปแบบนี้ หลินมั่วคงจะต้องได้รับความไม่เป็นธรรมอีกแน่นอน

เธอมองไปยังหลินมั่วด้วยสายตาที่แฝงไปด้วยบางอย่าง ในใจรู้สึกตื้นตันใจเป็นอย่างมาก

ตอนนั้นพวกเขาแต่งงานกันอย่างเร่งรีบ เธอกับหลินมั่วไม่มีความรู้สึกต่อกันเลยสักนิด

แต่ตอนนี้ ใจของเธอค่อยๆ ละลายไปทีละนิดจดหมดแล้ว

สามารถผู้ชายแบบนี้ได้ เป็นโชคดีที่สุดสวรรค์ที่สวรรค์ประทานให้เธอเลย!

ฟังฮุ่ยพูดด้วยความดีใจ “หลินมั่ว แกพูดจริงหรือ...

...แหม ฉันก็บอกแล้วว่าเด็กคนนี้พูดรู้เรื่อง...

...ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นฉันกับพ่อแกจะย้ายเข้ามาอยู่ที่นี่เลยแล้วกัน...

"เสี่ยวหวง ออกรถ ไปส่งพวกเราเก็บของที่บ้านหน่อย!"

...อีกเรื่องหนึ่ง เรียกคนมาสองสามคนไปช่วยขนของที่บ้านมาที่นี่ด้วย!”

สวี่เจี้ยนกงค่อนข้างสงบนิ่ง เขาโบกมือและพูดขึ้น “ย้ายอะไรกัน...

...เอามาแค่เสื้อผ้าก็พอแล้ว!...

...ที่นี่มีเฟอร์นิเจอร์ครบแล้ว อีกทั้งยังเป็นของใหม่ด้วย...

...ของเก่าที่บ้านนั้นไม่ต้องเอาแล้ว!”

ฟังฮุ่ยพยักหน้าอย่างต่อเนื่อง “ใช่ๆๆ มีเฟอร์นิเจอร์ใหม่แล้ว จะไปใช้ของเก่าพวกนั้นทำไมเนอะ...

...ไปๆๆ รีบกลับบ้านไปเก็บเสื้อผ้าเร็วเข้า!”

ทั้งสี่คนออกไปอย่างตื่นเต้น ส่วนหลินมั่วและสวี่ปั้นซย่าที่ยังอยู่ในห้องก็มองหน้ากันไปมา

เมื่อกี้นี้ยังร้องห่มร้องไห้กันอยู่เลย พอได้ยินว่าให้พวกเขาย้ายเข้ามาได้ก็ยิ้มหน้าบานทันที

สีหน้าของสวี่ปั้นซย่าเต็มไปด้วยความจนปัญญา เธอถอนหายใจและพูดขึ้น “หลินมั่ว ขอโทษนะ”

หลินมั่วโบกมือ “ปั้นซย่า ผมเคยบอกกับคุณแล้ว...

...พวกเราเป็นสามีภรรยากัน ไม่ต้องขอโทษหรอก”

สวี่ปั้นซย่า “แต่ว่าพวกเรา...”

หลินมั่วพูดขัดจังหวะเธอ “ไม่เป็นไรหรอก บ้านหลังนี้เอาไว้ให้คุณย้ายมาชั่วคราว จะได้ไปทำงานใกล้ขึ้นก็เท่านั้น...

...พอทุกอย่างดีขึ้นแล้วพวกเราไปหาที่อื่นที่คุณชอบกันดีไหม”